|
|
| Regel 1: |
Regel 1: |
| − | <oorlogsslachtoffer><<<
| |
| − | ^^Betrokken personen^^
| |
| − | * [[Broers, Martinus Wilhelmus Joannes]]
| |
| − | * [[Bruijelle Jozef Maria J.A.]]
| |
| − | * [[Doedee Josephus Maria]]
| |
| − | * [[Lepper Joannes Franciscus M. de]]
| |
| − | * [[Meersbergen Adrianus Marinus J. van]]
| |
| − | * [[Swolfs Franciscus Joannes C.]]
| |
| | | | |
| − | >>>
| |
| − |
| |
| − | '''(In bewerking)'''
| |
| − |
| |
| − | De Communistische Partij Nederland (C.P.N.) is de enige partij geweest die, toen ze werd verboden door de Duitsers, en dat was al op 20 juli 1940, de stap heeft gedaan om als partij in de illegaliteit te gaan. Communisten waren per definitie antifascisten. Het omgekeerde gold trouwens ook. Het probleem bij het begin van de bezetting was dat Nazi Duitsland en de Sovjet-Unie kort voor het uitbreken van de oorlog (in augustus 1939) een niet-aanvalsverdrag hadden gesloten. Dat verhinderde de illegale C.P.N. niet om zich te verzetten tegen de Duitse onderdrukking van Nederland, maar wel om te kiezen voor Engeland en de naar Engeland uitgeweken Nederlandse regering. Daardoor stond het communistisch verzet in Nederland geïsoleerd. Aan dit isolement kwam een eind toen Duitsland op 22 juni 1941 de Sovjet-Unie binnenviel en de Sovjet-Unie daardoor toetrad tot het kamp van de geallieerden.
| |
| − |
| |
| − | Kort na het begin van de bezetting vergaderden de Tilburgse communisten (40 tot 50 man) en besloten de illegale krant ‘Vrede-Vrijheid’ uit te gaan geven, om te waarschuwen tegen de plannen en bedoelingen van de bezetters en om de geest van verzet aan te wakkeren. Nog voor het eerste nummer verscheen, werden de in Tilburg bekende communisten (ongeveer 10 personen) gearresteerd en overgebracht naar de Aussenstelle van de Sicherheitspolizei in ’s-Hertogenbosch (ze werden enkele maanden later weer vrijgelaten). Desondanks verscheen in november 1940 het eerste nummer van ‘Vrede-Vrijheid’, uitgegeven door de ‘illegale’ Tilburgse communisten (leden van de C.P.N. waarvan het lidmaatschap niet bekend was) en sympathisanten. ‘Vrede-Vrijheid’ zou verschijnen tot augustus 1943, waarna het blad een onderdeel werd van de landelijke uitgave van de illegale C.P.N: ‘De Waarheid’.
| |
| − | Het blad, groot één of twee A4-velletjes, verscheen om de twee à drie weken in een oplage tussen 80 en 180 exemplaren. Men beschikte over een stencilmachine die voortdurend van adres veranderde om opsporing door de bezetter te bemoeilijken. Het blad werd door 8 tot 12 mensen verspreid over vertrouwde adressen in de stad met het verzoek om het na lezing weer door te geven. Daarnaast werden exemplaren neergelegd in fabrieken. De teksten werden zelf geschreven. Ook werd wel kopij gebracht door een koerier uit Amsterdam.
| |
| − |
| |
| − | De Duitse inval in de Sovjet-Unie (op 22 juni 1941) leidde tot een jacht op communisten, met name verspreiders en afnemers van communistische illegale bladen. Met de arrestaties van onder andere Jo de Lepper, Sjef Doedee en Franske Swolfs op 25 juni 1941, werd de Tilburgse illegale leiding uitgeschakeld. Maar de uitgave van ‘Vrede-Vrijheid’ ging door.
| |
| − | Martinus Broers en Jozef Bruijelle werden gearresteerd vanwege hun communisische sympathieën en kwamen in het concentratiekamp om het leven.
| |
| − |
| |
| − | </oorlogsslachtoffer>
| |
| | | | |
| | [[Categorie:Gebeurtenissen_WOII_Tilburg]] | | [[Categorie:Gebeurtenissen_WOII_Tilburg]] |
