Verschuuren-Piron, Vincent
Wordt onderzocht door Gerwen, Marie-Jose van en ingevoerd door Wiki: Seebregts Hans
In 1887 werd deze wollenstoffenfabriek opgericht door Vincent Verschuuren, die aan zijn naam die van zijn vrouw Maria Piron toevoegde. Het bedrijf begon in de Noordhoek (Noordstraat), maar tijdens de Eerste Wereldoorlog verhuisde het naar Koningshoeven. Daar specialiseerde het bedrijf zich verder in het spinnen van wollen damesstoffen en later ook tapijtgarens. Mede door de goedkopere buitenlandse concurrentie werd in 1975 de productie stopgezet. Er werkten toen nog 35 personen. In 1976 werd het fabriekscomplex gekocht door de gemeente Tilburg. Een deel van de gebouwen werd gesloopt en een ander deel gerenoveerd. Die zijn nu in gebruik door Jan Verschuuren.
| Naam | ||
Media Not found
| ||
| Type bedrijf | Wollenstoffenfabriek | |
| Vestigingsadres | Noordhoek, sectie K-3855, omgenummerd naar Noordstraat M965 = Noordstraat 17. Noordstraat 19 wordt bij het fabriek betrokken. Verhuisd naar Hoevenscheweg 267 vanaf 1912 Koningshoeve 259 | |
| Datum oprichting | 15 april 1891 vergunning voor wollenstoffenfabriek | |
| Datum opheffing | 01 maart 1976. Per 31 decemeber 1976 staking van de activiteiten | |
| Eigenaars / oprichters | Vincentius Josephus Maria Verschuuren | |
| Opvolging | Josephus Charles Maria Verschuuren en Wilhelmus Josephuis Maria Verschuuren | |
| Herkomst eigenaars / oprichters | Tilburg | |
| Herkomst vreemd kapitaal | 1917 Beide vennoten hebben Fl. 294.231,54 ingebracht. 23 augustus 1972 1000 aandelen à Fl 1.000,= per stuk | |
| Innovatieve aspecten | Fabricage van wollen stoffen en andere stoffen, spinnen van garen. Spinnen van damesstoffen en tapijtgarens. Specialisatie van kloostergoed, kleding voor C & A en bekledingstoffen voor de Volkswagen Kever | |
| Reikwijdte van het bedrijf | Lokaal alsmede Nationaal en Internationaal. Begoin april 1965 bundelen de firma's NV Pieter van Dooren en de NV textielfabrieken Verschuuren-Piron hun krachten voor de export van strijkgarens in een gezamenlijke verkooporganisatie. | |
Inhoud
Algemene omschrijving
In 1870 is Vincentius leerling in de fabriek van Pollet en Zn. In 1887 wordt hij daar fabrieksdirecteur genoemd. Deze fabriek is dan gevestigd in de fabriekstraat. In 1890 is hij koopman/klerk en winkelier en koopt in November een stoomgraanmolen/huis/stal en erf van de erven van Petrus J. van den Boer, zijn buren, aan de Noordhoek kadaster K 3855. Vincentius richt in April 1891 een wollenstoffenfabriek op onder de naam Verschuuren-Piron, Piron is de naam van zijn vrouw. ` In 1894 koopt hij een 2e hands volkom en getouw van Pollet. In 1896 wordt een bouilleur ketel te koop aangeboden wegens uitbreiding van de zaak. In de beginjaren werken er gemiddeld 13/14 mannen en 2 jongens. In 1894 werken er ook 2 dames. Ze hebben in die tijd 1 stoomketel van 20 PK In de loop der jaren ontwikkeld het bedrijf zich steeds verder en werkt in div. rechtsvormen. In 1912 neemt Vincentius het bedrijf van Franken Kemps over aan de Hoevenscheweg. Zijn bedrijf verhuisd vanaf de Noordhoek daar naar toe. In 1912 wordt de zaak uitgebreid met een ververij. 1 jaar later breidt het bedrijf flink uit om de wollengarens te kunnen wassen. In 1914 worden vluchtelingen opgevangen, (zie opmerkingen.) Na de 1e Wereld Oorlog verhuist het gezin In 1919 van de Noordstraat naar de Hoevenscheweg. Het bedrijf richt zich op het fabriceren van Wollen en andere stoffen, het spinnen van garen, Spinnen van Damesstoffen en tapijtgarens. Er is ook een lompenmalerij geweest. Dan breekt de 2e Wereld Oorlog uit. (zie opmerkingen) Na de oorlog wordt alles weer opgebouwd en het werk hervat. In 1955 is er een sterke uitbreiding van de werkzaamheden. Vooral door de orders voor de bekleding van de Volkswagen – kevers; de ruwharige grove weefsels voor C-A, voor Berghaus en andere bedrijven in binnen- en buitenland. -In de loop der jaren zijn er veel thuiswerkers geweest. O.a. in de periode van 1949 tot 1964 Tot 1965 liepen de zaken goed. Een reorganisatie van het bedrijf met o.a. de sluiting van de ververij en aanschaf van 6 spoelloze getouwen zorgde in 1973 tot winst. Door o.a. veranderingen in het mode beeld – minder grove garens en goedkopere arbeidslonen in het buitenland gingen de zaken hierna slechter. In 1975 werd de firma gesloten. Op dat moment werkten er nog 35 personeelsleden. De liquidatie is in Juni 1978. De opheffing van de firma November 1978.