Spaendonck, Franciscus Theodore Pieter Maria van
Gebeurtenis
| Familienaam: | Spaendonck |
|---|---|
| Voornamen: | Franciscus Theodore P.M. |
| Geboorteplaats: | Tilburg |
| Adres: | Bredaseweg 421 |
| Woonplaats: | Tilburg |
| Gemeente: | Tilburg |
| Beroep: | spinnerijleider |
| Huwelijkse staat: | gehuwd |
| Leeftijd: | 25 jaar |
| Plaats overlijden: | Buchenwald |
| Individuele gebeurtenis: | Frans van Spaendonck is het waard, bij allen die hem gekend hebben in de herinnering te blijven voortleven en dat niet alleen en zelfs niet in de eerste plaats, omdat hij er één uit dat keurkorps is geweest; dat in de strijd tegen den vijand is gevallen, doch vooral, omdat hij als mens ons iets te zeggen heeft. Hij verpersoonlijkte het gezegde, dat de grootheid van een mens gelegen kan zijn in zijn eenvoud en zijn gaafheid. Wanneer men iemand ontmoet, dan heeft men soms het gevoel: deze mens heeft iets aparts, steekt met hoof en schouders boven de massa uit, is scherp in zijn opmerkingen, ongewoon intelligent of uitzonderlijk geestig, kortom: een "type". dit alles was Frans zeker niet. Hij had een normaal verstand, was zoals de meesten van ons, soms ad rem, soms onjuist in zijn opmerkingen, had een groot gevoel voor humor, doch slechts de normale gave om hieraan uitdrukking te geven. U nam dan ook de eerste keer nadat u hem ontmoet had, geen afscheid met het denkbeeld, dat u nu iemand had leren kennen, zoals u er slechts weinigen in uw leven zoudt tegenkomen.
U kende hem nog niet ! U ontdekt niets brillants in hem en dus was hij volgens uw oordeel middelmatig, een gezellige sportieve kerel zoals je er zo veel tegenkomt. Zij, die hem kenden, hebben een geheel ander oordeel. Zij leerden in hem waarderen de envoud en gaafheid van zijn karakter, de trouw in zijn vriendschap, de simpele en toch zo diepe beleving van zijn godsdienst. Zonder bezinning zeggen u deze versleten woorden niets. zij zijn echter geschreven als een eerlijke getuigenis. Wanneer u al uw vrienden - u-zelf inbegrepen - de revue laat passeren, dan zult u met mij tot de slotsom komen, dat weinigen de eretitel "gaaf en eenvoudig" mogen dragen. Zij allen - zeer enkele uitzonderingen daar gelaten- hebben die kinderlijke gaafheid verloren en zijn slim, bedachtzaam, uitgeslapen, berekend geworden. zij hebben een orgaan, dat woorden zegt en vaak ook gedachten, die deze woorden niet dekken. Zij weten te schipperen met de eerlijkheid. Zij hebben geleerd tegen beter weten in te redeneren, omdat zij dan het veilig idee hebben dat hun handelwijze verantwoord is. De prijs, die zij voor dat marchanderen moeten betalen, is hun gaafheid, die weggevreten wordt door de slimheid. Frans was een man, aan wien het woord "bijgedachten" volkomen vreemd was, een man die deed wat hij wilde en wilde wat goed was. Het was een genoegen met 2de spaan", onder het genot van een te vondeling gelegde sigaar, een avond te bomen over zijn levensidealen. het waren er veel en van grote verscheidenheid. Een ervan was het ideaal om ons geknecht land te dienen en om mee te helpen aan de bevrijding. Hij zag heel goed de talrijke gevaren, die daaraan verbonden waren. Hij wist echter, dat hij goed handelde. Nu is hij in zijn eeuwig vaderland. Ik dank God, dat hij mij het mooie geschenk gaf, dezen man mijn vriend te mogen noemen. Bron: In memoriam Fratrum (Gedenkboek Hogeschool) |
| Geboortedatum: | 1920-02-11 |
| Overlijdensdatum: | 1945-03-04 |