Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Quay, Jan de: verschil tussen versies

Regel 1: Regel 1:
<foto><beeldonline>95ec683f-d8e1-4e82-b5de-953899e37cfa</beeldonline></foto> '''Professor dr. Jan Eduard de Quay''' (Den Bosch 1901 - Beers 1985) promoveerde in 1927 aan de Rijksuniversiteit Utrecht in de letteren en de wijsbegeerte. Vanaf 1928 was hij in Tilburg lector psychotechniek aan de RK Handelshoogeschool en van 1933 tot 1939 hoogleraar bedrijfsleer en psychotechniek aan deze onderwijsinstelling ([[Universiteit van Tilburg]]). De Quay was minister van Oorlog in het tweede Kabinet-Gerbrandy (1945), Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant (1946-1959) en minister-president (1959-1963). Later was hij voor de KVP lid van de Eerste Kamer (1963-1969), vice-premier en minister van Verkeer en Waterstaat in het Kabinet-Zijlstra (1966-1967). Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde De Quay een bedenkelijke rol als lid van de antidemocratische Nederlandsche Unie, die wilde fuseren met het Nationaal Front van Mussolini-aanhanger Arnold Meijer. Daarom verdrong Willem Drees hem al na enkele maanden uit het Kabinet-Gerbrandy. De Quay woonde geruime tijd in Tilburg.
+
[[Bestand:BalkTiu.jpg]]
 +
 
 +
<foto><beeldonline>95ec683f-d8e1-4e82-b5de-953899e37cfa</beeldonline></foto>  
 +
 
 +
'''Wetenschapper en bestuurder'''
 +
 
 +
Jan Eduard (Jan) de Quay (1901-1985) werd in 1933 benoemd tot hoogleraar Bedrijfsleer en psychotechniek in Tilburg, waar hij rector magnificus was in 1938-1939. Bekender werd deze in Utrecht opgeleide psycholoog door zijn functies in politiek en openbaar bestuur. In de oorlogsjaren was hij minister in het kabinet Gerbrandy. En namens de KVP (Katholieke Volkspartij) was hij premier van het eerste naoorlogse kabinet zonder socialisten (1959-1963).  
 +
 
 +
'''Hoogleraar'''
 +
 
 +
De Quay was een Bossche generaalszoon. Hij studeerde psychologie in Utrecht en werd in 1927 lector aan de Rooms Katholieke Handelshoogeschool in Tilburg en in 1933 hoogleraar, een functie die hij formeel tot 1946 vervulde, maar - zeker de laatste jaren - combineerde met zijn politiek-bestuurlijke activiteiten. Al vanaf het eerste begin combineerde De Quay zijn wetenschappelijke functie met psychotechnische adviseurschappen, onder andere bij de PTT en C&A. In 1934 werd hij tevens de eerste directeur van het Economisch Technologisch Instituut (ETI). De Quay stond te boek als een begeesterd en aimabel docent en publiceerde regelmatig, onder meer over de vraag hoe de wever in de textielfabriek zich het beste kon aanpassen aan het stijgend tempo van het weefgetouw.
 +
 
 +
'''Oorlogsjaren'''
 +
 
 +
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was De Quay lid van de omstreden Nederlandsche Unie, een organisatie die samenwerking met het Nationaal Front van Arnold Meijer niet uitsloot. Toch raakte de Unie in onmin met de bezetter en in 1942-1943 was De Quay geïnterneerd in St. Michielsgestel. Bij zijn vrijlating dook hij onder en kwam hij in contact met het verzet. Na de oorlog werd zijn naam officieel gezuiverd, wat de weg vrijmaakte voor zijn functioneren in het openbaar bestuur.
 +
 
 +
'''Verdiensten voor Brabant'''
 +
 
 +
De Quay beijverde zich op allerlei manieren voor Brabant. Van 1946-1959 was hij Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant. In die hoedanigheid legde hij met succes de basis voor een Technische Hogeschool in Eindhoven, waarvan hij in 1956 de eerste president-curator werd.  
 +
De Quay ontving meerdere onderscheidingen, waarvan Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw in 1967 de hoogste was. In 1969 trok De Quay zich terug uit de politiek.
  
 
[[Categorie:Tilburg_University]]
 
[[Categorie:Tilburg_University]]
 
[[Categorie:Tilburgs_Lexicon]]
 
[[Categorie:Tilburgs_Lexicon]]

Versie van 6 dec 2017 om 15:50

BalkTiu.jpg

Media Not found

Wetenschapper en bestuurder

Jan Eduard (Jan) de Quay (1901-1985) werd in 1933 benoemd tot hoogleraar Bedrijfsleer en psychotechniek in Tilburg, waar hij rector magnificus was in 1938-1939. Bekender werd deze in Utrecht opgeleide psycholoog door zijn functies in politiek en openbaar bestuur. In de oorlogsjaren was hij minister in het kabinet Gerbrandy. En namens de KVP (Katholieke Volkspartij) was hij premier van het eerste naoorlogse kabinet zonder socialisten (1959-1963).

Hoogleraar

De Quay was een Bossche generaalszoon. Hij studeerde psychologie in Utrecht en werd in 1927 lector aan de Rooms Katholieke Handelshoogeschool in Tilburg en in 1933 hoogleraar, een functie die hij formeel tot 1946 vervulde, maar - zeker de laatste jaren - combineerde met zijn politiek-bestuurlijke activiteiten. Al vanaf het eerste begin combineerde De Quay zijn wetenschappelijke functie met psychotechnische adviseurschappen, onder andere bij de PTT en C&A. In 1934 werd hij tevens de eerste directeur van het Economisch Technologisch Instituut (ETI). De Quay stond te boek als een begeesterd en aimabel docent en publiceerde regelmatig, onder meer over de vraag hoe de wever in de textielfabriek zich het beste kon aanpassen aan het stijgend tempo van het weefgetouw.

Oorlogsjaren

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was De Quay lid van de omstreden Nederlandsche Unie, een organisatie die samenwerking met het Nationaal Front van Arnold Meijer niet uitsloot. Toch raakte de Unie in onmin met de bezetter en in 1942-1943 was De Quay geïnterneerd in St. Michielsgestel. Bij zijn vrijlating dook hij onder en kwam hij in contact met het verzet. Na de oorlog werd zijn naam officieel gezuiverd, wat de weg vrijmaakte voor zijn functioneren in het openbaar bestuur.

Verdiensten voor Brabant

De Quay beijverde zich op allerlei manieren voor Brabant. Van 1946-1959 was hij Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant. In die hoedanigheid legde hij met succes de basis voor een Technische Hogeschool in Eindhoven, waarvan hij in 1956 de eerste president-curator werd. De Quay ontving meerdere onderscheidingen, waarvan Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw in 1967 de hoogste was. In 1969 trok De Quay zich terug uit de politiek.