1948 Naar 600 bewoners

Na de oorlog wordt het vol op Assisië. Steeds meer zwakzinnige kinderen worden uit huis geplaatst. Artsen en pedagogen vinden dat een kind beter in de inrichting zit dan thuis. Er is op Assisië gebrek aan ruimte en aan personeel. De officiële capaciteit is 380 bedden. Met de toestemming van de inspectie zijn er 535 patiënten opgenomen en vaak meer. De groepen worden groter en de slaapzalen ook.

Er waren vroeger twee mogelijkheden voor ouders van verstandelijk gehandicapte kinderen: ze konden zelf de zorg op zich nemen of de kinderen werden uit huis geplaatst. Gevoelens van onmacht en schaamte - een gehandicapt kind werd vaak gezien als een straf van God - en de veelal grote gezinnen leidden ertoe dat veel verstandelijk gehandicapten uit huis geplaatst werden. Via de burgemeester of de huisarts werd dan een plaats in een instituut als Assisië geregeld, waar ze in grote zalen met zo'n vijftig bedden verbleven. Als een kind eenmaal was opgenomen, was er nauwelijks nog contact tussen het kind en de ouders. "De afstand tussen hun woonplaats en het instituut was groot, want er waren maar weinig instellingen voor verstandelijk gehandicapten. Bovendien mochten ouders de eerste zes weken niet op bezoek komen om het kind aan de instelling te laten wennen. Daarna waren er vaste bezoektijden; het bezoek vond plaats in spreekkamers.