Ida Clara van Rooij
Ida Clara van Rooij, het tweede kind van de familie van Rooij - Tooten, woonde tot haar huwelijk op Korvel bij haar ouders.
Te Tilburg op 9 september 1836, 25 jaar oud, was zij de bruid van Wouterus Jacobus Bruijninckx, 26 jaar oud. Wouterus was geboren te Turnhout ( België ) op 2 mei 1810. Zijn vader werd niet vernoemd. Op de huwelijksakte wordt hij vermeld als een natuurlijke zoon van Antonetta Bruijninckx. Wouterus gaf als beroep op wever te Tilburg en de bruid was naaister.
Op het huwelijk waren als getuigen aanwezig:
- Hendrik Brokken, oom van de bruidegom, oud 60 jaar, wever, wonende te Tilburg;
- Willem Peijnenburg, neef van de bruidegom, oud 40 jaar, spinder, wonende te Tilburg;
- Gijsbertus van Rooij, broer van de bruid, oud 27 jaar, kleermaker, wonende te Tilburg;
- Hendrikus Besters, zwager van de bruid, oud 27 jaar, droogscheerder, wonende te Tilburg.
In de huwelijksakte stond verder vermeld dat de bruidegom voldaan heeft aan zijn verplichtingen ten aanzien der Nationale Militie, blijkens certificaat, afgegeven door de heer Gouverneur der Provincie Noord Brabant.
Uit het huwelijk werden geboren 5 kinderen:
1. Johanna Maria Bruijninckx, geboren te Tilburg op 25 augustus 1837;
2. Maria Theresia Bruijninckx, geboren te Tilburg op 19 april 1839 en overleden te Tilburg op 9 mei 1846, 7 jaar oud;
3. Petronella Bruijninckx, geboren te Tilburg op 9 december 1840 en overleden te Tilburg op 10 december 1840, 1 dag oud;
4. Johannes Coenradus Bruijninckx, geboren te Tilburg op 26 januari 1842 en overleden te Tilburg op 21 februari 1842, 3 weken oud;
5. Petronella Bruijninckx, geboren te Tilburg op 20 juli 1843 en overleden te Tilburg op 13 oktober 1843, 2 maanden oud.
Op dit gezin zijn naar mijn mening de symtonen van de zogenaamde "Resuskinderen" van toepassing. Dit begrip was in de 17e eeuw niet bekend laat staan dat er maatregelen getroffen werden.
Tegenwoordig wordt tijdens het eerste bezoek van de zwangere vrouw aan de verloskundige middels een klein bloedonderzoek de resusfactor vastgesteld. Deze resusfactor kan positief of negatief zijn al naar gelang er een bepaalde eiwitachtige stof in het bloed wel of niet aanwezig is.
Wanneer bij de moeder de resusfactor positief blijkt is er verder niets aan de hand, maar bij een negatieve resusfactor zal de moeder tijdens de zwangerschap extra in de gaten worden gehouden. De problemen ontstaan wanneer de moeder een negatieve resusfactor heeft en de bloedgroep van het kindje resuspositief is.
Omdat het kindje in de baarmoeder een eigen bloedsomloop heeft kan zijn bloed niet in het bloed van de moeder komen tijdens de zwagerschap, maar bij de bevalling wel. In het laatste geval kan het lichaam van de moeder antistoffen gaan aanmaken tegen het bloed van het kind.Dit gebeurd dus na de geboorte van het eerste kind.
De meeste problemen ontstaan dus meestal bij de tweede en de verdere bevallingen, omdat de moeder dan al antistoffen in haar lichaam heeft die de rode bloedlichaampjes van het kindje afbreken. De kinderen overlijden dan kort na de bevalling.
Sinds 1965 bestaat er een antiserum dat de complicaties kan voorkomen, zolang de moeder maar zorgt, dat ze na elke bevalling of andersinds, waarbij bloed van het kind terechtkomt in haar bloed, het serum krijgt toegediend.
Ida Clara van Rooij is te Tilburg op 15 februari 1845 overleden, 33 jaar oud, haar nog in leven zijnde enigst kind Johanna Maria Bruijninckx was 7 jaar oud.
Wouterus Jacobus Bruijninckx heeft na die droeve tijd het leven weer snel opgepakt en is op 6 novemner 1845 opnieuw gehuwd met Maria Anna Geboers.
Getuigen bij het huwelijk waren:
Gijsbert van Rooij, kleermaker, 36 jaar oud, wonende te Tilburg;
Jan Baptist van Rooij, wever, 32 jaar oud, wonende te Tilburg;
Laurens Geboers, wever, 33 jaar oud, wonende te Tilburg;
Johannes Schollen, metselaar, 47 jaar oud, wonende te Tilburg;
allen verwanten. Bij het huwelijk werd de 12 jarige Antonie Bruijninckx gewettigd, geboren te Tilburg op 2 maart 1833.