1939 Evacuées uit Boekel

Op 12 november 1939, 12 uur ’s nachts werd de broeder-overste van Assisië opgebeld. De algemeen-overste deelde mee dat tegen 6 uur ’s morgens ongeveer 250 patiënten uit Boekel verwacht konden worden. In allerijl moesten binnen enkele uren de school, de toneelzaal, de mattenkamner, twee afdelingen en het ziekenhuis ontruimd worden. De jongens van het ziekenhuis, in de leeftijd van 1 tot 10 jaar, werden naar een schoollokaal gebracht. De kinderen van twee afdelingen gingen naar het ziekenhuis. Men was nog druk doende met de voorbereidingen, toen de bussen uit Padua aankwamen. 250 mensen erbij, voor wie gezorgd moest worden met uiterst primitieve middelen. Er was een situatie geschapen, die men niet kan indenken, indien men er geen getuige van is geweest. In de toneelzaal lagen zeventig volkomen hulpbehoevende mensen, geesteszieken die ook deels verlamd waren. De matrassen op de grond lagen tegen elkaar aangeschoven. Normale verzorging was niet te geven. Er was voor iedereen genoeg te eten, maar er was tekort aan kleding, lakens, zeep en andere spullen. De ruimtes deden dienst als slaapzaal, eetzaal en recreatiezaal tegelijkertijd. Gelukkig duurde de noodtoestand maar 12 dagen. Op 21 november werd toestemming gegeven om terug te keren naar Boekel.

Onder de oorlog vond nog tweemaal zo’n evacuatie van Boekel naar Biezenmortel plaats, maar die waren beter voorbereid.