Jan van Kiske Weijtmans

Johannes Antonius, is geboren 6 januari 1868. Jan, ook wel “Ouwe Jan” genoemd, trouwde met Anna Catharina (Katrien) Schapendonk op 10 februari 1897 te Udenhout. Katrien was geboren op 31 augustus 1863. Haar vader Johannes Schapendonk sloeg vroeger de trom bij het gilde. Jan en Katrien kregen drie kinderen: Cornelis Johannes (Kees), geboren op 4 september 1898; Johanna Maria (Sjo), geboren op 23 mei 1900, trouwde smid Wilhelmus (Willeke) van der Loo; Gijsbertus Marinus, geboren 14 maart 1902.

Zuster Alina Vromans vertelde dat Johannes de bijnaam “De Zwarte” had, dat hij een verstandige mens was en hij niet bang was. Hij zei altijd: “het zal wel meevallen”. Hij was een goede prater met een zware stem. Van beroep was hij musterdbinder, maar ook rietdekker, boomrooier, keuterboerke en hij was een befaamd imker in die tijd, net als zijn broer Sjaak. Het rietdekken kon hij zeer goed, en leverde mooi werk. Dat had hij geleerd in België. Zuster Alina vertelde ook: “Alle Weijtmans(en), en ook veel van Vromans zijn bij het gilde. Ze waren bij het Sint-Jorisgilde in Udenhout en gingen vaak schieten achter ’t café, tegenover de kerk in Berkel. De kogels goten ze zelf. Sjaak en Jan waren goede schutters”.
 In 1892 was Jan lid van het mussengilde te Berkel. De mussengilden waren opgericht om mussen te schieten. Met name voor de boomgaarden waren deze een plaag. De schutters zorgden ervoor dat de populatie niet te groot werd en dat daarmee de oogst gespaard bleef. Dat Jan Weijtmans lid was in Berkel was normaal. Hij woonde in die tijd ook in de gemeente Berkel. Het was toen de gewoonte dat men lid was bij een gilde of vereniging van het dorp waar men woonde.