Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Thea Kroot - Schriever

Ook Thea Kroot – Schriever verhuisde mee van het terrein van Assisië naar een sociowoning: Thea heeft 12,5 jaar, van 2001 tot 2013, gewerkt bij de Huishoudelijke Dienst van Huize Assisië, eerst in de oude dokterswoning vooraan in de laan, daarna op Hindeloop 4 en vervolgens in Loon op Zand aan de Van Rijckevorselstraat. Het huishoudelijk werk bestond uit het schoonhouden van de ruimtes, wassen, strijken, maar ook met de bewoners gaan wandelen en andere dagbesteding. Vooral de periode bij een zware afdeling op Hindeloop 4 was toch wel elke dag een opgave, niet in negatieve zin, het was wel fijn om te doen, maar je moest wel met de jongens om kunnen gaan en tegen een stootje kunnen, bij de jongens ging helaas agressiviteit vaak gepaard met geweld. “Om die reden was er op de afdeling veel verloop onder verplegend personeel, maar ik was niet bang, ik zocht contact met de jongens en er waren jongens die van anderen de koffie meteen in een hoek gooiden maar die van mij accepteerde”, aldus Thea. En ach, er gaat wel eens iets fout, zoals die keer dat ik bij het schoonmaken per ongeluk de deur van een isoleercel opende. Toch gaf me die zware afdeling plezier in mijn werk. Je voelde je zorgfunctie, je voelde de enorme betekenis van aandacht geven aan de jongens. Dat was ook het geval aan de Van Rijckevorselstraat in Loon op Zand. Dat was meer crisisopvang. Sommigen waren niet in staat voor zichzelf te zorgen en kregen een plekje in de centrale ruimte. Andere kregen een eigen appartementje waar ze zelf mochten aangeven welke hulp ze wel of niet wilden. Van sommigen zag je dat ze hulp nodig hadden, maar die toch afwezen. Het waren bewoners met een rugzakje. Maar het personeel kon heel veel voor deze bewoners betekenen. Thea: “Je kunt iets betekenen, je kunt interesse tonen, in gesprek komen, ze een beetje sterker maken. Het was al voldoende als je niets zei, maar er gewoon was. Er zijn voor de bewoners. Die warmte voelden ze feilloos aan”.