Maartje Jansen

Assisië

Maartje Jansen begeleidt bewoners

Maartje Jansen werkte na de middelbare school in de horeca. Bestek poleren klinkt wel mooi, maar het was de aanleiding om toch weer te gaan studeren. Het werd de opleiding tot sociaalpedagogische hulpverlener. Haar eerste stage op de manege van Amarant bracht haar in contact met jongeren met een beperking. Het lukte Maartje om in contact te komen met de jongeren. Het werk lag haar wel en het was logisch dat ook haar tweede stage in deze sector werd gezocht en het bracht haar bij Prisma, op Assisië, op een afdeling voor complexe dagbesteding. Daar kreeg ze te maken met agressie. Voor Maartje was het een uitdaging om te leren daarmee om te gaan en de agressie wellicht te beïnvloeden en af te remmen. Hoewel de instructies luidden “Houd afstand” lukte het Maartje om contact te maken met de bewoners. Ze ontdekte dat humor wonderen doet. Maartje voelde dat er best ruimte is om over de beste zorg voor de bewoner met een beperking na te denken: “Wat wil de bewoner en wat wil ik als zorgverlener?”. Daar zijn mooie voorbeelden van. Jaren geleden had een bewoner een wegwuivend gebaar gemaakt toen hem een broodje met kaas werd voorgezet. Sindsdien wist alle personeel dat die bewoner geen kaas lust. Maartje bood kaas aan en de bewoner genoot er zichtbaar van. Eenmaal geen zin in kaas hebben hoeft nog niet te betekenen dat een bewoner zijn hele leven geen kaas meer wil. De bewoner kan dat vaak niet zelf vertellen. De bewoners zijn niet allemaal hetzelfde en een uniforme regel werkt dan ook niet. Bijvoorbeeld: Een bewoner drinkt altijd koffie en de medewerkers geven al jaren ongevraagd koffie. Toch zal een bewoner het als een weldaad ervaren als hem of haar een keuze wordt voorgelegd: “Wat wil je vandaag, koffie of thee?”. Een voorbeeld waar Maartje best een beetje trots op is betreft een bewoner, die vroeger niet alleen over het terrein mocht lopen omdat hij anderen aanviel. Nu loopt hij zelf van de zorgafdeling naar de dagbesteding en weer terug. En zo zijn er nog zoveel meer mooie voorbeelden.

Maartje Jansen geniet van het werk op Assisië. Iedereen kent elkaar en groet elkaar. ‘Het is net een dorp en dat draagt bij aan de charme van Assisië”. Maartje heeft vijf jaar op de afdeling gewerkt en daarna een jaar in de zorg voor mensen met een beperking en complex gedrag. Nu werkt Maartje in Lokaal 12 en draagt bij aan het ombouwen ervan tot een lunchroom waar ook passanten van buiten het Assisiëterrein welkom zijn. Naast haar werk op Assisië is Maartje al die jaren, als leuke en inspirerende bijbaan, in de horeca blijven werken, een ervaring die haar bij Lokaal 12 goed van pas komt. Voor de toekomst maakt Maartje zich enigszins zorgen omdat ze merkt dat er steeds meer moet met minder geld. Ze hoopt dat het type zorg dat zij zou willen bieden blijft bestaan. Zij zal zich in ieder geval tot het maximale inzetten om bewoners en cliënten de beste zorg en ondersteuning te kunnen geven die ze verdienen.