Sint Lambertuskerk: verschil tussen versies
| Regel 2: | Regel 2: | ||
In 1723 werd het dorp [[Udenhout]] losgemaakt van de parochie Oisterwijk en kreeg het een eigen stenen schuurkerk. Omdat deze te klein werd om de katholieke gelovigen te herbergen werd in 1840 begonnen met de bouw van een nieuw gebedshuis aan de Slimstraat. Deze kerk werd in 1841 ingewijd. De ontwerper was de Bossche architect J.H. Laffertee. Het gebouw is een zogeheten waterstaatskerk, met een neoclassicistische architectuur en een overwegend neobarok interieur. De kerk werd in 1951 uitgebreid met twee zijbeuken en verkreeg daarmee zijn huidige kruisvorm. Opvallende interieurstukken van dit rijksmonument zijn het hoofdaltaar (1848), de preekstoel, het Loret-orgel (1868) en de kerkbanken die door de beeldhouwer Leo Bäumler (1925-2008) uit Weiden i.d.Oberpfalz zijn vervaardigd in de periode 1955-1959. | In 1723 werd het dorp [[Udenhout]] losgemaakt van de parochie Oisterwijk en kreeg het een eigen stenen schuurkerk. Omdat deze te klein werd om de katholieke gelovigen te herbergen werd in 1840 begonnen met de bouw van een nieuw gebedshuis aan de Slimstraat. Deze kerk werd in 1841 ingewijd. De ontwerper was de Bossche architect J.H. Laffertee. Het gebouw is een zogeheten waterstaatskerk, met een neoclassicistische architectuur en een overwegend neobarok interieur. De kerk werd in 1951 uitgebreid met twee zijbeuken en verkreeg daarmee zijn huidige kruisvorm. Opvallende interieurstukken van dit rijksmonument zijn het hoofdaltaar (1848), de preekstoel, het Loret-orgel (1868) en de kerkbanken die door de beeldhouwer Leo Bäumler (1925-2008) uit Weiden i.d.Oberpfalz zijn vervaardigd in de periode 1955-1959. | ||
| − | [[Categorie: | + | [[Categorie:Bouwwerken_in_Udenhout]] |
Versie van 17 mei 2013 om 13:24
In 1723 werd het dorp Udenhout losgemaakt van de parochie Oisterwijk en kreeg het een eigen stenen schuurkerk. Omdat deze te klein werd om de katholieke gelovigen te herbergen werd in 1840 begonnen met de bouw van een nieuw gebedshuis aan de Slimstraat. Deze kerk werd in 1841 ingewijd. De ontwerper was de Bossche architect J.H. Laffertee. Het gebouw is een zogeheten waterstaatskerk, met een neoclassicistische architectuur en een overwegend neobarok interieur. De kerk werd in 1951 uitgebreid met twee zijbeuken en verkreeg daarmee zijn huidige kruisvorm. Opvallende interieurstukken van dit rijksmonument zijn het hoofdaltaar (1848), de preekstoel, het Loret-orgel (1868) en de kerkbanken die door de beeldhouwer Leo Bäumler (1925-2008) uit Weiden i.d.Oberpfalz zijn vervaardigd in de periode 1955-1959.