Leo Bäumler: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Beierse beeldhouwer, maker van de kopstukken van de kerkbanken, waarvoor hij in de periode 1955-1959 in Udenhout woonde. Leo is in 1925 geboren in Weiden. Hij was een ...') |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Beierse beeldhouwer, maker van de kopstukken van de kerkbanken, waarvoor hij in de periode 1955-1959 in Udenhout woonde. Leo is in 1925 geboren in Weiden. Hij was een boerenzoon. Eerst leerde hij voor beeldhouwer in hout op de middelbare school. Om zich verder te vormen, ging hij daarna enkele jaren in de leer bij diverse beeldhouwers in Rijnland. In 1950 begon hij een studie aan de academie voor beeldende kunst in Neurenberg. Op de academie kreeg hij onder andere les van professor Hofmann die hem omschreef als: “een veelbelovend vakman met uiterst kunstzinnige inzichten”. De opdracht van de kerkbanken in Udenhout was zijn eerste grote opdracht. Hij kwam tien jaar na de oorlog naar Udenhout en in die tijd lag een Duitser nog gevoelig. Hij nam afstand van de oorlog, die hij een waanzinnige oorlog noemde. Mede daardoor werd hij in die periode al beschreven als een bescheiden en sympathieke kunstenaar. Hij had geregeld contact met de Udenhouters en heeft in die tijd ook Nederlands geleerd. Hij voelde zich thuis in Udenhout, maar wilde er niet “wortel schieten”, zoals hij zelf aangaf. Hij wilde zich verder ontwikkelen als kunstenaar en moest daarvoor verder. Ter afwisseling van zijn werk reisde hij heel Nederland door om zich te oriënteren op de Nederlandse kunst. Het grootste deel van de tijd in Udenhout besteedde hij aan de kopstukken van de kerkbanken. Daarnaast vernieuwde hij ook de kapel van St.-Felix. Hij maakte daarvoor een nieuw altaar, twee communiebanken, sneed een tabernakel en belegde dat met bladgoud. Als bekroning sneed hij ook nog een nieuwe crucifix. Verder maakte hij de koppen van de pomp in de Kreitenmolenstraat. Ook deed hij vele particuliere opdrachten van binnen en buiten Udenhout. Hij maakte onder andere communiebanken voor de St.-Petruskerk van Oirschot. Op het kerkhof van Udenhout maakte hij grafmonumenten voor pastoor Prinsen, Cees de Weijer en voor de familie Vermeer. Toen hij terug was in Beieren ontmoette hij daar Karola Hammer waarmee hij trouwde. Zij kregen zeven kinderen. Hij vestigde zich in Oberköbliz. In Beieren is veel kunst van hem te bewonderen. Hij maakte beeldhouwwerken in hout, steen en brons. Het meeste van zijn werk heeft een christelijke grondslag. Leo Baumler overleed op Goede Vrijdag 22 maart 2008. | Beierse beeldhouwer, maker van de kopstukken van de kerkbanken, waarvoor hij in de periode 1955-1959 in Udenhout woonde. Leo is in 1925 geboren in Weiden. Hij was een boerenzoon. Eerst leerde hij voor beeldhouwer in hout op de middelbare school. Om zich verder te vormen, ging hij daarna enkele jaren in de leer bij diverse beeldhouwers in Rijnland. In 1950 begon hij een studie aan de academie voor beeldende kunst in Neurenberg. Op de academie kreeg hij onder andere les van professor Hofmann die hem omschreef als: “een veelbelovend vakman met uiterst kunstzinnige inzichten”. De opdracht van de kerkbanken in Udenhout was zijn eerste grote opdracht. Hij kwam tien jaar na de oorlog naar Udenhout en in die tijd lag een Duitser nog gevoelig. Hij nam afstand van de oorlog, die hij een waanzinnige oorlog noemde. Mede daardoor werd hij in die periode al beschreven als een bescheiden en sympathieke kunstenaar. Hij had geregeld contact met de Udenhouters en heeft in die tijd ook Nederlands geleerd. Hij voelde zich thuis in Udenhout, maar wilde er niet “wortel schieten”, zoals hij zelf aangaf. Hij wilde zich verder ontwikkelen als kunstenaar en moest daarvoor verder. Ter afwisseling van zijn werk reisde hij heel Nederland door om zich te oriënteren op de Nederlandse kunst. Het grootste deel van de tijd in Udenhout besteedde hij aan de kopstukken van de kerkbanken. Daarnaast vernieuwde hij ook de kapel van St.-Felix. Hij maakte daarvoor een nieuw altaar, twee communiebanken, sneed een tabernakel en belegde dat met bladgoud. Als bekroning sneed hij ook nog een nieuwe crucifix. Verder maakte hij de koppen van de pomp in de Kreitenmolenstraat. Ook deed hij vele particuliere opdrachten van binnen en buiten Udenhout. Hij maakte onder andere communiebanken voor de St.-Petruskerk van Oirschot. Op het kerkhof van Udenhout maakte hij grafmonumenten voor pastoor Prinsen, Cees de Weijer en voor de familie Vermeer. Toen hij terug was in Beieren ontmoette hij daar Karola Hammer waarmee hij trouwde. Zij kregen zeven kinderen. Hij vestigde zich in Oberköbliz. In Beieren is veel kunst van hem te bewonderen. Hij maakte beeldhouwwerken in hout, steen en brons. Het meeste van zijn werk heeft een christelijke grondslag. Leo Baumler overleed op Goede Vrijdag 22 maart 2008. | ||
[[categorie: Personen uit Udenhout|Bäumler, Leo]] | [[categorie: Personen uit Udenhout|Bäumler, Leo]] | ||
| + | [[categorie: Kunst uit Udenhout|Bäumler, Leo]] | ||
Versie van 11 jul 2013 om 14:11
Beierse beeldhouwer, maker van de kopstukken van de kerkbanken, waarvoor hij in de periode 1955-1959 in Udenhout woonde. Leo is in 1925 geboren in Weiden. Hij was een boerenzoon. Eerst leerde hij voor beeldhouwer in hout op de middelbare school. Om zich verder te vormen, ging hij daarna enkele jaren in de leer bij diverse beeldhouwers in Rijnland. In 1950 begon hij een studie aan de academie voor beeldende kunst in Neurenberg. Op de academie kreeg hij onder andere les van professor Hofmann die hem omschreef als: “een veelbelovend vakman met uiterst kunstzinnige inzichten”. De opdracht van de kerkbanken in Udenhout was zijn eerste grote opdracht. Hij kwam tien jaar na de oorlog naar Udenhout en in die tijd lag een Duitser nog gevoelig. Hij nam afstand van de oorlog, die hij een waanzinnige oorlog noemde. Mede daardoor werd hij in die periode al beschreven als een bescheiden en sympathieke kunstenaar. Hij had geregeld contact met de Udenhouters en heeft in die tijd ook Nederlands geleerd. Hij voelde zich thuis in Udenhout, maar wilde er niet “wortel schieten”, zoals hij zelf aangaf. Hij wilde zich verder ontwikkelen als kunstenaar en moest daarvoor verder. Ter afwisseling van zijn werk reisde hij heel Nederland door om zich te oriënteren op de Nederlandse kunst. Het grootste deel van de tijd in Udenhout besteedde hij aan de kopstukken van de kerkbanken. Daarnaast vernieuwde hij ook de kapel van St.-Felix. Hij maakte daarvoor een nieuw altaar, twee communiebanken, sneed een tabernakel en belegde dat met bladgoud. Als bekroning sneed hij ook nog een nieuwe crucifix. Verder maakte hij de koppen van de pomp in de Kreitenmolenstraat. Ook deed hij vele particuliere opdrachten van binnen en buiten Udenhout. Hij maakte onder andere communiebanken voor de St.-Petruskerk van Oirschot. Op het kerkhof van Udenhout maakte hij grafmonumenten voor pastoor Prinsen, Cees de Weijer en voor de familie Vermeer. Toen hij terug was in Beieren ontmoette hij daar Karola Hammer waarmee hij trouwde. Zij kregen zeven kinderen. Hij vestigde zich in Oberköbliz. In Beieren is veel kunst van hem te bewonderen. Hij maakte beeldhouwwerken in hout, steen en brons. Het meeste van zijn werk heeft een christelijke grondslag. Leo Baumler overleed op Goede Vrijdag 22 maart 2008.