Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Pietje Paas en Hannes den Haomer over 't gon diene van meskes

Hannes Toen strak was Tinus van Peer Verhoeven hier. Hij vroeg of den baos thèùs was.

Pietje En wè zinde gij toen?

Hannes Dè die nor de pasterie waar.

Pietje Wel potdimme nog an toe, wurrum zegde dè nauw, daor hek zonnen hekel aon, gij bent hier den baos.

Hannes Nou as ik vruuger un koej woj verkôope dan bepolde gij de prèès en ik môog ut woord doen.

Pietje Ik gaaf oe allêen mar goeje raod.

Hannes Och die koplui kende dè krek. As ik voet bij stuk hiel dan zinne ze: “en wè vende gij dervan vrouwke”?

Pietje Ik heb ut haandele altèd ón jouw overgelaote.

Hannes Ge blêeft er toch goed bè staon. Dus ik denk dè Tinus ut toch bij ut reechte end heej. Gij reegeltut hier nog mar licheluk. Witte wè ik teege Tinusse zin: “men vrouw is net un kwaoj kachel”. “Och”, zittie, “rokt ze zoveul?”. “Dè nie”, zin ik, “mar ze goj altèd èùt”… Nauw, dè lustenie wel.

Pietje Gij vuult oew èège wel de leukste thèùs ist nie? Mar waor moesie men èègeluk vur hebbe?

Hannes Hij kwaamp vraoge of gij komende zondag wè wot vurleeze in de kerk.

Pietje Dè doe toch altèd Nel van Joanusse öt de Pegstraot.

Hannes De Pegstraot?

Pietje Den Berkhoek zegge ze teegesworrig.

Hannes Oh de die, die straante. Daor haj Tinus ut dan over, die schent meej alles opgehouwe te zen want ze was ut meej de gang van zaoke nie ins.

Pietje En ze din zo veul veur de perochie en dè al jaore.

Hannes Ze woj nôot gère gezeed zen, zin Tinus, ze reegelde ut liever zelf. Ge moet bij zoiets weete hoe de vurk in de steel stikt. Ze zun men nie hebbe want ge moet begrèèpe dè ut meej leeke in de kerk krek goj as meej asperges, asse durre kop opsteeke dan moete ze dur èùt.

Pietje Tis mar hêel normaol dè de grotste regelèèrs moete doen wè de pestoor wil en die heej mar te doen wè dun bisschop zee. En die moet wir nor Rôome löstere.

Hannes In de Kerk doen ze nie òn de miste stemme gelde, dè haj Petrus toch wel aanders kunne reegele of nog beter Onze Lieve Heer zelf.

Pietje Hoh, hoh, teege Onze Lieven Heer kunde nie meutele en teege unne bok nie keutele. Tis ai iet en himmal nie zôo hendig teegesworrig mar ik vèèn dè wij ut getroffe hebben meej onze pestoor.

Hannes As ge aanders gistelukke wilt vereere moetter nie meej verkeere. Ut zen ok mar hêel gewôon miense.

Pietje Ge kunt van unne boer wel unne kerkmister maoke mar van unne pestoor ginne gewôone miens.

Hannes Ik zeg mar zôo: gistelukke draoge ut liefste zwart dan valt hullieje ziel nie zôo op asser iets op dabbe, begrepte wel.

Pietje Och gij auwmeut degge zèt, ge zit hier un bietje den gebraojen haon öt te hange, goj mar iets zinnigs doen: rôpt de kiepe mar.

Hannes De kiepe zal nie meevalle mar de eijer zak wel raope. Wieste gij detter mèùs in de kiepekooi zitte?

Pietje Dan mokt mar un mèùzeval daor bende wel efkes zuut meej. Jullieë vadder mokte die toch zelf?

Hannes Dè klopt as un bus mar dès lang geleeje toen was ik nog klèèn. Ik zal vertelle hoe dettie dè din. Hij mokte dan un houte kiesje en verdilde dè in zes vakke. Dur boovendop kwaam un glasplaot. In dè kiesje zaate ón êene kaant drie gaoter en persies daorteegenover zaten int midde nog drie gaoter. Vur elk gat ón dun bèùtekaant zaat un schöfke van lôod dè vur dè gótje kon valle. Ón dè lôod zaat un draojke en dè knuptenie vast aon un kremke aachter ut twidde gatje zodè ut lôod omhôog getrokke wer. In de vakskes daoraacher leej hij un stukske kèès. Om bij de kèès te kunne moes de mèùs dè draojke dur bèète en dan viel ut looje lèùkske aachter hum nor beneeje en dan zaatie gevange.

Pietje Dès toch wel vernuftig. En dur ut glas kon jullië vadder dan zien dettie un mèùs gevange haj. Mar hoe holde hij die daor dan èùt?

Hannes Soms vong hij er wel twee tegelèèk. Mar die erèùt haole was un hil gedoe. Dan zettenie un teltje waoter klaor en schôof langzaam ut glas weg boove dè teltje. De mèùs sprong erèùt en kwaam in ut waoter.

Pietje Ging dè altèd goed?

Hannes Nèè dè ging welles mis. Dan ston de boel op stelte, dè begrepte wel. Zo’n mèùs was dan vur de kat en wij stonne er meej ons neus bovenop. Vural ons moeder moes niks van mèùs hebbe.

Pietje Veul vrouwvolk is bang van mèùs mar ikke nie want die hebbe meer schrik van men dan ik van hullie. En jullie meskes han die ok zo’n schrik van mèùs?

Hannes Dè valt wel meej. Die moesse ast om mèùs ging, vur ons moeder de kestanjes öt ut vuur haole. Mar ik heb van hullie dikkels verhaole geheurd hoen schrik miense daor van hebbe. Ons To en ons Nel ginge diene bij ut vurnaom op törp en die mevrouwe van die werkhèùs waare me toch bang van mèùs.

Pietje Ik ben nôot gon dienen want ik waar thèùs vuls te hard nôodig, dè kunde wel op oew klompe ónvuule. Han jullie To en Nel nie liever iets aanders gedaon?

Hannes Ón hullie wer nie gevraogd wesse won. Ze moesse gón diene zô gauw asse van school waare en thèùs gemist kosse worre. Zôo was de tèèd toen.

Pietje Dè kan ik wel begrèèpe dur moes bij jullie gaore op de klos koome.

Hannes Ons meskes kwaame öt un goej nest en die wiesse van ónvatte durrum han ze zôo werrek.

Pietje Hoe oud waare ze toen ze ginge diene?

Hannes Die moesse al vruug in de burries. Urst vur un óntal uure per week bij verscheijene werkhèùze en vanaf un jaor of zeuvetien ginge ze soms ergus in de kost en dan blêeve ze daor dag en naacht. Dè was me wè dan moesse ze vort hil de week klor staon. Pas op de zondaggemiddag han ze vrijaaf en dan môoge ze nor hèùs.

Pietje Dan konne ze nog mooi nort lof en de Mariacongregatie. Zo’n meskes han èègeluk toch nôot efkes rust. Un boek leeze môog al nie.

Hannes Dè klopt der was altèd wel iets te werreke. Un stukske breije of haoke dè kon nog.

Pietje Toch nie op zondag want dan môogde nie breije want unne zondagse steek houdt nog gin week, zinne ze dan. Tante Stien vroeg unne kapucien of ge moogt haoke op zondag. Gerust zinnie as gut daornao mar wir ötholt. Borduure môog wel want dè was gin werreke. Overal waor un grôot hushouwe was, ging dé zôo. Meskes verder laote leere vonne ze sund vant geld. Asse ginge diene dan leerde ze ut höshouwe en dè was meer dan genog, mende de miense toen want ze hoefde nie meer te kunne as ze nodderhaand trouwde.

Hannes Ze han gin keus. Nor un febriek stuure wasser al hillemal nie bij want un febriek wer bij ons gezien as un “oord des verderfs”. Daoveur waare ze te grots. Ze vonne dè un fesoenluk meske daor nie thöshurde al verdiende ze daor meer en al kosse ze dè geld èègeluk goed gebrèùke.

Pietje Ón dè meer verdiene han de meskes zelf niks want toentertèèd moesse ze dur geld toch ammal thèùs afgeeve. Ze krêege un klèèn traktement en asse ginge trouwe unnen ötzet.

Pietje Ginge jullie meskes gère diene?

Hannes Ik denk ut wel, ons Marie dè was de oudste die ging nor unnen boer. Die haj un grôot hushouwe en in ut begin moes ze dur èège daor wel un ongeluk werreke mar laoter han ze ok unne knèècht. Vanaf toen hoefde ze aachter nie veul mir te doen, behalve meej mèlleke dan netuurluk.

Pietje As dé dan mar akkedeerde want mèèd en knèècht dè vrijt of vèècht.

Hannes Jè, dè wordt wel gezeed. Ik mèèn dè dè wel goed ging. Mar bij ons To en ons Nel, men jongste zusters, wasset nogal us unne keer iets bij die heere. Ut was veul uure maoke vur wèènig geld.

Pietje Niks vur niks; God gift de veugeltjes wel te eete mar ze moetener wel vur vliege en zôo ist meej de miense ok, die moetener vur werreke.

Hannes Zon mevrouw reegelde de betrekking meej ons moeder. Ast nie klikte meej zon madam en as die om de haoverklap smoeder heur ónmerkinge liet weete dan duurde de betrekking nie lang. Ons moeder ston wel altèd aachter ons meskes mar ut was vur heur nogal us schippere. Dur viel van alles veur.

Pietje Wè dan zoal?

Hannes Bevurbild ons To diende ergus en daor wast pik en pook tussen diejen heer en zen vrouw. Scheije was nog nie zôo in de mode. Dus zaat ons To tusse twee vuure in en zij krêeg van heur te heure desse te gedienstig vur hum waar.

Pietje Dè snap ik, want ik zèè nie van vendaog of giestere. Ik denk det in zon geval zonne vent vanèèges welles overdreeve vriendelijk nor de mèèd woj zen om wè nor zun vrouw te drèène.

Hannes Denke en gisse kan wèèd misse. Ut zaat toch hil aanders, ut kwaam er op nir dè diejen auwen bók nog gèrè dur un jonge gèèt gelekt wô zen. Hille verhaole kon ons To durvan vertelle.

Pietje Dè was dan unne vent van lekmevesje. Desse toch dur ôoge nie èùt durre kop schaome zo’n manne en dè was dan ut vurnaom. Zo’n jonge mèèd moes èègeluk nog mar stevig in dur schoene staon want ze woj naturluk ón der lèèf gin polonaise.

Hannes Ut vurnaom kende elkaar ammal, asser iets niet goed ging dan wiesse ze dè gauw van mekaare en de mèèd was de dupe.

Pietje Hôoge heere hebbe lange èèrm.

Hannes Der waare allerhande sorte mevrouwe. De êen ston de mèèd alzelèève op dur vingers te kèèke, un aander was zo gierig dèt krast daor môog ut nôot niks koste. Die meide werre ok wel us ötgeprebeerd.

Pietje Dè zal toch zeeker nie waor zen, mar hoezôo ötgeprebreerd?

Hannes Ons Nel heej ut meegemokt dè un mevrouw unne papiere riksdolder onder un toffelkleed stopte. Zij moes daor poetse dus dan kon die mevrouw controleere of ons Nel irluk waar. Un mèèd kon zich ginne misstap permeteere.

Pietje Jè vertrouwe komt te voet mar vertrekt te perd. Toos van onzen ome Kees haj zoiets ok us ón de haand. Die zin teege dur mevrouw: “asge nog êene keer zoiets lapt dan zèè ik hier weg want van die smoejes zèè ik nie gediend”.

Hannes Mar dan gaaf ze die madam wel vur vèèf cent meej die dörfde dur mundje goed te ruure.

Pietje De die, die keerde durre kaant wel aon, die was daor straant genoeg veur. Mar ut kon ok wel ôot aanders gaon. As zon mèèd dur plots goed wies dan kon ze wel midde in bed ligge bij zon femilie.

Hannes Dè klopt dan kon ut un hêel lèève wit blèève meej zon femilie. Ok as de betrekking al lang vurbeij was…. Hoe ist, zudde gin zin hebbe om meej nort Carnaval te gaon? As gij un kieltje en unne zaddoek zuukt dan kunne we taatemiddag wel nor dun Eikelaar gaon. Daor is unne middag vur de auwevandaoge.

Pietje Zun we dè wel doen? Dè getoeter goj ok wel deur zonder ons.

Hannes Nou ik vèèn dè aanders altèd wel un aorighed en dan zien we nogus iemes.

Pietje Lot ons mar thèùs blèève, al die herrie ón munne kop daor stoj ik niemer op te kèèke.

Hannes En as ik daor nauw wel op stoj te kèèke?

Pietje Dan godde mar allêen. Ik goj nie meej.

Hannes Nouw ziede wir wie hier dus den baos is en ut licheluk reegelt.