Piushaven

Al sinds de eerste plannen tot de aanleg van het Wilhelminakanaal werd de wens uitgesproken om in Tilburg een haven te realiseren. Allereerst was er sprake van een locatie achter de Oude Warande en later waren er ook opties voor De Veldhoven nabij de Gas- en Elektriciteitsfabrieken, de omgeving van de Noordhoekse kerk, ‘t Goirke (Julianapark), Korvel en daar waar de spoorlijn naar Breda en het Bels Lijntje splitsten. In 1919 besloot de gemeenteraad op eigen kosten de haven aan te leggen ten oosten van de Piusstraat en ten noorden van de Stevenzandsestraat. In 1921 werd met de werkzaamheden begonnen en in 1923 voer het eerste vrachtschip (Schraven-Eijsbouts) de haven binnen. Hierna ontstond aan de kades een klein binnenstedelijk industriegebied. Op 7 maart 1994 liep het laatste, met sojabonen geladen vrachtschip de Piushaven binnen. Daarna werd de Piushaven jarenlang bedreigd en werd een havenarm gedempt en bebouwd. John la Haye en Caroline Docters van Leeuwen begonnen met een reddingsoperatie, waartoe in 1993 ook de Stichting Thuishaven Tilburg opgericht. Mede dankzij de organisatie van MariVin en andere akties werd de Piushaven geherwaardeerd. In 1999 besloot de gemeenteraad dat de haven moest uitgroeien tot een ‘monumentaal gebied’. Nu doet de Piushaven dienst als aanlegplaats voor plezierboten en als Museumhaven. In 2007 legden er nog 675 schepen aan. De opvarenden kunnen gebruikmaken van faciliteiten als toiletten, douches en een wasmachine. Het gebied rondom de Piushaven zal in de komende jaren een volledige metamorfose ondergaan, voornamelijk met omvangrijke woningbouw. Tevens wordt een nieuwe brug over de haven gerealiseerd.