Harrie Scholtze

Harrie van Kiskes (zoon van Kees Scholtze en Trees Hoezen) was van 1974 tot 1978 oppersauwelèèr van de Haozenpot. Hij heeft zijn plezier in tonpraoten allengs opgebouwd en zijn eerste echte buut was op de bruiloft van een familielid, die werd gevierd in café De Schol. Om zijn tonpraoten bij het Udenhoutse carnaval voor te bereiden, fietste Harrie door het dorp en deed zo zijn ideeën op. Hij zag de gaten in nieuwe straten, de verwaarloosde tuintjes van drukke bestuurders, de nieuwe stallen van de boerenwethouders, etc. In 2006 stond er een interview met Harrie Scholtze in het Brabants Dagblad: Zijn hele leven speelt hij al toneel, trok rond met een toneelstuk vanuit de NCB over sociale problemen bij boeren en speelde ook toneel in militaire dienst. “Ik heb geen last van bühnevrees”, zegt hij. Als Harrie van Kiskes vertelt hij over zijn fietstochten door Udenhout. Harrie Scholtze heeft in Oisterwijk een keer een optreden verzorgd met een varkentje van een paar weken. Dat had hij gehaald bij Ad Vermeer op ’t Winkel. Harrie had Ad gevraagd of het varkentje ook kon kwèèken. “Knijpt ‘m maar in z’ne buik”, was het antwoord. Het werkte perfect. Een ander jaar had Harrie in navolging van beelden op de Duitse televisie zijn hele buut op rijm gezet. Nou, dat werd in Udenhout allerminst gewaardeerd. Harrie deed diezelfde buut in Oisterwijk, en kreeg een langdurige staande ovatie. Harrie Scholtze had decennialang gouden handen bij de realisatie van de Udenhoutse carnavalskrant de Keutel.

Naast deze humoristische carrière heeft Harrie Scholtze vele functies verricht voor de Udenhoutse parochie. Hij heeft ook zo’n twintig jaar lezingen gegeven van een uur door geheel Nederland voor volle zalen met ouders die een kind hadden verloren. Hij kreeg hiervoor de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice.