Boomkwekerijen in Udenhout
De meeste grondeigenaren in Udenhout waren boer en hadden daarbij nog wat bos. Bos was in die tijden wel interessant, men kende geen belasting op dit bezit, de opbrengst was altijd netto. Er was geen sprake van onderhoud, het hout groeide vanzelf. Had men zelf een bos dan was er voldoende geriefhout voor huishouden en bedrijf. Ook waren er jaarlijks publieke verkopingen van allerhande geriefhout voor niet-bosbezitters. Onder andere voor musterd (takkenbossen voor de bakoven en fornuizen), voor rijshout in de tuinbouw, paalhout en timmerhout. Ook in de duinen werd ieder jaar hout publiekelijk verkocht. Er waren verschillende Udenhoutse families die er- zeker in de winter- een beroep van maakten om bij de publieke verkoping van hout, een of meer kopen hout aan te kopen. Ze hakten en sorteerden zelf het hout en brachten het aan de man. Denk aan de families Weijtmans en Vromans die veel tijd in de bossen hebben doorgebracht. De houtverkopingen vonden meestal plaats eind december. De familie Van Iersel verkocht reeds in 1870 eiken- en berkenplantsoen aan de familie Verheijen, bewoners van het kasteel van Loon op Zand. Dat pootmateriaal was toevallig over van teelt voor gebruik op eigen boerderijen, zodat dit niet beroepsmatig genoemd kon worden. De familie Van den Oever in Haaren was de eerste in de regio die omschakelde van zelfvoorziening naar handelskwekerij. Tussen 1920 en 1940 was ook de familie Robben, hoewel kleinschalig, reeds beroepsmatig bezig. De familie Van Iersel is pas na 1950 op grote schaal beroepsmatig begonnen.