R.K. Parochie OLV Hemelvaart

De officiële naam waaronder de kerk bij het Rijk staat geregistreerd is “O.L. Vrouw ten Hemel gevaren”

Geschiedenis

De Room-Katholieke parochie van Onze Lieve Vrouwe Hemelvaart bestaat sinds 1843. Voor die tijd gingen de Katholieke Verenaren naar Raamsdonk en Geertruidenberg naar de kerk. Maar dank zij de bemiddeling van welvarende Verenaren werd Petrus de Bont tot eerste pastoor van de nieuwe parochie benoemd.

Geld voor een kerkgebouw was er niet, maar een parochiaan Theodora Sprangers, weduwe van Simon van Son, bracht een oplossing. Zij was bereid haar huis en schuur aan de Prins Hendrikstraat af te staan. Het woonhuis kon gaan dienen als pastorie, terwijl de schuur als kerk gebruikt kon worden, nadat deze daartoe was aangepast. De kerk en pastorie stonden op het Smidseind, op de plaats waar nu het achterste gedeelte van Partycentrum De Witte Leeuw is gevestigd. De “Schuurkerkperiode” was slechts van korte duur.

In 1862 werd begonnen met de bouw van een nieuwe kerk ten zuidwesten van de huidige parochiekerk aan de Grote Kerkstraat. Het ontwerp, een gotieke kruiskerk was van architect Chr. Weber uit Roermond. In 1864 werd de eerste H. Mis in de nieuwe kerk opgedragen. Pastoor Wijten, die pastoor de Bont was opgevolgd, kocht voor eigen rekening een huis met grond waarop hij in 1865 een pastorie bouwde. De parochiekerk werd al snel te klein voor de vele parochianen. De bekende architect Cuypers werd uitgenodigd om een ontwerp te maken. De kosten waren enorm en er werd besloten de bestaande kerk te vergroten en te verbouwen.

In 1893 was de verbouw na een jaar klaar en kon de nieuwe “Kathedraal van de Langstraat” worden ingezegend. Het was een architectonisch juweeltje met in het midden van de kerk een grote vieringtoren. Als bekroning werd in een open lantaarn een gouden Mariabeeld geplaatst, verwijzend naar de patrones van de parochie.

Lang hebben de Verenaren niet van de kerk kunnen genieten.

Op 31 oktober 1944 bliezen terugtrekkende Duitsers de toren op. Met veel kabaal stortte de toren loodrecht naar beneden, dwars door het gebouw heen. Er bleef niets over dan stof en puin. Wonder boven wonder werd tussen de puinhopen het gouden Mariabeeld gevonden, nauwelijks beschadigd onder een dikke laag stof.

Van de restanten van de kerk werd een noodkerk gecreëerd. Er werd hard gewerkt aan een nieuwe kerk. De parochie was in de loop der jaren uitgegroeid tot een der grootste parochies van het bisdom Breda, waarvan Raamsdonksveer vanaf 1956 deel uitmaakte. Het was de wens van de gehele parochiegemeenschap om opnieuw een mooie, grote kerk als centrale plaats in de parochie te realiseren.