Medisch centrum
De Poli
In de poli en op het lab rook het naar ether en waande je je in een echt ziekenhuis. Een grote glazen kast met schuifdeuren stond in de poli en op glazen planken stonden ijzeren doosjes, altijd voorradig voor dagelijks gebruik en bij calamiteiten, waarin steriele instrumenten, veelal injectiespuiten met naalden (de wegwerp periode was toen nog niet aan gebroken), maar ook bakken met allerlei grotere scalpels en instrumenten en potten steriel water met catgut (kattendarm) erin, materiaal om te hechten. Medicatie was in die tijd nog niet van dien aard dat grote agressieaanvallen konden worden voorkomen. Wanneer cliënten uiting gaven van hun agressie en met enige regelmaat een raam stuk sloegen en met ernstige bloedingen op de poli terecht kwamen, was het daar alle hands aan dek om samen met meerdere begeleiders de cliënt te kalmeren en te behandelen. Marlies Wilborts – Verwijmeren vertelt: “Op een dag plaatste ik een nog te warme doos recht uit de sterilisator in de glazen kast, waarop de glasplaat brak en zich door onderstaande planken boorde. Het gevolg was dat alles in een keer open lag en er niets meer steriel was. Dat was even schrikken!
De apotheek
De apotheek werd beheerd door Broeder Vicaris en was gelegen naast het lab, waar broeder Theobaldus de scepter zwaaide. Vicaris was een aimabele en rustige man op leeftijd, waarvoor ieder groot respect had. Hij rookte graag een stevige sigaar en had zijn apotheek perfect op orde. “Als adspirant leerling bracht je dagelijks in een mand de medicatie naar alle afdelingen, waar in die periode zo’n 600 cliënten woonden. Een perfecte manier, om in korte tijd de instelling met cliënten en medewerkers te leren kennen.”
Tandartskamer
De tandartskamer lag tegenover de poli bij de grote hoofdingang. Wekelijks kwam er een tandarts van buitenaf, met assistente. Ook daar moesten alle instrumenten steriel klaarliggen voor gebruik. Daarnaast was de verpleegsterskamer, waar tussen de middag een warme maaltijd of lunch gebruikt kon worden. Diegene, die dichtbij woonde, pendelde tussen de diensten door even naar huis. In die tijd waren er gebroken diensten zoals die werden genoemd. Een achturige werkdag, maar in twee delen gesplitst.
Röntgenkamer
De Röntgenkamer was het domein van broeder Dionysius. Het was een kamer op de lange gang, een grote ruimte, waarin allerlei röntgenapparatuur stond en waar ook een donkere kamer was om foto’s te ontwikkelen. Van broeder Dionysius mochten de dames gebruik maken van een cabine met blauwe lampen, hoogtezon genoemd. Hierdoor kon een mooi bruin kleurtje worden verkregen. Het was een voorloper van de latere zonnebank, gebruikt bij vitaminekuren of bij huidproblemen. De röntgenkamer werd vooral gebruikt voor medische doeleinden, zoals voor het opsporen van botbreuken.