Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Sint Lambertuskerk: verschil tussen versies

 
Regel 1: Regel 1:
In 1723 werd het dorp [[Udenhout]] losgemaakt van de parochie Oisterwijk en kreeg het een eigen stenen schuurkerk. Omdat deze te klein werd om de katholieke gelovigen te herbergen werd in 1840 begonnen met de bouw van een nieuw gebedshuis aan de Slimstraat. Deze kerk werd in 1841 ingewijd. De ontwerper was de Bossche architect J.H. Laffertee. Het gebouw is een zogeheten waterstaatskerk, met een neoclassicistische architectuur en een overwegend neobarok interieur. De kerk werd in 1951 uitgebreid met twee zijbeuken en verkeeg het zijn huidige kruisvorm. Opvallende interieurstukken van het rijksmonument zijn het hoofdaltaar (1848), de preekstoel, het Loret-orgel (1868) en de kerkbanken (1955-1959).[[Category:Tilburgs Lexicon]]
+
<foto><beeldonline>ed8d0adf-6420-4090-a15f-0db39a83243f</beeldonline></foto>In 1723 werd het dorp [[Udenhout]] losgemaakt van de parochie Oisterwijk en kreeg het een eigen stenen schuurkerk. Omdat deze te klein werd om de katholieke gelovigen te herbergen werd in 1840 begonnen met de bouw van een nieuw gebedshuis aan de Slimstraat. Deze kerk werd in 1841 ingewijd. De ontwerper was de Bossche architect J.H. Laffertee. Het gebouw is een zogeheten waterstaatskerk, met een neoclassicistische architectuur en een overwegend neobarok interieur. De kerk werd in 1951 uitgebreid met twee zijbeuken en verkeeg het zijn huidige kruisvorm. Opvallende interieurstukken van het rijksmonument zijn het hoofdaltaar (1848), de preekstoel, het Loret-orgel (1868) en de kerkbanken (1955-1959).
 +
 
 +
[[Categorie:Tilburgs_Lexicon]]

Versie van 13 mrt 2012 om 21:56

In 1723 werd het dorp Udenhout losgemaakt van de parochie Oisterwijk en kreeg het een eigen stenen schuurkerk. Omdat deze te klein werd om de katholieke gelovigen te herbergen werd in 1840 begonnen met de bouw van een nieuw gebedshuis aan de Slimstraat. Deze kerk werd in 1841 ingewijd. De ontwerper was de Bossche architect J.H. Laffertee. Het gebouw is een zogeheten waterstaatskerk, met een neoclassicistische architectuur en een overwegend neobarok interieur. De kerk werd in 1951 uitgebreid met twee zijbeuken en verkeeg het zijn huidige kruisvorm. Opvallende interieurstukken van het rijksmonument zijn het hoofdaltaar (1848), de preekstoel, het Loret-orgel (1868) en de kerkbanken (1955-1959).