Melkpikken

Begin twintiger jaren ontdekte men dat overal in Engeland pimpelmezen de aluminium doppen van melkflessen, die door de melkman aan de deur werden gezet, of lostrokken of doorprikten om zich te goed te doen aan de verse melk. Later ontdekte men dat pimpelmezen in Zweden, Denemarken en ook Nederland hetzelfde deden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er in Nederland soms geen melk bezorgd en viel er voor de pimpelmezen niets door te prikken. Pimpelmezen leven gemiddeld slechts drie jaar en daardoor waren er na de oorlog geen meesjes meer die de traditie van het melkpikken kenden. Toch werden na enkele jaren in Nederland weer veel capsule-pikkende mezen waargenomen. Volgens deskundigen heeft zo’n verschijnsel te maken met een over de generaties heen reikend collectief geheugen. Deskundigen menen zelfs dat, in theorie, pimpelmezen over heel de wereld de flessenopener-truc kennen.