Begraven van de kermis: verschil tussen versies
(overleg) |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | In de negentiende eeuw ontstond deze traditie waarbij op de laatste kermisdag een in het wit gestoken speculaaspop op een baar werd gezet. Aan die baar hingen lege portemonnees, symbolisch voor het einde van dit volksfeest. Tijdens een rondtocht werden zo veel mogelijk Tilburgse cafés aangedaan. Deze ‘Parade der Lege Portemonnees’ bestond tot vóór de Tweede Wereldoorlog. De traditie van het begraven van de kermis bestaat in eigentijdse vorm nog steeds met het afsteken van vuurwerk bij de [[Piushaven]]. Het begraven van een feest kreeg ook betekenis bij de afsluiting van het [[carnaval]]. Onder het zingen van het lied ‘sebiet dan is ut mèèrege’ wordt op de [[Heuvel]] de Kruikenzeiker van zijn sokkel getild.[[ | + | In de negentiende eeuw ontstond deze traditie waarbij op de laatste kermisdag een in het wit gestoken speculaaspop op een baar werd gezet. Aan die baar hingen lege portemonnees, symbolisch voor het einde van dit volksfeest. Tijdens een rondtocht werden zo veel mogelijk Tilburgse cafés aangedaan. Deze ‘Parade der Lege Portemonnees’ bestond tot vóór de Tweede Wereldoorlog. De traditie van het begraven van de kermis bestaat in eigentijdse vorm nog steeds met het afsteken van vuurwerk bij de [[Piushaven]]. Het begraven van een feest kreeg ook betekenis bij de afsluiting van het [[carnaval]]. Onder het zingen van het lied ‘sebiet dan is ut mèèrege’ wordt op de [[Heuvel]] de Kruikenzeiker van zijn sokkel getild. |
| + | |||
| + | [[categorie:Tilburgse Kermis]] | ||
| + | |||
| + | [[Categorie:Tilburgs_Lexicon]] | ||
Versie van 11 jul 2012 om 21:32
In de negentiende eeuw ontstond deze traditie waarbij op de laatste kermisdag een in het wit gestoken speculaaspop op een baar werd gezet. Aan die baar hingen lege portemonnees, symbolisch voor het einde van dit volksfeest. Tijdens een rondtocht werden zo veel mogelijk Tilburgse cafés aangedaan. Deze ‘Parade der Lege Portemonnees’ bestond tot vóór de Tweede Wereldoorlog. De traditie van het begraven van de kermis bestaat in eigentijdse vorm nog steeds met het afsteken van vuurwerk bij de Piushaven. Het begraven van een feest kreeg ook betekenis bij de afsluiting van het carnaval. Onder het zingen van het lied ‘sebiet dan is ut mèèrege’ wordt op de Heuvel de Kruikenzeiker van zijn sokkel getild.