Dorpspomp Kreitenmolenstraat

Ter gelegenheid van het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard op 7 januari 1937 werd op die dag in de Kreitenmolenstraat op een gecreëerd pleintje, vlak aan de straat bij de panden Kreitenmolenstraat 23 en 27 een beukenboom geplant, de Prins-Bernhardboom. Die is nu na bijna 80 jaar uitgegroeid tot een flinke boom. Het gemeentebestuur besloot later om op dat pleintje ter herinnering aan vroegere tijden als symbool een nieuwe dorpspomp te laten bouwen. Dat gebeurde exact op dezelfde plaats waar een oude pomp gestaan had, de put lag er nog. Het ontwerp van de pomp is van Leo Bäumler, een Duitse beeldhouwer die in de vijftiger jaren bezig was met het beeldhouwen van de wangen van de kerkbanken van de Sint-Lambertuskerk. Leo Bäumler bewerkte ook het bovenstuk van de pomp bestaande uit een blok hardsteen. Hij kapte op de vier hoeken hoofden met vier verschillende voorstellingen: een met een blinddoek voor, een die blaast, een die lacht en een met spleetogen. Sommigen zeggen dat de vier afbeeldingen verwijzen naar de vier windrichtingen, anderen naar de vier seizoenen of naar de vier delen van de dag. Het hoofd met de blinddoek staat naar het noorden, verwijst wellicht naar de koude winter en de nacht. Het lachende gezicht staat op het oosten, de lente en de morgen. Het gezicht met de spleetogen staat op het zuiden gericht, de zomer en de middag. Het hoofd dat blaast staat naar het westen gericht, de herfst en de avond. Weer anderen zeggen dat de hoofdjes vier weerelementen weergeven: de mist (blinddoek), de wind (blazen), de zon (lachen) en de regen.