Laat de, Petrus Gerardus Johannes Baptist
BEVRIJD VAN DE VERGETELHEID Hoewel het meer dan 75 jaar geleden is dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog blijft het belangrijk de slachtoffers te herdenken. We willen, door hun verhaal te vertellen, deze slachtoffers eren en de herinnering aan hen levend houden. Burgerslachtoffers van Goirle zijn personen die ten tijde van deze oorlog in Goirle woonachtig waren en door oorlogshandelingen om het leven kwamen. Hiermee worden bedoeld slachtoffers van beschietingen, Goirlese militairen, gedwongen tewerkgestelden, en zij die in concentratiekampen terecht kwamen. En dit alles in de periode 1940-1945. Alle Goirlese burgerslachtoffers van deze oorlog zijn opgenomen in deze Wiki Midden-Brabant en we streven ernaar van ieder van hen een levensbeschrijving en foto op te nemen. Deze persoon is een van hen.
| Petrus de Laat | ||
| thumb|270px | ||
| Petrus de Laat op zijn bidprentje |
| Familienaam: | Laat, de |
|---|---|
| Voornamen: | Petrus Gerardus Johannes Baptist |
| Roepnaam: | Peter (Piet) |
| Geboortedatum: | 06-09-1919 |
| Geboorteplaats: | Goirle |
| Adres: | Molenstraat 88 |
| Woonplaats: | Goirle |
| Beroep: | Arbeider |
| Overlijdensdatum: | 17-06-1941 |
| Leeftijd: | 21 jaar |
| Plaats overlijden: | Gelsenkirchen-Horst (Dld) |
| Begraven: | |
| Individuele gebeurtenis: | Bedrijfsongeval, bloedvergiftiging, longontsteking. |
‘’’Piet de Laat’’’ (Geb. Goirle 06-09-1919 – Gest. Gelsenkirchen 17-06-1941), arbeider, zoon van Petrus de Laat (1890-1966) en van Maria Johanna van Besouw (1894-1969).
Achtergrond
Piet is geboren op 6 september 1919 in Goirle als derde kind van Petrus de Laat en Maria Johanna van Besouw. Zij kregen in totaal negen kinderen tussen 1917 en 1935 nadat zij op 13 november 1916 in Goirle getrouwd waren: Johanna in 1917, Petrus in 1919, Johannes in 1922, Petronella in 1924 (overl. in 1926), Maria in 1925, Petronella in 1927, Antonia in 1928, Johan in 1933 (overl. in 1933) en Josephina in 1935. Petrus was schrobbelaar en werkzaam in de textielindustrie. Oorspronkelijk was hij militair toen hij in Goirle kwam wonen maar een overstap naar de textiel was in die tijd snel gemaakt; schrobbelaar was een beroep voor de ongeschoolde laagbetaalde werkkracht en daar mogen we de ex-militair wel toe rekenen. De schrobbelaar voerde de pas geverfde wol in de schrobbemolen die met borstels de vezels schoon schrobde en enigszins recht trok, een proces dat lijkt op het kaarden dat voor het verven gebeurt. Het zal in die tijd geen vetpot geweest zijn en zoon Piet zal dan ook snel het arbeidsproces ingegaan zijn na zijn lagereschooltijd zoals in de twintiger en dertiger jaren zeer vaak gebeurde.
Oorlog
Op 20 januari 1941 treedt hij in Goirle in het huwelijk met de van oorsprong Limburgse Louise Cornelia van den Dries, geboren in Heerlen als dochter van de draadmaker Gerardus van den Dries en van Cornelia Maria van Rooij. Bij hun huwelijk werden Piet en Louise twijner (ook twerner) en twijnster genoemd, een werkwijze waarbij meerdere gesponnen draden ineengedraaid worden om een sterker garen te krijgen. In die tijd was het zo dat bij het huwelijk de vrouw meteen ontslag kreeg en van een salaris van een twijner zal het brood niet al te dik belegd zijn geweest. Mogelijk dat Piet daarom gevolg heeft (moeten) geven aan de oproep van de Duitse overheid om in dienst van de Arbeitseinsatz te treden en in Duitsland te gaan werken. In elk geval schrijft men in 1954 aan de oorlogsgravenstichting dat hij verplicht vertrokken was en dat hij politiek betrouwbaar was. Piet zal zich niet eens met de politiek ingelaten hebben maar gewoon aan zijn opgroeiend gezin gedacht hebben. Toen hij naar Duitsland vertrok was zijn vrouw echter niet in verwachting en ze hoopte natuurlijk dat hij snel terug zou komen. Zo ver zou het echter niet komen. Hij wordt op 1 mei 1941 tewerkgesteld in de buurt van Gelsenkirchen-Horst, waar hij in de Blumenstrasze 25 kwam te wonen. Hij werd tewerkgesteld als “Gedingeschlepper” (sleper) bij de Gelsenkirchener Bergwerks-Aktien-Gesellschaft. Opvallend is dat volgens zijn werkkaart hij op 1 mei begint en dat dat ook zijn laatste dag daar zou zijn geweest. Zou hij op zijn eerste werkdag daar al gewond zijn geraakt in die mijn? We weten dat hij al op 29 mei 1941 in het St. Josefs hospitaal in Gelsenkirchen opgenomen wordt waar hij volgens de documenten op 17 juni 1941 overlijdt. Als doodsoorzaak werd genoteerd een abces aan de rechterhand met bloedvergiftiging en een longontsteking. Hij werd eerst begraven op het kerkhof van Schwielen-Horst op veld 26, rij 7, graf 4. Later werd hij herbegraven op 25 juli 1955 op de Stoffeler Friedhof in Düsseldorf in veld C, rij 2, graf 8. Zijn weduwe ( die op zijn bidprentje Lucia genoemd wordt) was echter al op 15 september 1943 (niet in Tilburg of Goirle of Den Haag) met Antonius van Kuik hertrouwd. Met hem vertrok zij naar Den Haag waar ze altijd is blijven wonen.
Bronnen
- https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.19.255.01/invnr/87111A/file/NL-HaNA_2.19.255.01_87111A_0001
- Http://nl.wikisage.org/wiki/Schrobbel%C3%A8r
- https://collections.arolsen-archives.org/en/search/person/75919591?s=de%20Laat&t=13965&p=3
- Regionaal Archief Tilburg: Bevolkingsregisters Goirle.
- Uit het Arolsen-archief, het werkkaartje van Petrus de Laat bij een Duits bedrijf.