Kindsheidoptocht

Thuis hadden de meeste mensen een missiebusje staan van de een of andere missie-orde of missie-congregatie. Bij tijd en wijle kwam een zelatrice het geld van het missiebusje ophalen. Hiermee werden de missionarissen ondersteund. Gebruikelijk was het ook om zilverpapier, postzegels, sigarenbandjes of oud papier te sparen voor de missie. De opbrengst daarvan werd opgestuurd naar de missie. Soms was dat een missionaris uit de eigen parochie. Daarnaast was er de kindsheid. Dat was een vereniging die tot doel had om aandacht bij de kinderen te vragen voor de missie en de uitbreiding van het katholieke geloof. Er was een jaarlijkse kindsheidoptocht en daarin liepen de verschillende buurtschappen in groepen mee. Een ouder meisje uit de buurt had de leiding van zo’n groep en die werd “kloek” genoemd. Deze kloek was veelal ook zelatrice voor de kindsheid. In de optocht waren de kinderen verkleed, bijvoorbeeld als missionaris, missiezuster of als missiekinderen en daarbij waren de Chineesjes en negertjes het populairst. De kinderen kregen van thuis wat geld mee. Het grootste gedeelte gaven ze aan de kloek. De kloek gaf dat op haar beurt aan de kerk voor de missie.