Maranatha

Tussen 1957 en 1967 kwamen er in Tilburg acht parochies bij, waaronder in 1966 studentenparochie Maranatha. Deze kreeg een door Jos. Bedaux ontworpen kerkgebouw aan de Professor Cobbenhagenlaan. Maranatha is een van de zestien nog bestaande studentenparochies in Nederland. De parochie richt zich op het gehele hoger onderwijs in Tilburg met ruim dertigduizend studenten.

Studentenpastoraat

Sinds haar oprichting kent de Tilburgse academie een studentenpastoraat. In 1962 maakte bisschop Bekkers er een ‘studentenparochie’ van, genaamd ‘Maranatha’. De parochie richt zich op het gehele hoger onderwijs in Tilburg, dat anno 2017 bijna 30.000 studenten telt, waaronder bijna 2.000 uit het buitenland. Uit het openingsdecreet: “Hierdoor zal niet alleen een hechtere binding tussen de katholieke studenten onderling verkregen worden maar tevens zal het contact met de eigen zielzorgers worden vergemakkelijkt”. Eerste pastoor en ‘bouwpastoor’ van ‘RK studentenparochie Wederkomst van Christus–Maranatha’ was Gérard Gelissen. Deze vroeg de Tilburgse architect Jos. Bedaux, die net daarvoor het hoofdgebouw van de universiteit voltooid had, het Maranathacomplex te ontwerpen.

Eerste steen

Op 25 februari 1966 legt president-curator Van Boven de eerste steen aan de Professor Cobbenhagenlaan. Een jaar later was ‘Maranatha’ af: een kleine kopie van het hoofdgebouw van de universiteit. Tot die tijd konden studenten voor kerkdiensten terecht in de kapel van het St. Elisabethziekenhuis, toen nog gelegen in de wijk Armhoefse Akkers. Sinds 2012 is, na enkele roerige decennia, Michiel Peeters pastor. Begin jaren tachtig stond Maranatha na een hoog opgelopen conflict zelfs bijna twee jaar leeg. In 1985 benoemde bisschop Ter Schure Hub Lenders. Maranatha ging in belangrijke mate fungeren als ‘huiskapel’ van de toen bloeiende, naastgelegen Theologische Faculteit Tilburg. Begin jaren negentig waren er tot wel vier betaalde pastorale krachten actief. Er ontwikkelde zich een liturgisch vrijzinnige praktijk. Zo kregen de kerkgangers bij de viering van de oecumenische tafeldienst een stukje van een matze, in plaats van de traditionele hostie.

Precaire periode

Daarover ontstond onenigheid, maar ook over het feit dat er weinig studerende studenten meer naar de vieringen kwamen. Zowel de universiteit als het Steunfonds besloten in 2007 hun bijdrage in te trekken. Maranatha’s financiële positie werd zeer precair en het gebouw kwam in slechte staat te verkeren. Met de benoeming van Peeters door universiteit en bisdom tezamen, moest Maranatha zich weer helemaal concentreren op studentenpastoraat; op zondag zou er, naast de bestaande oecumenische viering, die ingevuld moest worden op een ook voor de Katholieke Kerk acceptabele wijze, ook een gewone eucharistieviering moeten komen. De kwesties leidden in 2012 tot het vertrek van het voltallige kerkbestuur, maar ook tot de doorstart van een studentenkerk die steeds meer internationale studenten trekt. Peeters begon onder meer met Engelstalige vieringen, die goed worden bezocht. Een constante in de geschiedenis is het aandeel van vrijwilligers: nog altijd vormen die de basis van Maranatha.