Segers - de Vet, Engelina Johanna
| Lien Segers-de Vet | ||
| ||
| Lien Segers-de Vet | ||
| Volledige namen | Engelina Johanna | |
| Geboortedatum | 27-02-1895 | |
| Geboorteplaats | Gilze | |
| Adres | Lange Wagenstraat A387 | |
| Woonplaats | Gilze | |
| Burgerlijke staat | gehuwd | |
| Naam echtgeno(o)t(e) | Antonius Johannes Segers | |
| Beroep | landbouwster (voor haar huwelijk) | |
| Overlijdensdatum | 26-02-1945 | |
| Plaats van overlijden | Gilze | |
| Bijzonderheden | Getroffen bij de inslag van een V1 | |
Kun je het levensverhaal van dit oorlogsslachtoffer aanvullen? Of heb je een foto gevonden die we kunnen digitaliseren? Op de hoofdpagina van portaal Gilze en Rijen zie je hoe te reageren. Wij nemen graag contact met je op!
Segers – de Vet, Lien (geboren Gilze, 27-02-1895 – gestorven Gilze, 26-02-1945), dochter van Johannes de Vet (1847-1894) en Maria Faes (1866-1931). Trouwde op 18 oktober 1918 in Gilze met Antonius Johannes Segers (1888-1984). Uit dit huwelijk werden 12 kinderen geboren.
Inhoud
Achtergrond
Lien Segers - de Vet werd op 27 februari 1895 geboren in Gilze. Ze was de dochter van Johannes de Vet en Maria Faes. Vader was landbouwer van beroep en moeder deed het huishouden en hielp mee op de boerderij. Lien heeft haar vader nooit gekend. Hij was al 7,5 maand overleden toen ze geboren werd, 47 jaar oud op 6 juli 1894. Lien was het derde kind uit dit eerste huwelijk, ze had een broer en een zus boven haar. Nadat haar moeder in januari 1896 hertrouwde met Adrianus Paulus Kokx, zou ze er tussen 1897 en 1910 nog zeven halfzusjes en drie halfbroers bijkrijgen. Met dertien kinderen in totaal kwam ze dus uit een groot gezin. Een goede voorbereiding waarschijnlijk voor haar eigen gezin dat ze samen met Antonius Johannes Segers zou gaan vormen. Na hun huwelijk in 1918, zij 23 jaar oud/hij 30 jaar oud, kregen ze samen tussen 1919 en 1938 twaalf kinderen, negen meisjes en drie jongens. Twee van hen, Betsie en Adje, overleden net als hun moeder als gevolg van de verwoestende V1. Ze waren respectievelijk 16 en 10 jaar oud.
Gebeurtenis
Het verhaal over de inslag van de V1 in de Lange Wagenstraat in Gilze vind je achter deze link
V1 in Gilze, Lange Wagenstraat – 26 februari 1945
Verhaal gezin Segers door de ogen van dochter Martha
Martha Hoekx-Segers (geboren 4-12-1932) was het tiende kind in het gezin Segers. Ze overleefde de inslag en als 90-jarige kan zij zich nog goed herinneren wat zich op die rampzalige dag rond 12.00 uur allemaal afspeelde. Het was de dag voordat haar moeder Lien 50 jaar zou worden. Ze had die ochtend net haar verjaardagsbezoek uitgelaten toen de V1 viel.
Martha was twaalf jaar en herinnert zich: “De familie was net de deur uit toen het gebeurde. Ik was met m’n twee jaar jongere zusje Adje aan het spelen. We wilden busje lopen (twee blikken met een touwtje). Ik was net in de schuilkelder geweest om busjes te halen en Adje was in de keuken een schaar gaan halen. Ik liep terug naar het huis en toen ik de klink van de achterdeur wilde pakken, hoorde ik het geluid van de V1 – heel hard – en ik zag een stukje bij de buren binnenvliegen. Drie huizen op rij gingen helemaal plat en ook het onze. Mijn moeder en twee zusjes – Betsie en Adje - waren binnen en overleden. Een broer en een ander zusje waren in de keuken en raakten gewond.” Zelf had Martha een paar schrammetjes op haar been. “Ik stond vlakbij het Mariabeeldje dat vader in de muur gemetseld had. Ik denk dat dat me beschermd heeft.“
Na even dacht Martha eraan dat haar jongste zusje van zes naar de bewaarschool was. “Ik ben haar gaan halen. Onderweg kwam ik haar al tegen; iemand anders had haar geholpen. Vader was niet thuis, die was naar zijn werk. Hij was zaakvoerder bij de Boerenbond in de Nieuwstraat (daar waar nu het huis van Dr. Starmans staat).”
“We hebben onze moeder en zusjes nog gezien toen ze in de kist lagen. Mijn herinneringen aan hen? We hadden een lieve zorgzame moeder – ik heb haar niet anders gekend. Altijd opgewekt ook al had ze zo’n groot gezin. Ik heb haar niet vaak boos gezien, alleen als het hard nodig was. Ik weet nog dat ik ’s middags een extra bordje pap van haar kreeg.” Glimlachend: “Ze zal wel gedacht hebben dat ik het nodig had”.
“Mijn zusjes waren leuke meiden. Ik heb veel met Adje gespeeld. Die was twee jaar jonger dan ik. Bets was vier jaar ouder, een ‘goeie meid’. Ik weet dat ze naar de huishoudschool ging, maar of dat toen ook nog zo was, kan ik me niet meer herinneren.”
De impact was groot. Het gemis van moeder en zusjes, hun huis verwoest. “Het leven was voor ons ineens helemaal anders. Na de inslag zijn we samen met de andere getroffen gezinnen uit de Lange Wagenstraat – Weterings, Broeders en Brouwers – opgevangen in het gasthuis (bejaardenhuis). De bewoners daarvan waren vanwege de veiligheid naar Dongen geëvacueerd, dus was er ruimte voor ons. We werden er goed verzorgd. Daarna gingen we naar een noodwoning achterin de tuin van ons verwoeste huis. Dat stond in de Lange Wagenstraat tegenover de Burgemeester van Mierlostraat. Intussen werd er een nieuw huis voor ons gebouwd, maar twee deuren verder, omdat iemand voorgesteld had om grond te ruilen.“
Vader Segers bleef achter met tien kinderen in de leeftijd van 6 tot 25 jaar. De tweede oudste dochters namen de zorg van het gezin over. De oudste werkte in het gasthuis. Vader is nooit hertrouwd. Volgens Martha praatte hij niet zoveel over het gebeurde. Hij overleed in 1984 op 96-jarige leeftijd.
Bronnen
- Geboorteregister Gilze en Rijen 1895 – aktenummer 20
- Huwelijksregister Gilze en Rijen 1918 – aktenummer 33
- Overlijdensregister Gilze en Rijen 1945 – aktenummer 8
- Bevolkingsregister Gilze en Rijen 1890-1899 blad 201
- Bevolkingsregister Gilze en Rijen 1926-1938 folio 230
- Verhalen en fotomateriaal van de familie Segers – met dank aan Martha Hoekx-Segers
Literatuur
- In de greep van de meedogenloze – Gilze en Rijen in oorlogsdagboeken, Verster, Noij, Pijnenburg, Aarts – 2011, Heemkring Molenheide
- Vijf jaar luchtfront – Het vliegveld Gilze-Rijen als oorlogsveld, uitgegeven door de Gilzer Luchtvaartclub Illustrious in maart 1947, gebaseerd op aantekeningen van de gebroeders Van den Hout en Govert Aarts. Blz. 148 en 149