Pietje Paas en Hannes den Haomer over buurte en un auw Unentse boerderij

Hannes Ik lees hier in de kraant dè de miense vort vul te dik zen.

Pietje Ik kant goed geleuve. De miense werke niemer zo hard as vruuger. Ik ridder nog hil wè af want ik hebbet nog zô druk as un strèùfpan meej vastenavend. Mar gè wordt ôk dikker.

Hannes Ikke dikker? Ik koom hier dikker mar dèk dikker wor dè geleuf ik nie. Van mik worde dik en dè eet ik nôot.

Pietje Gij wordt dik vant sunt want gè it alle kliekskes op om zeker niks weg te hoeve gooie.

Hannes Ik wok wies wek wôog

Pietje Ik kan oe niemer kwikke en oe ok nie schôon on den haok van unnen öster hange. As ge taatemiddag us op dun beskwiel got staon dan zal ik de gewichte der opzette, dan wittut zô.

Hannes Dès goed ik heb tèd zat. Vruuger was ik mar un schriel menneke mar ik was wel vlug zat.

Pietje Vlùg zat valt nog te bezien mar vlug zàt waarde in iedersgeval vruuger dikzat. Zoas toen we dun urste keer saome op Unentse kermis waare. Jouw kammeraoj han oe zat gevoejerd, ge waart zo zat as un pinneke.

Hannes Ze dochte dèt meej ons dan wel over zu gaon, mar ze han der èège op jouw verkeeke want gè hagget op men staon en wè gij immal in oewe kop het, dè hedde nie in oew kont.

Pietje Ik daanste gère en ten lange leste kon ik oe meekrèège nor de spiegeltent van Paashèùs op de kermiswei. Mar urst moest en zudde gij nog in de rups en daornao wodde nog gon schommele. Van daanse kwaam niks mir terèècht want ge kont niemer overend blèève. Witte dè nog?

Hannes Och dès aauw koeie öt de slôot haole tis al zô lang geleeje. Mar ik weet nog wel hoe dè daanse toen gong. Dè was wel apart. Vruug op dun aovend daanste allêenig de meskes meej mekaar.

Pietje Jè, al vanaf zes uur want we moesse wir vruug thèùs zen. Ons moeder hajut er nie op dè ik ging daanse en dan zin ze: “waor op muziek gedaanst wordt, sloj den duuvel de maot”.

Hannes On de kaant van de daansvloer stonne altèd wè auw vrijgezelle te lauwe, pas laoter kwaam de rest.

Pietje Jouw nèèfs Driekske en Dorus van jullie tante Drika stonne er ôk geduurig.

Hannes Die waare wè bangèètig ongeleej vur meskes. Wij plaogde ze alzelèève en dan zinne we: “kiester mar êen van firtig want op die leeftèd zen de kaoj er wel vort èùt”.

Pietje Ze zegge toch dè de goei ut urst gon.

Hannes Jè mar dès bij ut hemele…. Ik haj gin schrik van meskes. Ons moeder haj men deur: “ge kunt er hendiger onkoome dan der af” zin ze dan en dès un waorhèd as un koej.

Pietje Driek en Dorus van tante Drika zen nôot niemer getrouwd. Hullie Merie dè was un knappe vlotte tante, die ston gère bijt manvolk on de tap.

Hannes Jé dè klopt mar de schôonste bluumkes groeie ôk langs de mishôop.

Pietje Merie ston daor dan meej un sneuwwitje in dur haand in durre weije rok meej unne pettiekoot, hillemal opgedirkt en meej getoepeerde haor. Twas net un paoskiep meej dieje sèùkerspin op durre kop.

Hannes De kop moet de kont verkôope, dè was vruuger ôk al zôo.

Pietje Echte schonhèd zit van binne….. Merie was jonger dan wij en ik heb heur al wel vèèfentwintig jaor niemer gezien. Zij heej nôot unne vrijer nor durre zin kunne vèène. Ze zal wel vort meej de auw henne de maand in gaon.

Hannes Dè hedde mis, dur is nôot ginne praot van gemokt mar ze is over de Maos gon diene en moes nò enkele jaore trouwe meej unne veehandelèèr mar tevurre verongelukte dieje miens. Zè krêeg nog wel un kiendje van hem, un jungske. Daornao is ze nôot niemer getrouwd.

Pietje Dè kan ik me nie heuge. Zumme dè ontschoote zen? Dè hedde as ge iemes lang nie ziet.

Hannes Nauw witte waor ut henneke dur nesje heej. Ze lôope daor nie meej te kôop bij tante Drika mar Driek heejut lest teege men zitte vertelle. Van dieje klèène is niks terèècht gekoome. Merie heeter teveul eier onder geleej en hij heeter strèùf van gemokt; hij is himmal bedûrve en is liever lui dan muug.

Pietje Lekker, lui en veul meuge dè zen drie dinge die niet deuge.

Hannes Jè hij doej alles wè God verboje heej. Nauw is ie veuraon in de twintig en dur is gin zegge aon. Tis er êene die öt de hel gekroope is toen dun duuvel laag te slaope.

Pietje Dan zalter wel us krulle daor, ze isser mooi meej behauwe, meej zoêene.

Hannes Jè, ge zut um ringeloore en bloksterte.

Pietje “On Gods zeege is alles geleege” ziede wel. Misschient waaitut nog over. Bij jullie tante Drika en ome Jaonus han ze un grôot hushouwe, dè zal druk gewist zèn.

Hannes Ja, en dan was er ok nog veul onlôop want waor tis wilt zèn. Ze zaate dik meej zoveul man on taoffel dè de èrrepel al öt de pan waare vurdé den damp on de zulder waar.

Pietje Kant goed geleuve.

Hannes Ome Jaones zin altèd: meej veul jong houwde de schimmel öt ut brôod.

Pietje Op hum haj ik ut nie begreepe die was zo lomp ast aachterènd van un vèrreke.

Hannes Jè en lomp is veul erger dan èèrm want èèrm kunde verbèrege.

Pietje Hij is al lang dôod jullië ome Jaones.

Hannes Jè, och dur is me nie alles on geleege: God heej zunne ziel en den duuvel zun klompe.

Pietje Tante Drika lèèft nog mar die heej dur miste brood wel vort op, ze is al un hil end in de tachetig.

Hannes Twee mônd geleeje is ze nor den Eikelaar gegaon en van toen af zit ze wè in zak en aas en ze is wè on de sukkel gerokt; urst haj ze un beslag gehad en toen kreeg ze un bezetting en nauw is ze wè kort van aojem; ze is zô dempig as un auw perd. Ze was vurrige week nog nie de auw.

Pietje Ze is ôk altèd wè zwaor op de hand gewist. Hedde geheurd hoeter nauw meej goj?

Hannes Nou tis haole en brenge, dun illestiek is er vort èùt. Halzetèèd zit ze te slaope en as ge vraogt of ze daor dun aord heej dan schiet der gemoed vol. Ze is vort tèène denk.

Pietje Ze zal vaort hebbe nor dur hèùs op de Zandkant, unnen auwen bôom moete nie verplaante. Hullië Driek dè vèèn ik unne hillen aorige kèrel die aord nie nor hullië vadder. Gij komt daor nog gereegeld over den durpel mar tis hèèl lang geleeje dè ikker gewist zè. Zunwer irdaogs nie us langs gaon om te heure hoet meej hullie moeder is?

Hannes Zondag aachtdaog kunne we dè wel doen. Dan kunne we nogus auwerwets buurte.

Pietje Dè kunde op de miste plotse niemer. De miense weete niks mir van mekaar. Vruuger wiesse ze wie femilie van wie waar en wesse dinne en meej wie desse getrouwd waare en hoeveul kender ze han en waor die gebleeve zen dan hedde iets om over te buurte.

Hannes Ut buurte moet tegesworrig over politiek of over voetbal gaon en dan ist licheluk strije en die dan ut hardst roept heej ut mist gelèèk, denke ze. De miense höre der èège vort gèère praote.

Pietje Dè snap ik nie want van löstere kunde nog iets leere en van praote nie.

Hannes Dè heej te maoke meej den nuuwe tèèd: iederêen zörgt vort vur zun èège…..behalve de gèèt want die zörgt vur de koffierôome.

Pietje Gezellig un avondje buurte kenne de miense niemer. Dikkels zitte ze te praote meej de tillevisie nog aon want daor blèève ze nor kèèke totdèt schiemert vur dur ôoge.

Hannes Mar bij Drieke en Dorus daor ist aanders. Vruuger wonde die zô rustig in un auw gedoentje, zo’n knip van un boerderij daor aachter op de Zandkant. Ze hebben er un nuuw huske langs gezet mar tis un aorighèd om te vertelle hoeter daor vruuger èùt zaag. De aachterdeur was zô lêeg degge plat moest praote om binne te kunne. Iederêen ging aachterum over de vurstal nor binne. Dan kwaamde op de geut en daor han ze nog un gutstintje staon meej un koopere pomp.

Pietje Oh mar zo’n indêeling han veul boerderije in Unent. Vanèùt de geut konde meej unne trap nor de zulder en meej un por treeje halfweg nor d’opkaomer.

Hannes Langs de trap was un deur nor de kelder die onder d’opkaomer was.

Pietje Ze han nogmar unne grôote kelder. Tante Drika naam men us meej nor beneeje. Ze hajut vol weckflesse staon. Unne diepvries haj toen nog niemand. Onder un gewelf wasser unnen errepulkelder. En in êene hoek was un pekelkèùp om hamme te peekele vur ut rêûke.

Hannes Jè ze hebbe nog lang zelf gerukt. Dè was nog mar un hil kerwei want daor moesse ze weeke hout vur stooke en dè daag en naacht. En nie zomar hout want dè kwaam nog mar nauw, bevurbild maastehout of sloophout dè môog nie.

Pietje Aachter de geut kwaamde in den herd en daor han ze un schouw meej un hil reij burde op de schorstêenmaantel en int midden un krösbild. En ze han ok nog zo’n glaozekèèsje waor un Mariabild in ston meej un elektries krèùske dur veur.

Hannes Ut wasser altèd donker. Ze hadde zon kapkeslamp hangen meej mar één pitje aon. De aander lampe draaide ze los öt zèùnighèt. Onder de schouw bij ut lampegat zaat Driek alzelèève in zunne zörg meej un pepke beij de plattebèùs en on den aandere kaant haj hullieje Dorus zun vaaste plots.

Pietje Op die kachel ston unne moor wè te zinge en as Dorus er wè hout opgojde dan hing er zôo unnen blaok on de zulder. En ast koud waar dan trokke ze allebeij hun klompe èùt en dan ginge ze meej der voete op de voet van die kachel zitte en hullie moeder mar sokke stoppe terwèl ze un rôozenuuke vurbidde.

Pietje Jè, on de kaant van de schouw zaat nog un bedstee en op de vloer laage kokusmatte op blaauwgrèèze pleveuze. De vurdeur kwaam in den herd èùt mar die zaat altèd op de knip.

Hannes Bij hullie vielde letterluk meej de vurdeur in den herd. Driek kant schôon vertelle: dur klopte us zo’n deftig stel on de vurdeur en Driek mokte die op un splitje oope en zin: “veur wordt hier nie gebokt, achterum ist kermis” en die miense wiese nie wesser van moese denke.

Pietje Die waare daor zeeker nie bekend. Wè kwaame die miense dan doen?

Hannes Vraoge of zullie hullie auw boerderij nie won verkôope. Ut waare zo’n dèftige lui en dè zen gin tieps vur Drieke en hij stuuperde ze gauw de deur èùt “’t was er ok mar êene meej twee bêen en un gotje”, zitte ie en zun vrouw dè was “unne stront wie heet oe gescheete”.

Pietje Zo’n kakmadam zeker, waarvan dur hemd dur kuntje net nie rokt.

Hannes Jè precies “al protte ze as un kakmadam, ut was toch wel un flink vrouwke”, zin Driek.

Pietje Och heet ie daor nog kèèk op? Ik haj vruuger ok un goej vurkoome mar ik haj wel rooi haor.

Hannes “Rooi haor en elzenhout zen zelde op goeje grond verbouwd’’ .

Pietje Och zwèèg toch stil: “beter rooj haor op kaoje grond dan zwarte op un ezelskont”

Hannes Slaoj dè op men?

Pietje Tis mar klets…. mar ut prot toch…. Dorus, die is wè simpel mar der zit vur ginne cent kaod in.

Hannes Dè klopt; dè isser zô êene die ge nog wèès kunt maoke dè Onze Lieve Heer Lambertus hiet. Tis unne goeie sul en die kunne ze pakke, zakke en verkôope.

Pietje Hij kan wel meej iederêen akkedeere, de zon moette tegesworrig toch meej unne lantèèrn gon zuuke…. Wij moete subiet nor de kerk, zunwe nie onderhaand us onlôope

Hannes Och, nie zo hostig, subiet kunne we ok nog wel wè irder gaon.

Pietje Ge zit men vur de gek te houwe. Ge kunt nauw meej lôope.

Hannes Tis nog tèds genoeg want wetter veur afgoj komt er aachter nie bij.

Pietje Ik lôop aon en ben nauw weg punt èùt aame.

Hannes Goed, goed, ik ben al ont spoeje om meej te gaon.

Pietje Dès oe geraoje ok.