Plichten
onov. ww., waarvan enkele vormen voorkomen als verl. tijd van plegen, gewoon zijn; met een vage bijbetekenis van verplicht zijnen daarom een zwak werkwoord. Ouderwets: d’n haa:ndklippel plichtte hier te liggen, hij plichtte te zeggen.
onov. ww., waarvan enkele vormen voorkomen als verl. tijd van plegen, gewoon zijn; met een vage bijbetekenis van verplicht zijnen daarom een zwak werkwoord. Ouderwets: d’n haa:ndklippel plichtte hier te liggen, hij plichtte te zeggen.