Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Wezel, Wilhelmus Jacobus van: verschil tussen versies

 
(17 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 6: Regel 6:
 
| geboortedatum          = 22-02-1885
 
| geboortedatum          = 22-02-1885
 
| geboorteplaats          = Alphen en Riel
 
| geboorteplaats          = Alphen en Riel
| adres                  = Nieuwstraat ? (toen wijk A nr. 316)
+
| adres                  = Toen A316 - nu Nieuwstraat 35 en 35A
 
| woonplaats              = Gilze
 
| woonplaats              = Gilze
 
| burgerlijke staat      = gehuwd (2x)
 
| burgerlijke staat      = gehuwd (2x)
| naam echtgeno(o)t(e)    = Miena van Kruijsbergen
+
| naam echtgeno(o)t(e)    = Mieke van Gils (1e) Miena van Kruijsbergen (2e)
 
| beroep                  = voerman/kolenhandelaar
 
| beroep                  = voerman/kolenhandelaar
 
| overlijdensdatum        = 05-09-1940     
 
| overlijdensdatum        = 05-09-1940     
Regel 19: Regel 19:
  
  
'''Wezel, Wilhelmus van''' (geboren Alphen en Riel, 22-02-1885 – overleden Gilze, 05-09-1940), zoon van Peter van Wezel (1842 - 1924), landbouwer en Petronella Kanters (1843 - 1914), landbouwster. Wilhelmus was gehuwd met [[Wezel - van Kruisbergen, Wilhelmina Petronella van|Wilhelmina Petronella van Kruijsbergen]](1888 – 1940) en eerder weduwnaar van Maria Catharina van Gils (1887 - 1917). Uit zijn eerste huwelijk werden drie kinderen geboren; één daarvan werd dood geboren. Uit zijn tweede huwelijk had hij drie kinderen en een stiefzoon.  
+
'''Wezel, Wilhelmus van''' (geboren Alphen en Riel, 22-02-1885 – overleden Gilze, 05-09-1940), zoon van Peter van Wezel (1842 - 1924), landbouwer en Petronella Kanters (1843 - 1914), landbouwster. Wilhelmus was gehuwd met [[Wezel - van Kruijsbergen, Wilhelmina Petronella van|Wilhelmina Petronella van Kruijsbergen]](1888 – 1940) en eerder weduwnaar van Maria Catharina van Gils (1887 - 1917). Uit zijn eerste huwelijk werden drie kinderen geboren; één daarvan werd dood geboren. Uit zijn tweede huwelijk had hij drie kinderen en een stiefzoon.  
  
 
[[Bestand:bidprentje Fam. van Wezel b.jpg|250px|right|thumb|Bidprentje van alle overleden familieleden]]
 
[[Bestand:bidprentje Fam. van Wezel b.jpg|250px|right|thumb|Bidprentje van alle overleden familieleden]]
+
 
[[Bestand:Overlijdensakte Wilhelmus van Wezel.jpg|300px|right|thumb|Overlijdensakte Wilhelmus van Wezel]]
+
[[Bestand:Requiemmis familie Van Wezel.jpg|250px|right|thumb|Het Nieuwsblad van het Zuiden maakte melding van de requiemmis voor de slachtoffers]]
 +
 
 +
[[Bestand:Het volledige gezin Van Wezel.jpg|300px|right|thumb|Het volledige gezin Van Wezel-Van Kruijsbergen/Van den Broek met vlnr Jan, Willem, Net, Nel, Piet, Miena, Martien, Sjaak]]
 +
 
 +
[[Bestand:Links het huis van Van Wezel.jpg|300px|right|thumb|Links het huis van de familie Van Wezel - tegenover De Kronen]]
  
 
==Achtergrond==
 
==Achtergrond==
Regel 29: Regel 33:
  
  
Willem was voerman/kolenhandelaar van beroep. Hij trouwde op 16 mei 1913 in Gilze met Maria Catharina (Mieke) van Gils (1887-1917). Hij was 28 jaar, zijn bruid 26 jaar. Ze kregen samen drie kinderen; in 1914 Nel (Petronella Maria), in 1915 Jan (Johannes Franciscus) en in mei 1917 een doodgeboren kindje. Vijf dagen na de bevalling overleed ook moeder Mieke; ze was pas  dertig jaar oud. Willem bleef achter met twee nog heel jonge kinderen.
+
Willem van Wezel was voerman/kolenhandelaar van beroep. Hij trouwde op 16 mei 1913 in Gilze met Maria Catharina (Mieke) van Gils (1887-1917). Hij was 28 jaar, zijn bruid 26 jaar. Ze kregen samen drie kinderen; in 1914 Nel (Petronella Maria), in 1915 Jan (Johannes Franciscus) en in mei 1917 een doodgeboren kindje. Vijf dagen na de bevalling overleed ook moeder Mieke; ze was pas  dertig jaar oud. Willem bleef achter met twee nog heel jonge kinderen.
  
  
Een jaar later, op 14 juni 1918, hertrouwde Willem met [[Wezel - van Kruisbergen, Wilhelmina Petronella van|Miena van Kruijsbergen]]. Ook zij had in mei 1917 haar eerste man, Antonius van den Broek, verloren. Samen met hem had ze één zoon, [[Broek, Jacobus Martinus van den|Sjaak (Jacobus Martinus) van den Broek]]. In hun nieuwe huwelijk kregen Willem en Miena samen nog drie kinderen, [[Wezel, Antonia Maria van|Net (Antonia Maria)]] in 1919, [[Wezel, Petrus Adrianus van|Piet (Petrus Adrianus)]] in 1920 en [[Wezel, Martinus Gerardus van|Martien (Martinus Gerardus)]] in 1924.  
+
Een jaar later, op 14 juni 1918, hertrouwde Willem met [[Wezel - van Kruijsbergen, Wilhelmina Petronella van|Miena van Kruijsbergen]]. Ook zij had in mei 1917 haar eerste man, Antonius van den Broek, verloren. Samen met hem had ze één zoon, [[Broek, Jacobus Martinus van den|Sjaak (Jacobus Martinus) van den Broek]]. In hun nieuwe huwelijk kregen Willem en Miena samen nog drie kinderen, [[Wezel, Antonia Maria van|Net (Antonia Maria)]] in 1919, [[Wezel, Petrus Adrianus van|Piet (Petrus Adrianus)]] in 1920 en [[Wezel, Martinus Gerardus van|Martien (Martinus Gerardus)]] in 1924.  
  
  
Toen de ramp op 5 september 1940 zich in de Nieuwstraat voltrok, was van dit samengestelde gezin alleen Nel al uit huis. Willem, [[Wezel - van Kruisbergen, Wilhelmina Petronella van|Miena]] en vier van hun (stief)kinderen – [[Wezel, Antonia Maria van|Net]], [[Wezel, Petrus Adrianus van|Piet]] en [[Wezel, Martinus Gerardus van|Martien van Wezel]] en [[Broek, Jacobus Martinus van den|Sjaak van den Broek]] – kwamen om het leven. Zoon Jan was de enige overlevende, omdat hij op de bovenverdieping sliep en door de luchtdruk met bed en al op straat terecht kwam. Hij werd naar het ziekenhuis in Tilburg gebracht.
+
Toen de ramp zich op 5 september 1940 in de Nieuwstraat voltrok, was van dit samengestelde gezin alleen Nel al uit huis. Willem, [[Wezel - van Kruijsbergen, Wilhelmina Petronella van|Miena]] en vier van hun (stief)kinderen – [[Wezel, Antonia Maria van|Net]], [[Wezel, Petrus Adrianus van|Piet]] en [[Wezel, Martinus Gerardus van|Martien van Wezel]] en [[Broek, Jacobus Martinus van den|Sjaak van den Broek]] – kwamen om het leven. Zoon Jan was de enige overlevende.  
     
+
 
[[Bestand:De overleden familieleden van Wezel.jpg|300px|right|thumb|Boven vlnr Sjaak, vader, moeder, Net; onder vlnr Piet en Martien]]
+
[[Bestand:De overleden familieleden van Wezel.jpg|300px|left|thumb|Boven vlnr Sjaak, vader, moeder, Net; onder vlnr Piet en Martien]]
  
 
==Gebeurtenis==
 
==Gebeurtenis==
Het verhaal over de vliegtuigramp in de Nieuwstraat in Gilze vind je achter deze link
+
Kort na middernacht op donderdag 5 september 1940 stortte in de Nieuwstraat in Gilze een Duitse Heinkel-bommenwerper neer. De bommenwerper had als bestemming Engeland, was volgeladen met kerosine en bommen en kon niet genoeg hoogte krijgen.
 +
De familie van Wezel-van Kruijsbergen/van den Broek lag te slapen toen het vliegtuig met een enorme klap de bovenverdieping van hun huis binnendrong. Dakpannen, spanten, huisraad, muren vielen op straat en bommen ontploften. Iedereen die in bed lag werd meegesleurd en kwam tussen het puin en de brandende benzine op straat terecht. Het vuur sloeg over naar De Kronen van de familie Vermeulen aan de overkant en zette het hotel in lichterlaaie. De ravage was enorm. Zes leden van de familie Van Wezel-Van Kruisbergen/Van den Broek kwamen om, alleen zoon Jan overleefde de ramp. Hij kwam door de luchtdruk met bed en al op straat terecht en werd gewond naar het ziekenhuis in Tilburg gebracht.
  
[[Duitse bommenwerper stort neer in Gilze, Nieuwstraat 5 september 1940]]
+
Op zaterdag 7 september nam het dorp afscheid van de zes  gezinsleden. Hun kisten stonden voor in de kerk, samen met die van Corry Vermeulen van den Ouweland die stierf aan een hartaanval.  Ze werden gezamenlijk begraven op het kerkhof in Gilze.  Een kleine veertien dagen later bezweek ook Jan Vermeulen van De Kronen aan zijn verwondingen.
  
  
[[Bestand:Puinhopen na de ramp in de Nieuwstraat-1.jpg|300px|left|thumb|Puinhopen na de ramp in de Nieuwstraat(1)]]
+
Het hele verhaal over de vliegtuigramp in de Nieuwstraat in Gilze vind je achter deze link
  
[[Bestand:Puinhopen na de ramp in de Nieuwstraat-2.jpg|300px|left|thumb|Puinhopen na de ramp in de Nieuwstraat(2)]]
+
[[Duitse bommenwerper stort neer in Gilze, Nieuwstraat – 5 september 1940]]
 
 
[[Bestand:Puinhopen na de ramp in de Nieuwstraat-3.jpg|300px|left|thumb|Puinhopen na de ramp in de Nieuwstraat(3)]]
 
 
 
 
 
==Verhaal gezin Van Wezel door de ogen van kleinzoon Wim van Wezel==
 
  
Wim van Wezel uit Gilze is de zoon van Jan van Wezel. Zelf maakte hij de Tweede Wereldoorlog niet mee, maar zijn vader overleefde die verschrikkelijke nacht als enige in huis de vliegtuigramp. De impact hiervan is voor Wim zijn familie en in zijn jeugd heel groot geweest.
 
Hij deed zijn verhaal in de [https://www.heemkringmolenheide.nl/beeld-en-archiefbank-gilze-rijen/video/?diw-id=brabantcloud_enb-35-video_enb-35.video-4e5beb83-10d9-ecc4-e8a1-5b327ca75998-7fdd7a08-50df-083e-ab16-e224dceecd08 Documentaire Overleven in de schaduw van het vliegveld deel 1 en deel 2]
 
en op de pagina [https://www.heemkringmolenheide.nl/wp-content/uploads/2019/08/def.proefdruk-wezel-Onderderookvanhetvliegveld_35.pdf ‘Onder de rook van het vliegveld’ in Weekblad Gilze en Rijen].
 
  
 +
Eenmaal uit het ziekenhuis trok de 24-jarige zoon Jan van Wezel tijdelijk in bij zus Nel en zwager Jantje Martens in de Burgemeester van Poppelstraat. Later verhuisde hij naar zijn toekomstige schoonfamilie in Alphen. Met zijn jonge gezin vluchtte hij vervolgens naar Turnhout en daarna woonden ze in bij de familie Aarts in de Lange Wagenstraat. In die straat maakten ze op 26 februari 1945 ook nog eens de inslag van een V1 mee. In het voorjaar van datzelfde jaar werd in de Nieuwstraat van drie kolenhokken een noodwoning gebouwd. Het gezin woonde er tot 1959.
  
Zo vertelde hij:
+
==Het familieverhaal==
“Begin september 1940 was het nieuwe vliegveld Gilze-Rijen klaar. Op 4 september landden er vanwege de slag om Engeland een groot aantal Duitse bommenwerpers. Die werden afgetankt met kerosine, voorzien van de nodige munitie, mitrailleurs en bommen en ’s avonds rond een uur of tien vertrokken ze richting Engeland. De achtste volgeladen bommenwerper die opsteeg, een Heinkel 111, kon niet voldoende hoogte krijgen. In een poging om naar het vliegveld terug te keren, is hij in het huis van mijn familie aan de Nieuwstraat gevlogen.
+
Wim van Wezel uit Gilze is de kleinzoon van Willem van Wezel en Mieke van Gils en zoon van overlevende Jan van Wezel. Bij 75 jaar bevrijding in 2019 vertelde hij het verhaal over zijn familie. Je vindt het via deze link:
  
'''Zeven kisten in de kerk'''
+
[https://www.heemkringmolenheide.nl/wp-content/uploads/2019/08/def.proefdruk-wezel-Onderderookvanhetvliegveld_35.pdf ‘Onder de rook van het vliegveld’ in Weekblad Gilze en Rijen]
 
“Wat volgde was een daverende klap en een ontzettend grote brand. Door de kerosine, de munitie en de bommen die ontploften. De vuurzee sloeg over naar Hotel De Kronen, tegenover. Zes van mijn familieleden zijn omgekomen. Opa, oma, drie ooms en één tante. Mijn vader, Jan van Wezel, sliep op de bovenverdieping en is door de luchtdruk met bed en al op straat terechtgekomen. Hij heeft de ramp als enige van het gezin overleefd. Hij werd naar het ziekenhuis in Tilburg gebracht. Behalve mijn zes familieleden is later ook Jan Vermeulen, de herbergier van De Kronen, overleden aan zijn verwondingen. En een zus van hem die het zag gebeuren, overleed aan een hartaanval. Dus op 7 september stonden in de kerk zeven kisten. Ons familiegraf, hier op het kerkhof, is er nog steeds. Daar gaan we elke zaterdag naar toe. Nu nog….”
 
  
'''Poot uitgedraaid'''
 
 
Bij het onderwerp begrafenis, krijgt het gesprek een kritische toon. “Pastoor Van den Noort en koster Hermens hebben die helemaal geregeld. Waarschijnlijk met de beste bedoelingen, maar wat ik ze nu nog kwalijk neem, is dat ze met één pennenstreek al de overledenen voor 50 gulden per persoon weldoener van het gasthuis hebben gemaakt en voor 50 gulden per persoon weldoener van de kerk. Mijn vader betaalde 600 gulden plus nog de eeuwigdurende missen! Als je dan weet dat de oorlogsvergoeding op 2900 gulden uitkwam….. Bovendien was dat na even allemaal niet meer aantoonbaar. Pastoor Van den Noort kwam te overlijden, deken Van der Made werd naar St. Michielsgestel gedeporteerd en toen die terugkwam was het schriftje met de administratie verdwenen. Mijn vader heeft ze dat heel kwalijk genomen. Ook omdat ze deden alsof ze van niks meer wisten. Kijk, al betekent zo’n weldoenerschap in mijn beleving helemaal niks, in die tijd was dat ontzettend belangrijk voor de zielenrust van de mensen. Maar met onze ogen van 2019 denken wij toch, wat is dat belachelijk om iemand op zo’n moment zo’n poot uit te draaien.”
 
  
'''De echte ramp'''
 
 
“En daar sta je dan als 24-jarige jongeman. Je bent je familie kwijt, je huis, je bedrijf, je bezittingen. Mijn opa had een vervoersbedrijf/kolenhandel en een wagenmakerij en mijn vader had zelf een schildersbedrijf met een aantal knechten. Dat was allemaal weg.”
 
“De echte ramp is pas begonnen na het ongeluk zelf. Op papier werd er een oorlogsschade van 2900 gulden toegekend. Maar die kreeg je niet, nee, je kreeg meteen ambtenaren op je dak die zeiden dat je zo’n zelfde soort pand moest neerzetten. De Kronen stond er binnen twee jaar weer. Vader had eerst een bedrijf op te zetten en een jong gezin te onderhouden. Maar ze bleven daar achterheen zitten. En ook andere schadebedragen kreeg je niet; alleen schadebrieven, waarmee je een en ander kon aantonen. De hele procedure heeft bijna twaalf jaar geduurd. Pas toen werd er werkelijk tot uitkering overgegaan. En al die tijd moest dat jonge gezin geld lenen bij de (schoon) familie. Van directe buren en kennissen kregen ze de eerste hulp. In mijn jeugd kwamen er allemaal oudere mensen bij ons thuis, wat ik heel vreemd vond. Ome Bart, een oudere vrijgezel, Dorus Aarts, mevrouw Timmermans en Mieke Timmermans, die aardappels bij ons kwam schillen. Van alle kanten werd dat jonge gezin gesteund. Maar niet van de ambtenarenkant, daar kregen ze eerder tegenwerking van.”
 
  
'''Laat pa met rust'''
 
 
“Mijn vader is een sombere, heel rustige man geworden. Voor het grote gezin van negen kinderen dat hij kreeg, was hij er eigenlijk niet. Wij werden alleen maar gewaarschuwd ‘laat pa met rust’. De enige keer dat ik hem echt emotioneel heb gezien, was toen hij in 1966, binnen een paar dagen, een van zijn dochters verloor. Toen was hij gebroken en heb ik hem zien huilen. Mijn moeder was precies het tegenovergestelde. Zij compenseerde veel voor de kinderen. Ze was heel initiatiefrijk. Vader heeft twintig jaar lang geprobeerd om zijn kolenhandel en later petroleumhandel voort te zetten. Op een gegeven moment ging het gewoon niet meer. Toen is hij in loondienst gegaan en zijn we naar de Vreugendaal verhuisd. En achteraf gezien is dat zijn redding geweest. Hij kreeg een Rijksbetrekking bij het mobilisatiecomplex in Baarle-Nassau. Hij kwam tot rust, had een vast inkomen, z’n kinderen waren goed terechtgekomen vond hij, en pas toen ging hij allerlei hobby’s uitoefenen, met kruiden, met vogeltjes en dat soort dingen.” “Dat hij in zijn jonge jaren altijd zo somber was, kan ik me nu heel goed voorstellen. Maar toen ik jong was begreep ik dat niet. Ik heb als kind ook nooit geweten wat er met zijn familie gebeurd was. Ja, zo’n schilderij met portretten dat altijd in de kamer hing. Ik heb er mijn hele jeugd naar gekeken, eigenlijk zonder te weten wat er aan de hand was. Wekelijkse bezoeken aan het kerkhof vond ik ook niets bijzonders. Ik was twaalf toen ik er voor de eerste keer over hoorde, omdat iemand vroeg ‘bende gij er ene van Van Wezel? Daarover heb ik vroeger dat en dat gehoord’.” Op het schilderij dat hij meegebracht heeft, wijst hij de oorlogsslachtoffers aan. “Dat is Sjaak van den Broek (25 jaar, zoon uit een eerder huwelijk van mijn oma), mijn opa (55 jaar), mijn oma Wilhelmina van Kruijsbergen (51 jaar), dochter Net, dat moet een heel knappe vrouw geweest zijn, Piet (19 jaar) en Martien (15 jaar). Hun overlijden heeft heel veel indruk gemaakt indertijd. In het dorp, maar ook ver daarbuiten. Er zijn nog steeds mensen die, als ze de naam Van Wezel horen, mij daarop aanspreken.”
 
  
 
==Bronnen en literatuur==
 
==Bronnen en literatuur==

Huidige versie van 20 apr 2024 om 09:52

Willem van Wezel
Wilhelmus Jacobus van Wezel.jpg
Willem van Wezel
Volledige namen Wilhelmus Jacobus
Geboortedatum 22-02-1885
Geboorteplaats Alphen en Riel
Adres Toen A316 - nu Nieuwstraat 35 en 35A
Woonplaats Gilze
Burgerlijke staat gehuwd (2x)
Naam echtgeno(o)t(e) Mieke van Gils (1e) Miena van Kruijsbergen (2e)
Beroep voerman/kolenhandelaar
Overlijdensdatum 05-09-1940
Plaats van overlijden Gilze
Bijzonderheden Samen met zijn vrouw, zijn stiefzoon en drie van zijn kinderen, kwam hij om toen een Duitse bommenwerper in de Nieuwstraat in Gilze neerstortte.

Kun je het levensverhaal van dit oorlogsslachtoffer aanvullen? Of heb je een foto gevonden die we kunnen digitaliseren? Op de hoofdpagina van portaal Gilze en Rijen zie je hoe te reageren. Wij nemen graag contact met je op!


Wezel, Wilhelmus van (geboren Alphen en Riel, 22-02-1885 – overleden Gilze, 05-09-1940), zoon van Peter van Wezel (1842 - 1924), landbouwer en Petronella Kanters (1843 - 1914), landbouwster. Wilhelmus was gehuwd met Wilhelmina Petronella van Kruijsbergen(1888 – 1940) en eerder weduwnaar van Maria Catharina van Gils (1887 - 1917). Uit zijn eerste huwelijk werden drie kinderen geboren; één daarvan werd dood geboren. Uit zijn tweede huwelijk had hij drie kinderen en een stiefzoon.

Bidprentje van alle overleden familieleden
Het Nieuwsblad van het Zuiden maakte melding van de requiemmis voor de slachtoffers
Het volledige gezin Van Wezel-Van Kruijsbergen/Van den Broek met vlnr Jan, Willem, Net, Nel, Piet, Miena, Martien, Sjaak
Links het huis van de familie Van Wezel - tegenover De Kronen

Achtergrond

Willem van Wezel werd op 22 februari 1885 in Alphen en Riel geboren. Hij was de oudste zoon van Peter van Wezel en Petronella Kanters. Vader was landbouwer van beroep en moeder deed het huishouden en werkte ook op de boerderij. Willem had maar één broer, Hendrikus, die drie jaar jonger was. Zijn ouders waren beiden 41 jaar oud toen ze op 3 mei 1884 trouwden. Maar hij had wel meerdere halfbroers en -zussen, want Petronella Kanters was eerder getrouwd geweest met Willem de Jong (overleden mei 1883). Met hem had zij acht kinderen, waarvan er drie jong overleden.


Willem van Wezel was voerman/kolenhandelaar van beroep. Hij trouwde op 16 mei 1913 in Gilze met Maria Catharina (Mieke) van Gils (1887-1917). Hij was 28 jaar, zijn bruid 26 jaar. Ze kregen samen drie kinderen; in 1914 Nel (Petronella Maria), in 1915 Jan (Johannes Franciscus) en in mei 1917 een doodgeboren kindje. Vijf dagen na de bevalling overleed ook moeder Mieke; ze was pas dertig jaar oud. Willem bleef achter met twee nog heel jonge kinderen.


Een jaar later, op 14 juni 1918, hertrouwde Willem met Miena van Kruijsbergen. Ook zij had in mei 1917 haar eerste man, Antonius van den Broek, verloren. Samen met hem had ze één zoon, Sjaak (Jacobus Martinus) van den Broek. In hun nieuwe huwelijk kregen Willem en Miena samen nog drie kinderen, Net (Antonia Maria) in 1919, Piet (Petrus Adrianus) in 1920 en Martien (Martinus Gerardus) in 1924.


Toen de ramp zich op 5 september 1940 in de Nieuwstraat voltrok, was van dit samengestelde gezin alleen Nel al uit huis. Willem, Miena en vier van hun (stief)kinderen – Net, Piet en Martien van Wezel en Sjaak van den Broek – kwamen om het leven. Zoon Jan was de enige overlevende.

Boven vlnr Sjaak, vader, moeder, Net; onder vlnr Piet en Martien

Gebeurtenis

Kort na middernacht op donderdag 5 september 1940 stortte in de Nieuwstraat in Gilze een Duitse Heinkel-bommenwerper neer. De bommenwerper had als bestemming Engeland, was volgeladen met kerosine en bommen en kon niet genoeg hoogte krijgen. De familie van Wezel-van Kruijsbergen/van den Broek lag te slapen toen het vliegtuig met een enorme klap de bovenverdieping van hun huis binnendrong. Dakpannen, spanten, huisraad, muren vielen op straat en bommen ontploften. Iedereen die in bed lag werd meegesleurd en kwam tussen het puin en de brandende benzine op straat terecht. Het vuur sloeg over naar De Kronen van de familie Vermeulen aan de overkant en zette het hotel in lichterlaaie. De ravage was enorm. Zes leden van de familie Van Wezel-Van Kruisbergen/Van den Broek kwamen om, alleen zoon Jan overleefde de ramp. Hij kwam door de luchtdruk met bed en al op straat terecht en werd gewond naar het ziekenhuis in Tilburg gebracht.

Op zaterdag 7 september nam het dorp afscheid van de zes gezinsleden. Hun kisten stonden voor in de kerk, samen met die van Corry Vermeulen – van den Ouweland die stierf aan een hartaanval. Ze werden gezamenlijk begraven op het kerkhof in Gilze. Een kleine veertien dagen later bezweek ook Jan Vermeulen van De Kronen aan zijn verwondingen.


Het hele verhaal over de vliegtuigramp in de Nieuwstraat in Gilze vind je achter deze link

Duitse bommenwerper stort neer in Gilze, Nieuwstraat – 5 september 1940


Eenmaal uit het ziekenhuis trok de 24-jarige zoon Jan van Wezel tijdelijk in bij zus Nel en zwager Jantje Martens in de Burgemeester van Poppelstraat. Later verhuisde hij naar zijn toekomstige schoonfamilie in Alphen. Met zijn jonge gezin vluchtte hij vervolgens naar Turnhout en daarna woonden ze in bij de familie Aarts in de Lange Wagenstraat. In die straat maakten ze op 26 februari 1945 ook nog eens de inslag van een V1 mee. In het voorjaar van datzelfde jaar werd in de Nieuwstraat van drie kolenhokken een noodwoning gebouwd. Het gezin woonde er tot 1959.

Het familieverhaal

Wim van Wezel uit Gilze is de kleinzoon van Willem van Wezel en Mieke van Gils en zoon van overlevende Jan van Wezel. Bij 75 jaar bevrijding in 2019 vertelde hij het verhaal over zijn familie. Je vindt het via deze link:

‘Onder de rook van het vliegveld’ in Weekblad Gilze en Rijen



Bronnen en literatuur

  • Regionaal archief Tilburg - Geboorteregister Alphen en Riel 1885
  • Regionaal archief Tilburg - Overlijdensregister Gilze en Rijen 1940
  • Verhalen en fotomateriaal van de familie Van Wezel – met dank aan Wim van Wezel


Externe links