Ivo Pullen

Assisië

Ivo Pullen

Ivo Pullen haalt herinneringen op aan ontspanningsactiviteiten op Assisië;

Met 12 jaar naar Assisië

Ik ben Ivo en ik heb eerst op Immaculata Conceptio in Schinnen gewoond, daarna bij de zusters in Eersel en toen ik 12 jaar was, kwam ik naar Huize Assisië. Ik heb op veel afdelingen gewoond. Eerst in het Vincentius Paviljoen op groep 2. Daar was broeder Alfridus de baas. We sliepen daar met heel veel bewoners op zaal. Er stonden veel bedden naast en tegenover elkaar. Het was ook wel gezellig op de zaal, we hielden als er geen broeder was kussengevechten. Broeder Alfridus was een aardige broeder, maar kon ook streng zijn. Daarna verhuisde ik naar Savio 2. Wim Bertens, Hein Cornelissen, Piet Bus en Marinus van den Brand waren de leiding. We kregen een slaapkamer voor 4 personen.

De Kim

Toen het Hooghout naar buiten ging, verhuisden wij daarnaartoe en de eerste niet heilige namen voor de woonvoorzieningen kwamen. Onze groep heette toen de Kim. Daar kreeg ik een slaapkamer voor mezelf, maar de rest deelden we samen. Eindelijk kreeg ik toen een klein appartement tegenover Lambertus. Ik woonde zelfstandig en kreeg op bepaalde gebieden ondersteuning van de leiding van Lambertus. Wat was ik blij met mijn eigen appartement. Van daaruit ben ik naar Drunen verhuisd. Dichter bij mijn familie en dat vond ik ook wel fijn. Ik heb hier binnen de voorziening een eigen appartement met alles erop en eraan. Doordat ik in Drunen ging wonen, ben ik ook in Waalwijk gaan werken bij de Wijnruit.

Activiteiten

Op de zolder van het Vincentius Paviljoen zaten verschillende clubjes, zoals de scouting. Er was ook een groot zwembad. Ik zat bij de waterpoloclub. We deden niet mee aan wedstrijden maar speelden onderling elke zaterdagochtend. Ik kon goed zwemmen en mocht ook meedoen aan de eerste Olympische Spelen in Nijvel (België). Assisië deed samen met Piusoord hieraan mee. We waren de enigste deelnemers uit Nederland. De voetbalploeg had niets gewonnen, maar de zwemploeg had verschillende medailles. We zijn daar toen een hele week geweest. Ik herinner me nog dat we oranje sporttassen en sportkleding kregen. En we mochten met de Nederlandse vlag op de atletiekbaan lopen. Ook sloeg ik de grote trom bij de Postiljons. Met de showgroep verzorgden we optredens binnen het terrein zoals bij recepties van jubilarissen en andere feesten. Maar ook buiten het terrein hadden we optredens. Met carnaval ben ik wel eens lid van de Raad van 11 geweest. Ad Maas en Els Klijn, de begeleiding, waren de adjudant. We gingen dan met een grote bus naar de andere huizen in Udenhout en Tilburg. Ook mochten we meedoen met de grote optocht in Udenhout. Er stond altijd een grote tent op het terrein naast de foyer. Veel mensen kwamen dan carnaval vieren. Ook de raden uit Udenhout, Biezenmortel en Berkel-Enschot kwamen bij ons langs. Maar ook de raden van de andere tehuizen. Er speelde een band en later kregen we een dj. Assisië heette toen en nu nog het Hennekot. Wat ik ook erg leuk vond, was de zeskamp voor het personeel. Het leukste was de zeephelling en het kussengevecht boven de waterbak. Dit werd ieder jaar gedaan. Het heette Daniël de Brouwer toernooi. Voor de bewoners werden er ieder jaar spelletjes gehouden.

Familiedag

En er was ieder jaar in mei een familiedag. Er was dan ook kermis. En ‘s avonds hadden we disco in de botsautotent. Veel personeel hielp dan mee. We konden deze activiteiten ook doen, omdat er voldoende begeleiding op de groep was. Ik heb op verschillende paviljoens en woonvoorzieningen gewerkt als huiswerker. Ik poetste de bedden, schrobde de vloeren, poetste de schoenen, haalde soep in de keuken. Op de school en werkplekken had je andere bezigheden zoals afwassen, dweilen, wc schoonmaken en boodschappen halen. In het weekend hielp ik mee bij de wasserij. Het stonk daar wel, maar het personeel was leuk. Ik kende bijna iedereen op het terrein. Wist veel nieuwtjes. Jammer dat ik ging verhuizen. Want ik woonde graag op het terrein en kom er nu nog graag terug.