Bart van Doveren

Assisië

Bart van Doveren

Voorbestemd boer te worden

Bart van Doveren was voorbestemd om boer te worden en zijn ouders stuurden hem naar de Landbouwschool. Maar de interesse van Bart lag niet bij het boerenbedrijf en na een jaar verruilde hij de Landbouwschool voor de MULO.

Naar Assisië

Na het behalen van de MULO klopte Bart aan bij de grootste werkgever van het dorp, Huize Assisië, met de vraag of er wellicht een baantje was op de Administratie. Bart werd meteen aangenomen, niet bij de Administratie, maar om op het laboratorium gangen te poetsen. Na een paar maanden had Bart al lang in de gaten dat hij het toekomstperspectief elders moest zoeken en op eigen verzoek kon Bart beginnen op de zorgafdeling Vincentius 1, waar Noud Bergmans hoofd was. Bart begon keurig als aspirant verpleegkundige en volgde de Z-opleiding. Vervolgens riep de dienstplicht. De broeders gaven een onmisbaarheidsverklaring af waardoor de dienstplicht niet achttien maar twaalf maanden duurde. Bart vervolgde zijn loopbaan, deed ervaring op in de Ondernemingsraad, werd subhoofd op Vincentius 3, afdelingshoofd van Paulus 1 en vervolgens paviljoenshoofd, waarbij hij leiding gaf aan zes afdelingen, drie zorgafdelingen en drie gedragsafdelingen. Na de fusie van Assisië en Accent tot de nieuwe organisatie Prisma, kreeg Bart een functie op het hoofdkantoor in Waalwijk bij het bureau Projecten en Kwaliteit in de staffunctie Personeel- en materieelbeheer. Weer later volgde dan toch een functie op de Administratie. Hij was met zijn zorgachtergrond als ervaringsdeskundige cruciaal bij de juiste interpretatie en vertaling van centrale richtlijnen voor het vaststellen van tarieven en opzetten van de jaarlijkse begrotingen.

Voorzitter OVA, later PAS

Bart ging in 2009 met pensioen. Hij was nog niet met pensioen of hij kreeg een telefoontje van Tijn van de Pas uit Haaren, destijds voorzitter van de organisatie voor de gepensioneerden, de OVA (Ouderen van Assisië). Tijn deed zo ongeveer een mededeling: “Bart, ik heb besloten dat jij mij opvolgt als voorzitter van de OVA”. Dat had Tijn niet overlegd met het bestuur, maar bij de eerstvolgende jaarvergadering werd Bart voorzitter en dat is Bart nog steeds, met weliswaar een nieuwe naam voor de organisatie: PAS, Prisma Activiteitenvereniging Senioren. De ambitie is dat gepensioneerden betrokkenheid houden bij Prisma en daarnaast ontspanning. Dat betekent dat er informatiesessies zijn over actuele ontwikkelingen, maar ook excursies, een busreis en een kerstviering. Ook was Bart 25 jaar secretaris van de “Stichting Prisma-vrienden”, voorheen “Vrienden van Assisië”. Deze stichting beheert een kapitaal opgebouwd uit donaties en legaten en besteedt gelden aan middelen die uit de reguliere zorgfinanciering niet kunnen worden bekostigd; denk aan duo-fietsen en een huifkar.

Fusie 1995 gebeurtenis met meeste impact

Terugkijkend op zijn loopbaan bij Assisië/ Prisma noemt Bart van Doveren de impact van Accent na de fusie van 1995 op de ontwikkelingen binnen Prisma als zeer bijzonder. Er waren bij Assisië al wel ontwikkelingen van sociowoningen in woonwijken, van leven binnen de reguliere samenleving, van werken op sociale werkplaatsen, etc. maar Accent was daar verder mee en ook consequenter. De trend kwam in een stroomversnelling. Waar tot dan toe ondanks alle ontwikkelingen het Assisië-terrein zelf een besloten terrein bleef met een eigen activering, kwam er een nieuwe filosofie: scheiding van wonen en werk. De activering op het terrein werd gesloten en er kwamen initiatieven zoals bij ASVZ ’t Vintje en de Kringloopwinkel en zo kwam er onder andere op het industrieterrein in Oisterwijk een werkvoorziening, op korte afstand van Assisië. Een ander voorbeeld is dat enkele bewoners kwamen te werken op de paardenmelkerij te Oijen (bij Lith), waar tegenwoordig zelfs enkele cliënten intern woonachtig zijn. Dan waren er in de loopbaan Bart van Doveren de grote nieuwsfeiten, zoals de affaire rondom dokter Huismans, die echt op Assisië levens heeft gered, en de affaire Dennendal in De Bilt, waarover Bart zegt: “Het gedachtegoed van Müller was goed, maar het liep in de praktijk uit de hand”.

Open staan voor uitdagingen

Bart van Doveren besluit: “Assisië was en Prisma is een organisatie vol uitdagingen. Als je open staat om aan die uitdagingen mee te werken – ongetwijfeld met vallen en opstaan en ongetwijfeld met de beste kennis van het moment – dat was Assisië en is Prisma een prachtige organisatie”.