Menen

(mèène), ov. ww., 1. van mening zijn: ik mèèn toch ammal, toch heb ik nog altijd de mening; 2. ernstig bedoelen, geen grapjes maken: dè mènde nie, dat bedoel je niet serieus; ik zeg ‘t zo ès ik ‘t mèèn; 3. van plan zijn, op het punt staan: ik mende nor törp te gaon.