Artiesten Fèrse Sixties
Door de jaren heen kent het Veer op velerlei gebied vele grote en kleine artiesten. Artiesten die “wereldberoemd” zijn in Raamsdonksveer en haar verre omstreken. Eigenlijk schuilt er in elke Veerenaar wel een artiest.
Het Veer kent ook vele evenementen waar de plaatselijke artiest zijn kunnen kan tonen. Met het verstrijken der jaren zijn ook veel van deze artiesten in de vergetelheid geraakt. Want wie herinnert zich nog dat Ad Emmen, bij wie bijna elke babyboomer op gitaarles zat, in de vroege jaren ’60 onder zijn artiestennaam: Louis Montana het nummer “Sierra Nevada” op single uitbracht? Misschien was hij wel de eerste Veerenaar die een echt “plaotje maokte”.
Geld voor de missie
Om geld bijeen te brengen voor de missie van Pater de Meijer en Pater Vissers, werd er in de vroege jaren ’60, door de plaatselijke winkeliersvereniging, twee keer in een tent op het Heereplein een groot Benefiet-festival georganiseerd. Hierin traden plaatselijke bandjes als: The Black Devils, The Tuney Strings en The Music Mixers in het voorprogramma van de echte “sterren” van die tijd op. De Veerse jeugd kreeg eindelijk de mogelijkheid hun tieneridolen: The Blue Diamonds, Ronnie Tober, Trea Dobbs, Johnny Lion en Ria Valk in levenden lijve te zien. Er was nog geen T.V. Er waren voor de jeugd, om eigentijdse muziek te beluisteren, alleen nog maar etherpiraten als Radio Veronica en Radio Caroline met elke zaterdagmiddag om 14.00 uur de Top 40 van de bestverkochte plaatjes.
Artiesten zag je alleen op een foto in de krant, op ’n platenhoes of in een teenagerblad als Muziek Express en Tuney Tunes. De jeugd was nog niets gewend, ze leefden het brave, burgelijke leven zoals dat van hen werd verwacht. Met de Benefiet- festivals van de jaren ’60, kwamen de “grote sterren” naar ’t Fèèr, dat was pas wat! Eindelijk was er de grote dag van het festival.
De kleedkamers voor de artiesten was een met zeildoek afgemaakt hoekje in de tent. De jonge mannelijke leden van de plaatselijke bandjes zaten in hetzelfde kleedkamerhoekje op hun beurt te wachten om op te treden. Deze verlegen jonge mannen wisten niet waar ze kijken moesten toen Ria Valk zich om ging kleden. Ria, ook nog maar ’n tiener, stond daar gewoon in haar B.H. en onderbroekje. Dat waren al die jongens met hun brave dorpse mentaliteit niet gewend, nog nooit ’n meisje in haar ondergoed gezien. Besmuikt, achter hun hand grinnikend naar elkaar, “kèk daor, hedde dè gezien!”.
50 Jaar later praten ze er, vettig lachend, nog over, het was de avond van hun leven. Maar Ria Valk speelde, in haar prachtige jurk met petticoat, cowboyhoed en gitaar, jeugdige overmoed en haar enthousiasme, heel de “tent” plat. “Hou je echt nog van mij Rockin’ Billy, of is nu al je liefde voorbij, heus ik twijfel nu toch wel ’n beetje, tis zo eenzaam op de boerderij”. Het hele Veer sprak er nog maanden, nee nog jaren over.
Misschien waren deze evenementen, voor de plaatselijke winkeliersvereniging “Mira” wel de aanleiding om begin jaren ’80, na te denken over een jaarmarkt met optredens van plaatselijke, landelijke en internationale artiesten.
| Heeft u aanvullingen of wijzigingen bij dit artikel? opdekaart@veerserfgoed.nl |