Adriaan de Wit

Pinneke Tep was de bijnaam van Adriaan de Wit, afkomstig uit Cromvoirt die in de oorlogsjaren als boerenknecht werkte bij Kees Verdaasdonk op de Zandkant (nu Oude Bosschebaan 15). Hij was klein van stuk en was wat zwaar op de hand. Hij wilde erkend worden als iemand die iets durft, zoals met blote voeten over de korenstoppels lopen. Dat deed wel pijn, maar hij deed het toch maar. Ook presteerde hij het, om direct na de bevrijding een pantservuist uit een regenput te halen. Een ladder werd in de put gezet en Pinneke ging naar beneden. Trots als een pauw toonde hij even later het moordtuig aan ieder die het zien wilde. Op de Zandkant lagen op diverse percelen vele door de Duitsers achtergelaten handgranaten. De boeren droegen deze gevaarlijke spullen voorzichtig naar een houtwal en waarschuwden daarna de gemeente. Maar Pinneke kende geen gevaar, hij speelde graag met het spul, want volgens hem was er geen gevaar te duchten. Op 18 mei 1945 was hij aan 't ploegen op de akker 'het Hemelrijk' (niet ver van de Rustende Jager) op een perceel van Kees Verdaasdonk en vond toen een handgranaat. Met de smoes dat hij een andere 'handklippel' nodig had ging hij naar de boerderij terug en nam tegelijk de handgranaat mee. Daar aangekomen ging hij de granaat demonteren, maar het projectiel ontplofte en Pinneke vond daarbij de dood.