Zusters van Liefde

De congregatie van de Zusters van Liefde van O.L. Vrouw Moeder van Barmhartigheid werd in 1832 gesticht door mgr. Joannes Zwijsen. Hij motiveerde dit initiatief als volgt: ‘In 1832 Pastoor dezer parochie geworden zijnde, besloot ik een Gesticht van Liefdadigheid op te rigten, uitsluitend in het belang der arme kinderen mijner parochie, die geene gelegenheid hadden eenig onderrigt te ontvangen.’ De congregatie begon met drie Belgische begijnen in een huisje op ‘t Heike. In 1833 verhuisden zes zusters naar de Nieuwlandstraat. In 1834 werd door dertien zusters een tehuis betrokken op de hoek van de huidige Kloosterstraat en de Oudedijk, dat door Zwijsen werd aangeduid als ‘het huis met de dertien celletjes’. Hier ontstond in de loop der tijd een omvangrijk kloostercomplex, waaraan ook een lagere school, een mulo, een kweekschool, een lyceum, een weeshuis, een naaischool, een school voor zwakzinnige kinderen en een huishoudschool verbonden waren. Naast onderwijs zetten de zusters zich in voor de zorg van weeskinderen, bejaarden en gehandicapten en voor de ziekenverpleging. Hiertoe werden ook andere vestigingen in Tilburg opgericht, zoals het Sint Leonardusgesticht en het Sint Ignatiusgesticht, en waren de zusters later werkzaam bij onder meer het Sint Elisabeth Ziekenhuis, het Sint Rochusgasthuis, het Sint Josephgasthuis en op talloze scholen. Bij het overlijden van Zwijsen in 1877 telde de congregatie ongeveer vijftienhonderd leden in heel Nederland en daarbuiten, zoals in België, Engeland, Wales en de Verenigde Staten. Na honderd jaar had de orde 63 huizen voor bejaarden en hulpbehoevenden, 22 weeshuizen en 3 voogdijhuizen. Anno 2008 zijn er nog achthonderd zusters werkzaam in Nederland, België, Engeland, Ierland, Italië, de Verenigde Staten, Brazilië, Suriname, Indonesië, Oost-Timor en de Filippijnen. In het moederhuis aan de Oudedijk is een museum ingericht met het werk van zuster Jesualda Kwanten.