Droogtunnel

Een tunnel voor het drogen van stenen. De uitvinding van de Udenhoutse steenfabrikant Henri Weijers, die wereldwijd toepassingen vond. Wat was namelijk het geval. Als een steen in een mal was gevormd, dan moest die steen eerst drogen voordat die gebakken kon worden. En dat gebeurde in de buitenlucht, of het nu om pleindrogen ging of om het drogen in de drooghutten, de zon moest zijn werk doen en dat bond de steenindustrie aan het zomerseizoen. Henri Weijers bedacht dat je kon drogen door gebruik te maken van de warmte van pas gebakken stenen. Die warmte kun je opvangen en via buizen vervoeren naar droogtunnels. Zo ontstond een methode om stenen binnen te drogen. Dat ging sneller en de fabriek kon voortaan vier seizoenen in het jaar draaien. Dat was een enorme productiviteitsverbetering.