De kleine wever Johannes
In 1948-1949 studeerden de fraters met de koorleden van het jongenskoor koor Gaudeamus een operetteachtige opvoering in, waarbij toneelspel en zang samengingen. De operette werd in februari 1949 opgevoerd ter gelegenheid van het afscheid van frater Regis, die naar Curaçao werd overgeplaatst. De keuze viel op het jeugdtoneel “De Kleine Wever Johannes”, een symbolisch sprookjesspel in twee bedrijven met zang in één decor. Het stuk duurde 100 minuten en had een bezetting van 25 personen. Het sprookje is geschreven in 1938 door Yvonne Waegemans en de muziek is van Broeder Ildefons Xaveriaan. Het spel werd zeven keer opgevoerd in de oude Pauluszaal, waarvan is bijgebleven hoe eng en benauwd het er was in de kleedruimte. De hoofdrol werd vertolkt door Jack van der Avoort. De pers was uiterst lovend en schreef in superlatieven zoals: “Als even later een van de hoofdrolspelers verscheen in ruisende, trillende zijden werd het Udenhout te machtig; een daverend applaus steeg op als dank voor zoveel tere schoonheid”.
Het verhaal
Een jonge wever krijgt de opdracht om een koningsmantel te weven uit morgendraad. Genotzucht (Ri-ri), Hebzucht (Saaki) en Hoogmoed (Cesar) halen hem van zijn werk weg. Als hij echter een week van zijn werk wegblijft zal de levensopziener Serioso het werk vernietigen. Maar Johannes komt net op tijd terug, hij heeft zijn les geleerd. Geholpen door Blijheid en Vriendschap brengt hij zijn werk tot een goed einde. Als koning Pax vermoord wordt, dingen de drie ondeugden naar de hand van de koningsdochter en naar de troon. Maar ze worden tijdig ontmaskerd. De enige die nog aan de gestelde voorwaarden voldoet om koning te worden is de kleine wever Johannes. Hij krijgt dan ook de prinses en de troon. Een stukje uit de Kleine Wever Johannes herinner ik me nog omdat we dat vroeger thuis vaak samen zongen: “Ik ben Ri-ri, een vrolijk lachebekje, ik ben Ri-ri, een doodplezierig gekje, plezier dat is mijn beste maat waarvoor ik alles doe en laat. Plezier wat ik zo gaarne zie, mijn harlekijntje blijft Riri”.