Segers, Adriana Maria
| Adje Segers | ||
| ||
| Adje Segers | ||
| Volledige namen | Adriana Maria | |
| Geboortedatum | 04-10-1934 | |
| Geboorteplaats | Gilze | |
| Adres | Lange Wagenstraat A387 | |
| Woonplaats | Gilze | |
| Overlijdensdatum | 26-02-1945 | |
| Plaats van overlijden | Gilze | |
| Bijzonderheden | Getroffen bij de inslag van een V1 | |
Deze pagina is in bewerking.
Kun je het levensverhaal van dit oorlogsslachtoffer aanvullen? Of heb je een foto gevonden die we kunnen digitaliseren? Op de hoofdpagina van portaal Gilze en Rijen zie je hoe te reageren. Wij nemen graag contact met je op!
Segers, Adje (geboren Gilze, 04-10-1934 – gestorven Gilze, 26-02-1945), dochter van Antonius Johannes Segers (1888-1984) en Engelina Johanna Segers-de Vet (1895-1945).
Inhoud
Achtergrond
Adje Segers werd op 10 oktober 1934 in Gilze geboren. Ze was de dochter van Antonius Johannes Segers en Engelina Johanna Segers-de Vet. Vader was van beroep zaakvoerder bij de Boerenbond, moeder zorgde voor het grote huishouden. Adje was de een na jongste uit het gezin van twaalf kinderen (negen meisjes en drie jongens). Ze overleed 10 jaar oud op 26 februari 1945, samen met zusje Betsie en moeder Lien bij de verwoestende inslag van de V1 in hun woning aan de Lange Wagenstraat.
Gebeurtenis
Het verhaal over de inslag van de V1 in de Lange Wagenstraat in Gilze vind je achter deze link V1 in Gilze, Lange Wagenstraat – 26 februari 1945
Verhaal gezin Segers door de ogen van zusje Martha
Martha Hoekx-Segers (geboren 4-12-1932) was het tiende kind in het gezin Segers. Ze overleefde de inslag en als 90-jarige kan zij zich nog goed herinneren wat zich op die rampzalige dag rond 12.00 uur allemaal afspeelde. Het was de dag voordat haar moeder Lien 50 jaar zou worden. Ze had die ochtend net haar verjaardagsbezoek uitgelaten toen de V1 viel. Martha was twaalf jaar en herinnert zich: “De familie was net de deur uit toen het gebeurde. Ik was met m’n twee jaar jongere zusje Adje aan het spelen. We wilden busje lopen (twee blikken met een touwtje). Ik was net in de schuilkelder geweest om busjes te halen en Adje was in de keuken een schaar gaan halen. Ik liep terug naar het huis en toen ik de klink van de achterdeur wilde pakken, hoorde ik het geluid van de V1 – heel hard – en ik zag een stukje bij de buren binnenvliegen. Drie huizen op rij gingen helemaal plat en ook het onze. Mijn moeder en twee zusjes – Adje en Betsie - waren binnen en overleden. Een broer en een ander zusje waren in de keuken en raakten gewond.” Zelf had Martha een paar schrammetjes op haar been. “Ik stond vlakbij het Mariabeeldje dat vader in de muur gemetseld had. Ik denk dat dat me beschermd heeft.“ Na even dacht Martha eraan dat haar jongste zusje van zes naar de bewaarschool was. “Ik ben haar gaan halen. Onderweg kwam ik haar al tegen; iemand anders had haar geholpen. Vader was niet thuis, die was naar zijn werk. Hij was zaakvoerder bij de Boerenbond in de Nieuwstraat (daar waar nu het huis van Dr. Starmans staat).” “We hebben onze moeder en zusjes nog gezien toen ze in de kist lagen. Mijn herinneringen aan hen? We hadden een lieve zorgzame moeder – ik heb haar niet anders gekend. Altijd opgewekt ook al had ze zo’n groot gezin. Ik heb haar niet vaak boos gezien, alleen als het hard nodig was. Ik weet nog dat ik ’s middags een extra bordje pap van haar kreeg.” Glimlachend: “Ze zal wel gedacht hebben dat ik het nodig had”. “Mijn zusjes waren leuke meiden. Ik heb veel met Adje gespeeld. Die was twee jaar jonger dan ik. Bets was vier jaar ouder, een ‘goeie meid’. Ik weet dat ze naar de huishoudschool ging, maar of dat toen ook nog zo was, kan ik me niet meer herinneren.”
De impact was groot. Het gemis van moeder en zusjes, hun huis verwoest.
“Het leven was voor ons ineens helemaal anders. Na de inslag zijn we samen met de andere getroffen gezinnen uit de Lange Wagenstraat – Weterings, Broeders en Brouwers – opgevangen in het gasthuis (bejaardenhuis). De bewoners daarvan waren vanwege de veiligheid naar Dongen geëvacueerd, dus was er ruimte voor ons. We werden er goed verzorgd. Daarna gingen we naar een noodwoning achterin de tuin van ons verwoeste huis. Dat stond in de Lange Wagenstraat tegenover de Burgemeester van Mierlostraat. Intussen werd er een nieuw huis voor ons gebouwd, maar twee deuren verder, omdat iemand voorgesteld had om grond te ruilen.“
Vader Segers bleef achter met tien kinderen in de leeftijd van 6 tot 25 jaar. De tweede oudste dochters namen de zorg van het gezin over. De oudste werkte in het gasthuis. Vader is nooit hertrouwd. Volgens Martha praatte hij niet zoveel over het gebeurde. Hij overleed in 1984 op 96-jarige leeftijd.
Bronnen
- Overlijdensregister Gilze en Rijen 1945 – aktenummer 10
- Bevolkingsregister Gilze en Rijen 1926-1938 folio 230
- Verhalen en fotomateriaal van de familie Segers – met dank aan Martha Hoekx-Segers
Literatuur
- In de greep van de meedogenloze – Gilze en Rijen in oorlogsdagboeken, Verster, Noij, Pijnenburg, Aarts – 2011, Heemkring Molenheide
- Vijf jaar luchtfront – Het vliegveld Gilze-Rijen als oorlogsveld, uitgegeven door de Gilzer Luchtvaartclub Illustrious in maart 1947, gebaseerd op aantekeningen van de gebroeders Van den Hout en Govert Aarts. Blz. 148 en 149