Konings, Adrianus Cornelis

BEVRIJD VAN DE VERGETELHEID

Hoewel het meer dan 75 jaar geleden is dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog en de oorlog(en) daarna tot ca. 1950, blijft het belangrijk al deze Goirlese slachtoffers van die tijd te herdenken.

Hiermee worden o.a. bedoeld: slachtoffers van beschietingen, zij die in concentratiekampen terecht kwamen, gedwongen tewerkgestelden, en Goirlese militairen.

Al deze burger- en militaire slachtoffers van Goirle zijn personen die in Goirle geboren zijn of ten tijde van de oorlog(en) in Goirle woonachtig waren en/of door oorlogshandelingen hier of elders om het leven kwamen.

Goirlese burger- en militaire slachtoffers van deze oorlog(en) zijn opgenomen in deze Wiki Midden-Brabant en we streven er naar van ieder van hen een foto en levensbeschrijving op te nemen.

We willen door hier hun verhaal te vertellen, deze slachtoffers eren en de herinnering aan hen levend houden.

Ad Konings was ook een van hen. Hij overleed in de leeftijd van 24 jaar.

Adrianus Cornelis Konings
Ad Konings
Geboortedatum	26-08-1916
Geboorteplaats	Goirle
Adres	Kapelstraat 63
Woonplaats	Duffel (BE)
Beroep	Soldaat 1e Linie Regiment, 11e compagnie
Overlijdensdatum	06-06-1940
Plaats van overlijden	Willemstad
Bijzonderheden	Scheepsramp de ”Rhenus 127”

Achtergrond

Ad (Adriaan) Konings wordt geboren op 16 augustus 1916 ‘s morgens in het huis van zijn grootvader Adrianus Tuijtelaars te Goirle. Zijn moeder, Johanna (Jo) Tuijtelaars (*1889 – †1965 Duffel (BE)) is afkomstig uit het naburige Hilvarenbeek. Zij huwde op 28 september 1908 met Theodorus Cornelis van Oudheusden en samen kregen zij 2 dochters in 1911 en 1914. Theodorus leefde van (*1883 - † 1915).

Op het moment dat Ad werd geboren (moeder is weduwe) ontbreekt hier een partner. De grootvader van Ad doet hier dan de aangifte van zijn geboorte. Vroeger noemde men dat een buitenechtelijk kind. Op de geboorteakte wordt jaren later vermeld dat sinds 14 februari 1917 zijn moeder getrouwd is met Ludovicus (Louis) Konings (*1887 - †1936) en daarbij wordt Ad ge-echt. Dit wil zeggen, dat Louis bij dat huwelijk met terugwerkende kracht Ad officieel als kind erkent. Zijn achternaam, voorheen Tuijtelaars, wordt nu Konings voor zijn verdere leven. Ook al zijn dan zijn ouders op 19 januari 1928 officieel weer gescheiden, de achternaam blijft Konings. In dit inmiddels door allerlei omstandigheden chaotisch huwelijk werd nog een dochter Rosalinde Konings geboren. Zij heeft amper 2 jaar geleefd. Later vertrekt Louis, zijn vader dus, na al jaren van afwezigheid eerst naar de mijnen en daarna is Louis op de grote vaart gegaan. In 1928 vraagt hij de scheiding aan en is Jo in Nederland inmiddels om wat voor reden dan ook onvindbaar. Later blijkt dat zij met haar 3 kinderen (ambtshalve) is vertrokken naar Duffel omgeving Antwerpen (BE). Daar hertrouwt de moeder van Ad in 1937.

Gebeurtenis

Ad Konings, soldaat in het 1e Regiment van de 11e Compagnie van België, meldt zich daar op 24- jarige leeftijd voor dienst. Duitse legers zijn inmiddels tegelijkertijd Nederland en België binnengevallen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog worden in België ongeveer 50.000 Belgische militairen gevangen genomen. De Duitsers weten niet goed wat ze moeten aanvangen met deze grote groepen ontwapende militairen. De helft van de krijgsgevangenen wordt te voet, per trein of op schepen naar Duitsland overgebracht, soms na een tijdelijk verblijf in een doorgangs- of verzamelkamp. Belgische soldaten die gelegerd zijn in de omgeving van Gent worden groepsgewijs naar het Zeeuws-Vlaamse dorp Walsoorden vervoerd. Onder hen bevindt Ad zich. In Walsoorden liggen 4 rijnaken gereed waar ongeveer 6000 krijgsgevangenen worden ingescheept om in konvooi via Nederlandse wateren naar kampen in Duitsland getransporteerd te worden. De omstandigheden aan boord zijn bar slecht. De mannen zijn vermoeid van de strijd en hebben zich al enkele dagen niet kunnen wassen en/of scheren. Ze krijgen per 2 man een brood en er is nauwelijks voldoende drinkwater. Ze moeten wegens plaatsgebrek in het smerige, bedompte ruim blijven staan.

Explosie op "De Rhenus 127"

Tegen de avond van de 30ste mei varen de schepen op het “Hollands Diep”. Even na zeven uur s’avonds klinkt er een luide knal. Een magnetische zeemijn splijt de kiel van de "De Rhenus 127". De mijn is een van de vele mijnen die in de eerste oorlogsdagen door de Duitsers in het “Hollands Diep” zijn afgeworpen. Honderden vermoeide Belgen, gekleed in dichtsluitende jassen en met loodzware schoenen aan, verdrinken onder de ogen van hun kameraden. Die zijn in shock en nauwelijks in staat om hulp te bieden. Het totaal aantal doden is ongeveer 200, het juiste aantal is en blijft onduidelijk.

Manschappen aan dek van “Rhenus 127”

Al snel zijn Duitse mariniers die het “Hollands Diep” bewaken met hun boten ter plaatse. Ook inwoners van Willemstad snellen toe. Maar ze komen te laat, tientallen soldaten verdrinken in de eerste ogenblikken van de ramp omdat ze onderdeks beklemd zijn geraakt. Door de tussenkomst van vele inwoners van Willemstad wordt een veel grotere ramp voorkomen. Op ladders, deuren en karren worden de geredde drenkelingen naar de stad gebracht en in de buitenlucht in de hoofdstraat op stro te ruste gelegd. De zwaargewonden worden binnen verzorgd. Rond middernacht arriveren ziekenwagens die de gewonden naar omliggende ziekenhuizen in Breda en Oudenbosch vervoeren. De opvarenden zonder letsel worden in de andere schepen overgezet en vervolgen hun reis richting Duitsland. Eind augustus 1940 wordt het in 2 delen gebroken wrak van “De Rhenus 127” gelicht. Er worden nog enige zwaar verminkte lichamen geborgen. Na reparatie komt dit schip weer in de vaart onder de naam “Grebbeland”.

Belgisch Militaire Erehof 1940

Op 1 juni, een dag na de explosie worden drie slachtoffers ter aarde besteld op de begraafplaats achter de Hervormde kerk van Willemstad. In de dagen daarna spoelen in verderop gelegen dorpen nog meer doden aan. Vissers varen uit om doden te bergen en zo te voorkomen dat de lichamen afdrijven naar open zee. Het graf op het algemene deel van het kerkhof van de Nederlands-Hervormde kerk raakt snel overvol.

Ad was 24 jaar toen hij verdronk. Hij ligt begraven op de begraafplaats Willemstad bij zijn eerste begrafenis. Later in 2008, wordt hij overgebracht naar het Ere-hof van Willemstad, Noord-Brabant (NL) Dit is een Belgische Militaire Erebegraafplaats waar Ad begraven is in graf P7-2. Locatie Park Havenhoofd. Later werden hier nog elders in Nederland gesneuvelde Belgische militairen bijgezet.

Bronnen

• • Reg. Archief Tilburg: Gezinskaarten Goirle
  • Foto: Ad Konings
  • Tekst: G. v.d. Klundert- Bertens
  • Literatuur Ad Konings 2022

Monumenten

• https://www.online-begraafplaatsen.nl/zerken.asp?g=1332053
• https://www.wardeadregister.be/nl/dead-person?idPersonne=57905
• https://bel-memorial.org/cities/abroad/pays-bas/willemstad/willemstad_belg_erekerkhof.htm

Externe Links

• https://www.oudheidkundigekring.be/mechelen/node/79
• https://bidprentjesarchief.nl/?pagina=nba-show-form&id=98339
• https://oorlogsgravenstichting.nl/personen/225469/adrianus-cornelis-null-konings

Literatuur

• • Ad Konings, Zaltbommel 2022