Muskusfabriek

Vroeger had je op een enkele plaats muskusfabrieken. In zo’n fabriek werd muskus gestookt, waaruit parfum werd bereid. Het stonk tot in de verre omgeving honderd uren boven de wind. Het Perzische woord muskus is de naam voor een reukstof, die het in Aziatische wouden levende hertachtige muskusdier afscheidt, vooral de bok. Hier werd echter synthetische muskus gebruikt. En die stank moet ontzettend zijn. Een directeur van zo’n fabriek werd niet zelden een rijke stinkerd genoemd. En altijd kwam er protest en werd zo’n bedrijf weggepest en moest een ondernemer een nieuwe plek weten te vinden. Het verhaal gaat dat ook de familie Le Mire heeft overwogen een muskusfabriek op hun gronden te laten bouwen, gewoon voor het rendabel maken van hun bezit. Gelukkig is het niet doorgegaan. De ondernemer moest vergunning hebben van het gemeentehuis, maar de goede man stonk helemaal naar de muskus en kon onmogelijk verbloemen dat zo’n fabriek enorme overlast voor het dorp zou veroorzaken.