Siemerink

Siemerink B.V is gelegen aan de Centraleweg te Geertruidenberg en is gespecialiseerd in het ontwerpen, engineeren en produceren van opslagtanks, procesvaten, kolommen, schoorstenen en gashouders voor opdrachtgevers in sectoren als chemie, petrochemie, op- en overslag, scheepsbouw, energieopwekking en offshore.

Historie.

Een bedrijf om met verbazing en bewondering kennis van te nemen is Siemerink in Geertruidenberg, dat op 8 mei 2013 zestig jaar bestond. Verbazing, dat een eenvoudige smederij en constructiewerkplaats kon uitgroeien tot een modern en middelgroot tank¬- en apparatenbedrijf met zo'n vijftig werknemers. Frans Siemerink Senior (1897-1970) nam in 1953 op het adres Zuidwal 27 de smederij van Kees Krols over. Het was toen nog de enige smidse in Geertruidenberg. Er was geen opvolger en Kees Krols zag zich wegens ziekte genoodzaakt zijn bedrijf van de hand te doen. Over de wijze waarop die overname plaatsvond schrijft Emma Hummelman in haar boek ‘Omzien’ het volgende: ‘’Voor een dubbeltje aan postzegels kom je vaak veel aan de weet, zo meende Henrica Siemerink-Woolderink in 1952 en zij plakte een 'Juliaantje' op een brief aan de smid in Geertruidenberg, die in het blad van de Katholieke Smedenbond een advertentie had gezet voor overname van zijn smederij aan de Zuidwal. Binnen drie maanden was de zaak rond: de smederij gekocht, het eigen pand in Heino verkocht en de verhuizing geregeld."

In 1963 deed Frans Siemerink Senior zijn bedrijf over aan zijn drie zoons Jan (1930- 1996), Henny (1932) en Frans (1934). Het had er aanvankelijk helemaal niet naar uitgezien, dat dit ooit zou gebeuren. Jan had immers de HBS doorlopen en was werkzaam geweest op een accountantskantoor. Henny volgde een handelsopleiding en een vakopleiding smeden-bankwerken. Hij wilde leraar worden. Alleen Frans jr. had de bedoeling zijn vader ooit op te volgen. Hij ging naar de Mulo en de Handelsschool in Zwolle, maar moest vanwege de verhuizing van het gezin naar Geertruidenberg die opleiding afbreken. Hij werkte vanaf 1953 bij zijn vader in de smederij aan de Zuidwal en was daarvan mede-¬eigenaar. Geleidelijk aan ging Jan zich met de boekhouding van het bedrijf bezighouden en werd hij begin 1963 beheerder van de enkele jaren eerder gestichte winkel in haarden en kachels op de Markt 2. Henny werd geen leraar, maar ging na het vervullen van zijn dienstplicht in 1954 meewerken in het bedrijf. Hij nam de technische zaken voor zijn rekening, die zich vanaf 1960 toespitste op de aanleg van haarden en kachels bij de klanten thuis. De handel in haarden en kachels was een winstgevende zaak. Maar de komst van de centrale verwarming veranderde dat. De toenemende concurrentie en de hoge kosten voor het opleiden van vakmensen waren de redenen, dat een andere weg werd ingeslagen en men zich voor honderd procent ging wijden aan de opbouw van het bedrijf aan de Centraleweg 3. In 1965 kochten de drie broers daar als vervanging van het intussen veel te klein geworden pand aan de Zuidwal een stuk grond. Aanvankelijk dacht men aan 2000 vierkante meter. Maar Frans Senior drong erop aan om 1000 vierkante meter meer grond te kopen, ‘’want’’, zei hij, ‘’de Siemerinks bestaan al zoveel jaren als metaalbewerkers dat het hoogstwaarschijnlijk is dat de volgende generaties de traditie voortzetten." Samen met vijf personeelsleden legden zij zich aan de Centraleweg toe op constructiewerken voor de bouw en de industrie. Het eerste project betrof de bouw van een torenconstructie voor een kunststofindustrie in Rijen. Voor dezelfde opdrachtgever werden aan de lopende band duizenden box-pallets voor intern vervoer en magazijnopslag vervaardigd. Opvallend zijn ook de grote tanks tot 25 meter hoog, die regelmatig het fabrieksterrein overheersen, wachtend om rechtopstaand per schip over de rivier de Donge naar de klant te worden vervoerd. Het gaat om grote orders die met moderne lasapparatuur worden geconstrueerd.

De grootste verbazing en bewondering worden echter opgeroepen door de oude en nieuwe leiding van het bedrijf, het gemak en de vanzelfsprekendheid waarop oud-directeur Frans Siemerink (1934) in 1997 de directie overdroeg aan Annemarie (1967), zijn jongste dochter. In februari 2002 kwam zijn oudste dochter Caroline (1964) de directie versterken. In die zin is Siemerink een prachtig voorbeeld van vrouwenemancipatie en behoren Caroline en Annemarie bij de steeds groter wordende groep van jonge vrouwen aan de top van het Nederlandse bedrijfsleven. De exacte omschrijving van de hoofdactiviteit van Siemerink B.V. is ‘ontwerp, vervaardiging en levering van opslagtanks, drukvaten, schoorstenen, kolommen, gashouders en apparaten in zowel roestvaststaal als koolstofstaal voor de petro- en chemische industrie, alle aanverwante industrieën en de voedingsindustrie’. Het bleek een groeiende activiteit, gezien de noodzakelijke uitbreidingen van de fabriek in de loop der jaren. Het huidige complex aan de Centraleweg vormt een stevig contrast met de bescheiden smederij in de kom van Geertruidenberg, waar de grootouders van Caroline en Annemarie zich in 1953 vestigden.

Bronnen

Emma Hummelman, Omzien. Geertruidenberg en de Bergsche mensen in de twintigste eeuw (Geertruidenberg 1999), 183-185. J.A. de Winter, De Stalen Tak. 50 Jaar Siemerink (Geertruidenberg 2004).