Kerk, hoogaltaar

Kerk, hoogaltaar

Gelijktijdig met de inwijding van de Waterstaatskerk op 7 oktober 1841 werd een oorspronkelijk altaar geconsacreerd. Dit altaar heeft slechts enkele jaren dienst gedaan. Het werd in 1848 vervangen door het huidige zeer fraaie bouwwerk. De consacrering van het hoofdaltaar heeft plaatsgevonden op 12 december 1848 door Mgr. J. Zwijsen. Het benedendeel van het altaar bestaat uit een sokkel, die is voorzien van zes basreliëfs. Deze geven zes episoden uit het leven van Maria weer: de Geboorte van Maria, de Opdracht van Maria in de tempel, de Boodschap aan Maria door de engel Gabriël, de Visitatie, de Droom van Jozef en de Reis naar Bethlehem. Het middengedeelte bestaat uit zes korintische zuilen, die zó op de sokkel zijn geplaatst, dat het middengedeelte in drieën is verdeeld. Centraal bevindt zich daar een hautreliëf, dat een voorstelling te zien geeft van “de Aanbidding van Christus na de Geboorte”. Links en rechts van het hautreliëf staan tussen de zuilen vier meer dan levensgrote beelden. Het zijn de afbeeldingen van de H.Augustinus met een vaatje, de H.Gregorius met tiara, de H.Ambrosius met bijenkorf en de H.Norbertus met monstrans. De eerste drie zijn kerkvaders. Er is nog een vierde kerkvader, namelijk de H.Hiëronymus. Die heeft plaats moeten maken voor de H.Norbertus. Boven het altaar, in de zogenoemde bekroning, in reliëf de voorstelling van de Heilige Drievuldigheid, de Vader met het alziend oog, de Zoon met het kruis en tussen hen in, in een stralenkrans, de Geest weergegeven als een duif. Aan weerszijden een engel met bazuin, putti en engelenkopjes.