Klessens, René Johan Joseph Henri Martin Cornelis: verschil tussen versies
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox oorlogsslachtoffers | {{Infobox oorlogsslachtoffers | ||
| − | | naam = René | + | | naam = René Klessens |
| afbeelding = <foto><beeldonline>5e221c76-1ddc-4119-04cb-e5ce02b77ab2</beeldonline></foto> | | afbeelding = <foto><beeldonline>5e221c76-1ddc-4119-04cb-e5ce02b77ab2</beeldonline></foto> | ||
| onderschrift = | | onderschrift = | ||
| Regel 27: | Regel 27: | ||
We ontvangen je reactie graag via [mailto:info@regionaalarchieftilburg.nl info@regionaalarchieftilburg.nl] o.v.v. Wiki Oorlogsslachtoffers. | We ontvangen je reactie graag via [mailto:info@regionaalarchieftilburg.nl info@regionaalarchieftilburg.nl] o.v.v. Wiki Oorlogsslachtoffers. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | + | '''Klessens, René Johan Joseph Henri Martin Cornelis''' (geb. 24-1-1939 in Tilburg, gest. 3-11-1944 in Tilburg). Zoon van Martinus Josephus Cornelius Henricus Klessens (1906-?) en Johanna Philomena Henriette Maria Jansen (1910-?). Gedood door granaatsplinters. | |
| − | ==Bronnen== | + | ==Achtergrond== |
| − | *Ad de Beer en Gerrit Kobes, ''Het leven gebroken. De geschiedenissen van de Tilburgers die als gevolg van de strijd tegen Duitsland en de bezetting van Nederland om het leven kwamen'' (Tilburg, 2002) | + | René wordt op 24 januari 1939 geboren in het kinderrijke gezin van Martain en Johanna Klessens-Jansen. Hij is de derde in de rij. Vader Martain werkt eerst als privé-chauffeur van dokter Franssen en begint later een automobielbedrijf aan [[Molenbochtstraat (Tilburg)|Molenbochtstraat]] 19, dat hij samen met zijn vrouw runt. Doordat het bedrijf in de oorlog wordt gevorderd valt het inkomen weg en is het moeilijk voor het gezin om rond te komen. |
| − | *Rob Maayen, ''Loven in de schaduw van oorlog en geweld''(1997) | + | René gaat naar de bewaarschool in de wijk Loven. Hij zit in de tweede klas van zuster Eutropia. Rob Maayen schrijft in zijn boek dat René en zijn broertje Peter door de buurtbewoners ‘Puk en Muk’ worden genoemd. |
| + | |||
| + | ==Granaatscherf== | ||
| + | Op de ochtend van 3 november 1944 belooft het een feestelijke dag te worden vanwege de officiële feestelijkheden rondom de bevrijding van Tilburg. René speelt buiten met twee buurkinderen, wanneer het luchtalarm waarschuwt voor een V1. Terwijl zijn speelgenootjes thuis gaan schuilen, zoekt René dekking in een poortje. Wanneer hij weer de straat op gaat wordt hij aan zijn slaap getroffen door (vermoedelijk) een scherfje van een uiteengespatte luchtdoelgranaat, waarmee men de V1 onschadelijk trachtte te maken. Hij valt bewusteloos neer. Buurvrouw Verhagen is als eerste bij René. | ||
| + | Rob Maayen beschrijft in zijn boek wat er dan gebeurt: “[Zij] ziet René aan de rand van het trottoir liggen. Ze roept: ‘René, sta op!’ Omdat hij niet reageert, gaat ze naar hem toe. Behalve een dun straaltje bloed bij zijn slaap is er verder geen verwonding te constateren. (...) Mevrouw Verhagen rent naar het huis van de familie Klessens. Eerst komt Tiny van der Bragt, de hulp in de huishouding, mee naar buiten. Bij het zien van René haalt ze snel Johanna.” | ||
| + | René wordt door de Engelse soldaat Macky met de bakfiets naar het ziekenhuis gebracht. Zijn ouders haasten zich daar ook heen. René overlijdt nog diezelfde dag, zonder bij bewustzijn te zijn geweest. [[Bestand:Overlijdensadvertentie René Klessens.jpg | 200px | rechts]] | ||
| + | Na de uitvaart in de [[Besterdse kerk]], wordt René begraven op het kerkhof van Loven. | ||
| + | |||
| + | ==Monument== | ||
| + | In 1995, 50 jaar na de bevrijding werd in de wijk Loven en werkgroep opgericht met het doel om slachtoffers van oorlog en geweld in de wijk Loven blijvend te gedenken met een monument. Er is gekozen voor de naam [https://standbeelden.vanderkrogt.net/object.php?record=NB57ax René Klessensmonument], omdat “in de dood van kinderen de waanzin van oorlog en geweld het meest tot uitdrukking komt”. Het monument van Christien Nijland staat sinds 1996 op het [[Sint Willebrordplein (Tilburg)|Sint Willebrordplein]]. Zij ontwikkelde in overleg met basisschool Loven een lessenaar met in het bovenblad een bronzen plaquette. De tekst op het monument luidt: | ||
| + | ''Rene Klessens was de jongste van de slachtoffers uit de wijk Loven in de Tweede Wereldoorlog. Hij stierf op 3 november 1944, slechts 5 jaar oud. In hem eren wij alle toenmalige en toekomstige slachtoffers van oorlog en geweld. Dit teken roept op tot waakzaamheid opdat hun dood niet voor niets is geweest.'' | ||
| + | |||
| + | ==Bronnen en literatuur== | ||
| + | Regionaal Archief Tilburg, [https://www.regionaalarchieftilburg.nl/zoek-in-archieven/?/file/756588e932df354d8fd573cfa569fb0c Archief 565, Collectie documentatie Tilburg 1940-1945], invnr. 188 | ||
| + | |||
| + | |||
| + | [https://www.delpher.nl/nl/kranten/view?query=ren%C3%A9ke&coll=ddd&sortfield=date&page=1&facets%5Bperiode%5D%5B%5D=2%7C20e_eeuw%7C1940-1949%7C1944%7C&identifier=ddd:010770151:mpeg21:a0026&resultsidentifier=ddd:010770151:mpeg21:a0026&rowid=4 Overlijdensadvertentie René Klessens] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | *Ad de Beer en Gerrit Kobes, ''Het leven gebroken. De geschiedenissen van de Tilburgers die als gevolg van de strijd tegen Duitsland en de bezetting van Nederland om het leven kwamen'' (Tilburg, 2002), p. 157 | ||
| + | *Rob Maayen, ''Loven in de schaduw van oorlog en geweld'' (1997), p. 65-67 | ||
[[Categorie:Oorlogsslachtoffers_Tilburg]] | [[Categorie:Oorlogsslachtoffers_Tilburg]] | ||
Huidige versie van 16 jun 2021 om 13:48
| René Klessens | ||
 | ||
| Volledige namen | René Johan Joseph Henri Martin Cornelis Klessens | |
| Geboortedatum | 24-01-1939 | |
| Geboorteplaats | Tilburg | |
| Adres | Molenbochtstraat 19 | |
| Woonplaats | Tilburg | |
| Overlijdensdatum | 03-11-1944 | |
| Plaats van overlijden | Tilburg | |
Geef de oorlog een gezicht!
Kun jij ons helpen met het schrijven van het levensverhaal van deze persoon?
Hoewel het meer dan 75 jaar geleden is dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog blijft het belangrijk de slachtoffers te herdenken. We willen door hun verhaal te vertellen de slachtoffers eren en de herinnering levend houden
Alle Tilburgse oorlogsslachtoffers zijn opgenomen in de Wiki Midden-Brabant en we streven er naar van ieder een levensbeschrijving en foto op te nemen.
Helaas hebben we van sommigen maar beperkte of soms helemaal geen informatie. We hebben jouw hulp nodig deze levensverhalen vast te leggen door ontbrekende informatie aan te vullen met verhalen of foto’s. We ontvangen je reactie graag via info@regionaalarchieftilburg.nl o.v.v. Wiki Oorlogsslachtoffers.
Klessens, René Johan Joseph Henri Martin Cornelis (geb. 24-1-1939 in Tilburg, gest. 3-11-1944 in Tilburg). Zoon van Martinus Josephus Cornelius Henricus Klessens (1906-?) en Johanna Philomena Henriette Maria Jansen (1910-?). Gedood door granaatsplinters.
Achtergrond
René wordt op 24 januari 1939 geboren in het kinderrijke gezin van Martain en Johanna Klessens-Jansen. Hij is de derde in de rij. Vader Martain werkt eerst als privé-chauffeur van dokter Franssen en begint later een automobielbedrijf aan Molenbochtstraat 19, dat hij samen met zijn vrouw runt. Doordat het bedrijf in de oorlog wordt gevorderd valt het inkomen weg en is het moeilijk voor het gezin om rond te komen. René gaat naar de bewaarschool in de wijk Loven. Hij zit in de tweede klas van zuster Eutropia. Rob Maayen schrijft in zijn boek dat René en zijn broertje Peter door de buurtbewoners ‘Puk en Muk’ worden genoemd.
Granaatscherf
Op de ochtend van 3 november 1944 belooft het een feestelijke dag te worden vanwege de officiële feestelijkheden rondom de bevrijding van Tilburg. René speelt buiten met twee buurkinderen, wanneer het luchtalarm waarschuwt voor een V1. Terwijl zijn speelgenootjes thuis gaan schuilen, zoekt René dekking in een poortje. Wanneer hij weer de straat op gaat wordt hij aan zijn slaap getroffen door (vermoedelijk) een scherfje van een uiteengespatte luchtdoelgranaat, waarmee men de V1 onschadelijk trachtte te maken. Hij valt bewusteloos neer. Buurvrouw Verhagen is als eerste bij René. Rob Maayen beschrijft in zijn boek wat er dan gebeurt: “[Zij] ziet René aan de rand van het trottoir liggen. Ze roept: ‘René, sta op!’ Omdat hij niet reageert, gaat ze naar hem toe. Behalve een dun straaltje bloed bij zijn slaap is er verder geen verwonding te constateren. (...) Mevrouw Verhagen rent naar het huis van de familie Klessens. Eerst komt Tiny van der Bragt, de hulp in de huishouding, mee naar buiten. Bij het zien van René haalt ze snel Johanna.”
René wordt door de Engelse soldaat Macky met de bakfiets naar het ziekenhuis gebracht. Zijn ouders haasten zich daar ook heen. René overlijdt nog diezelfde dag, zonder bij bewustzijn te zijn geweest.
Na de uitvaart in de Besterdse kerk, wordt René begraven op het kerkhof van Loven.
Monument
In 1995, 50 jaar na de bevrijding werd in de wijk Loven en werkgroep opgericht met het doel om slachtoffers van oorlog en geweld in de wijk Loven blijvend te gedenken met een monument. Er is gekozen voor de naam René Klessensmonument, omdat “in de dood van kinderen de waanzin van oorlog en geweld het meest tot uitdrukking komt”. Het monument van Christien Nijland staat sinds 1996 op het Sint Willebrordplein. Zij ontwikkelde in overleg met basisschool Loven een lessenaar met in het bovenblad een bronzen plaquette. De tekst op het monument luidt: Rene Klessens was de jongste van de slachtoffers uit de wijk Loven in de Tweede Wereldoorlog. Hij stierf op 3 november 1944, slechts 5 jaar oud. In hem eren wij alle toenmalige en toekomstige slachtoffers van oorlog en geweld. Dit teken roept op tot waakzaamheid opdat hun dood niet voor niets is geweest.
Bronnen en literatuur
Regionaal Archief Tilburg, Archief 565, Collectie documentatie Tilburg 1940-1945, invnr. 188
Overlijdensadvertentie René Klessens
- Ad de Beer en Gerrit Kobes, Het leven gebroken. De geschiedenissen van de Tilburgers die als gevolg van de strijd tegen Duitsland en de bezetting van Nederland om het leven kwamen (Tilburg, 2002), p. 157
- Rob Maayen, Loven in de schaduw van oorlog en geweld (1997), p. 65-67