Plavuis
De Plavuis, “het onafhankelijk opinie & informatieblad voor medewerkers van Huize Assisië”, was een luis in de pels van directie en ook van de ondernemingsraad. Het eerste nummer werd uitgebracht in december 1982 en de redactie bestond uit Clemens van Meurs, Peter Ermen, Marie-José Vromans, Dré Mulders, Toon Roefs, Ad Slegers, Tonnie Verhoeven, Conny Klijn en Frank Lakerveld. De redactie gaf zichzelf de volgende taak: “Wat er aan inhoud allemaal kan komen, daar valt voorlopig alleen nog dit over te zeggen: Gedachten, meningen, commentaren, vragen, ideeën op/ over/ omtrent de zwakzinnigenzorg op Assisië. Vooralsnog gaat De Plavuis ervan uit, dat als we het hebben over medewerkers, we het hebben over mensen. Daarom aandacht voor typisch menselijke aspecten”.
De Plavuis volgde buitengewoon kritisch de lopende reorganisatiediscussies en vooral de rol van de directie en van de ondernemingsraad daarin. Vooral bij reorganisaties en rondom functiewaardering.
De redactie van de Plavuis is op z’n tijd ook kritisch naar de eigen collega medewerkers. Een voorbeeld daarvan betreft de Ouderdag. Een fragment: “Plavuisgenoten, jullie weten natuurlijk allemaal dat er dit jaar geen ouderdag was. We hebben het allemaal moeten vernemen uit De Week Rond of De Maand Rond. Hoe vreemd is eigenlijk dat de juiste redenen van afgelasting nergens wordt beschreven. Daarom willen we in deze Plavuis door middel van vragen en tips wat informatie geven omtrent de ouderdag. De eerste brandende vraag: Is de persoon, die de knoop heeft doorgehakt, zich ervan bewust dat ouderdag voor zéér véél bewoners de enige dag in het jaar is dat ze bezoek krijgen? Het gerommel begon eigenlijk al vroeg. Hoe meer de datum van 2 juni dichterbij kwam, hoe meer afdelingen zich ervan bewust werden wat het betekent voor bewoners en verplegend personeel, zo’n open dag. Op een ouderdag lopen er namelijk zo’n vette duizend mensen rond en voorzichtig geschat is de kans er dat zo’n 250 bezoekers op de afdeling binnen komen wippen, erg groot. Dus, afdelingen stelden zich niet meer open voor de open dag, aldus De Plavuis.
Al bij nummer 7 van de krant, in juli 1983, komt het voortbestaan van de krant ter discussie staan. Voor op de krant een brief van de directeur dat de subsidiekraan voor De Plavuis dicht gaat: “Er is geen geld en we bereiken geen mens” is beknopt samengevat de motivering bij dit diensthoofdenbesluit. Een uitgave van De Plavuis voor 150 abonnees en 25 losse verkoop kent een verlies van 230 gulden. Dat verlies werd niet meer vergoed door de directie, maar de redactie bleef strijdvaardig. Relevant te weten is dat er een officieel personeelsblad is: De Week Rond. In februari 1984 kwam er een einde aan de Plavuis. Het was teveel werk voor de redactie.