Dichters Geertruidenberg
Drie inwoners van Geertruidenberg verwierven in de achttiende eeuw op literair gebied faam buiten de stadsmuren. Dit waren kostschoolhouder Simon van der Waal, dominee Izaak van Nuijssenburg en commandantsdochter Juliana de Lannoy. Vier jaar lang, van 1771 tot 1775, vormden de drie leeftijdgenoten een vriendengroep die elkaars gedichten las en becommentarieerde. Deze samenwerking leidde ertoe dat ze alle drie in de landelijk uitgereikte literatuurprijzen vielen. Ze noemden zichzelf het ‘dichterlijk klaverblad’. Alle drie woonden ze aan de Markt.
Simon van der Waal (1736-1781) was kostschoolhouder van de Franse en Nederduitse school, gevestigd Markt 3. In 1856 kwam hij als twintigjarige onderwijzer naar Geertruidenberg en trouwde drie jaar later met de Bergse Petronella Spruijt. Ze kregen negen kinderen. Zijn dichtinspiratie haalde hij onder andere uit het opvoeden van jongeren en uit het (hervormde) geloof. In 1780 verliet hij Geertruidenberg en stierf een jaar later in Alkmaar. Izaak van Nuijssenburg (1738-1775) kwam in 1771 met zijn tweede vrouw Gerritje van Stuijvenberg als predikant naar Geertruidenberg. Hij was een gepassioneerd man, die vanuit zijn godsdienstige beleving en zijn historische belangstelling gedichten schreef. Izaak stierf in 1775, waarschijnlijk aan dysenterie. Juliana de Lannoy (1738-1782) kwam als twintigjarige met haar vader en stiefmoeder mee naar Geertruidenberg, waar haar vader de post van groot-majoor aanvaarde. Ze was bijzonder ambitieus en wilde als schrijfster en dichteres beroemd worden. Iedere dag zette ze zich, ondanks haar lichamelijk zwakke gestel, achter haar bureau in het pand Markt 46 (thans Museum De Roos). Eerzucht hield haar op de been. Nadat ze als eerste vrouw in de landelijk uitgereikte literatuurprijzen viel, schreef ze jubelend: Triumf! Ik ben voldaan, ik zal onsterflijk zijn. Haar portret hangt in haar voormalige werkkamer op de eerste verdieping van Museum De Roos.
Informatiebron:
• Ans Spee.