Cees van de Wouw

Cees van de Wouw

Cees van de Wouw op het strand van Merauke.

Cees van de Wouw

Cees van de Wouw tussen de palmbomen.

Cees van de Wouw vertrok op 30 september 1960 naar Nieuw-Guinea. Broer Noud van de Wouw kwam op de fiets met Cees achterop vanuit de Mortel en zij meldden zich bij het gezin Van Kempen van de sigarenwinkel aan de overweg in de Kreitenmolenstraat. Nu ook begeleid door vader Van Kempen liepen Ad en Cees naar de bus om daarmee naar Den Bosch te gaan en van daar met de trein naar Arnhem. Hetzelfde tafereel had zich een paar dagen eerder ook afgespeeld, maar toen bleek de boot niet klaar voor vertrek te zijn. Nu wel. De volgende ochtend wachtte de reis naar Hoek van Holland, waar de Groote Beer gereed was voor de reis om opnieuw 800 dienstplichtige militairen naar Nieuw-Guinea te brengen.

Cees van de Wouw werd gelegerd op de kazerne van Merauke, in het zuidoosten van Nieuw-Guinea aan de kant van Australië. Het was een verblijf zoals de militaire dienst zich zou hebben voltrokken op een Nederlandse kazerne. De belangrijkste activiteiten waren oefeningen en wachtlopen. Het enige spannende dat zich in die tijd voordeed was als je ’s nachts wacht moest lopen. Vooral kon je schrikken van het kabaal van vliegende honden, die zich uit bomen naar beneden lieten vallen. Voor Cees zat de dienstplicht er op in maart 1961. (Zie ook Unentse Sprokkels 9, blz. 3 t/m 19)