Carolina van den Udenhout

Seijna van Udenhout en Carolina van den Udenhout

Het is maandagavond 2 januari 1792 zo rond de klok van half elf. Een late wandelaar loopt over de Noordermarkt in hartje Amsterdam. Plotseling wordt zijn aandacht getrokken door het zachte gehuil van een baby. Het is pikkedonker en de wandelaar loopt in de richting vanwaar het geluid komt. Dan ziet hij een klein hoopje liggen. Als hij nog dichterbij komt blijkt het een in doeken gewikkeld kind te zijn. In die dagen was dat in die omgeving geen vreemd verschijnsel. Vlakbij op de Prinsengracht was het weeshuis gevestigd. Meestal was het zo dat moeders die hun kind te vondeling legden dat in de directe omgeving van het weeshuis deden. Als het kind dan gevonden werd was het ook snel in goede handen. Op de achtste februari 1792 wordt zij, op verzoek van de Regenten van het weeshuis, gedoopt in de Nieuwe Zijdskapel. En zij kreeg de naam Seijna van Udenhout. Dit is een hele opvallende naam. Seijna was immers de naam van de barones van kasteel de Strijdhoef en van Udenhout komt ogenschijnlijk ook niet zomaar uit de lucht vallen. Daar kwam nog bij dat Baron Willem van Dopff in die tijd garnizoenscommandant van Amsterdam was. Hij was toen wel al 71 jaar. Was hij misschien getuige van haar vondst? Heeft hij haar zelf gevonden? Hij was in ieder geval geen regent en heeft ook geen donaties gedaan aan het weeshuis. Het toeval lijkt hier een grote rol te spelen. Een jaar later, op maandagavond 11 maart 1793, ’s avonds om half tien, doet zich een soortgelijke situatie voor. Nu wordt er een meisje te vondeling gelegd bij de Mijsiespoort. Dit is een van de ingangen van het weeshuis. Het kindje had een briefje bij zich waar op stond: dit kint is nog niet gedoopt. De Regenten ontfermden zich over haar en op 7 april werd zij alsnog gedoopt. Eveneens in de Nieuwe Zijdskapel. En zij kreeg de naam: Carolina van den Udenhout. Ook hier is er geen enkel verband te leggen tussen de naam en wat of wie dan ook. De boeken en akten zwijgen in alle talen. Carolina is overigens al op 11 oktober 1795 overleden. Wat er van Seijna verder is geworden is niet bekend.