Zuid-Nederlandse kunstwolfabriek, N.V.
Onderzocht door Meer, Peter van en Kuijpers, Karlijn, ingevoerd door Direks, Nelly
| Zuid-Nederlandse Kunstwolfabriek, N.V. | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Type bedrijf | Kunstwolfabriek | |
| Vestigingsadres | Capucijnenstraat 134 | |
| Datum oprichting | Begin 1918 | |
| Datum opheffing | 5-7-1921 | |
| Eigenaars / oprichters | Heinrich Joseph von der Fuhr (1885-1952) | |
| Opvolging | n.v.t. | |
| Herkomst eigenaars / oprichters | De familie Von der Fuhr is afkomstig uit Heinsberg (Dld), net over de grens bij Roermond. | |
| Herkomst vreemd kapitaal | Niet bekend | |
| Innovatieve aspecten | Kunstwol | |
| Reikwijdte van het bedrijf | Internationaal | |
Tekst uit infobox
datum oprichting
hinderwetvergunning verleend (op naam van H. von der Fuhr) [1]
datum opheffing
Faillissement uitgesproken [2] 6-10-1923 Einde faillissement [3]
familieverbanden
Een jongere broer van Heinrich, Werner Heinrich Hubert (1885-1960)[4], is als technisch leraar naar Tilburg gekomen, woont na de eerste wereldoorlog bij de familie Von der Fuhr in de Langestraat nr 22, en is bedrijfsleider. Hij is gehuwd met Antoinetta Maria Francisca Lidwina Daniels (1900-1999)[5].
innovatieve aspecte
De N.V. Zuid-Nederlandse Kunstwol-fabriek was zeker niet de eerste fabriek van die aard in Tilburg. Dat was J.A. Berghegge & Zonen aan de St. Josephstraat. Die was al in 1875 actief. Nog eerder was de Kunstwol-Fabriek Tilburg uit 1867 [7]
Reikwijdte van het bedrijf
Waarschijnlijk nationaal, gezien het feit dat de Zuid-Nederlandsche Kunstwol Fabriek (als ‘Zunekufa’) regelmatig adverteerde in o.a. De Maasbode en De Tijd.
Wellicht ook internationaal (en is de fabriek daarom op Duitse zwarte lijst gezet?, zie ook Opmerkingen)[8]
Algemene omschrijving
Op 17 januari 1918 vraagt H. von der Fuhr (koopman, woonachtig aan de Korvelschen weg no.8) bij gemeente Tilburg een hinderwetvergunning aan voor een wolmalerij met electromotor aan de Capucijnenstraat (perceel G1396).
Eind februari trekt hij deze aanvraag in, wegens een wijziging in het plan.
Op 8 maart volgt een nieuwe aanvraag, voor een kunstwolmalerij. In de malerij “zullen worden geplaatst twee molens gedreven door een te plaatsen electromotor van 30 pk. Bij de inrichting zullen nog behoren een reservehok voor gemalen wol, kantoor, wasch- en schaftlokaal en privaten”. In de aanvraag wordt vermeld dat er 4 mannen en jongens werkzaam zullen zijn. Ook deze aanvraag doet hij onder zijn eigen naam, H. von der Fuhr. Vanwege bezwaren die omwonenden indienen tegen de aanvraag, verleent de gemeente op 18 mei vergunning op voorwaardelijke basis, voor een proefperiode van een jaar. Daarop stellen de omwonenden een beroep in bij de Raad van State. Op 11 januari 1919 worden hun bezwaren daar niet ontvankelijk verklaard en wordt de vergunning bij Koninklijk Besluit definitief verleend.[6]
Intussen is in september 1918 de fabriek geopend. In een advertentie in de Nieuwe Tilburgsche Courant dankt het personeel met trots zijn geachte patroon voor het gulle onthaal, hun geboden bij gelegenheid van de opening:
Opvallend is dat hier de naam van de fabriek de Zuid-Nederlandsche Kunstwolfabriek is, dus niet meer de (eigen) naam van H.W. von der Fuhr.
In 1919 verkrijgt de Zuid-Nederlandsche Kunstwolfabriek vergunning voor het verbouwen en uitbreiden van de inrichting en het bijplaatsen van een elektromotor van 65 pk, 4 lompenmolens en 2 klopmolens.
Gezinskaart
Opmerkingen
Al in 1916 had Heinrich von der Fuhr aan de Korvelseweg 8 een wijnhandel in het pand waarin nu Pijnenburg Schoenen is gevestigd. [9]
Hij was alleen-vertegenwoordiger voor Nederland voor een Duitse wijnhandel. [10]
Naar mag worden aangenomen door het toenmalige gebrek aan goede wol heeft hij zijn geluk beproefd in de textielbranche.[11]
In de strubbelingen van die tijd, de eerste wereldoorlog, werd Von der Fuhr op de Duitse zwarte lijst geplaatst, (waarschijnlijk?) zodat hij geen handel kon drijven met Duitse bedrijven. [12]. Dat wapen werd in die tijd zowel door de Engelse als de Duitse overheid meermaals gebruikt, gezien de vele vermeldingen in de vaderlandse pers.[13]
Ook de kunstwolfabriek van Von der Fuhr werd op de Duitse zwarte lijst geplaatst: [14]
Tegelijkertijd met zijn kunstwolfabriek, had H. von der Fuhr een textiel-handelsbedrijf onder zijn eigen naam, getuige o.a. deze advertentie in het Adresboek van Tilburg uit 1919:[15]
Na het faillissement van de fabriek heeft Von der Fuhr zijn wijnhandel weer voortgezet, getuige de advertenties in de krant van toen. Ook de handel in textielbenodigdheden bleef bestaan.
Bronnen
1 Regionaal Archief Tilburg, Archief 1083, Hinderwetvergunningen Tilburg 1875-1937, invnr. 2354
2 De Telegraaf 13-7-1921
3 Nieuwe Tilburgsche Courant 6-10-1923
4 NL-TbRAT-1587/116
5 Genealogie Online
6 Regionaal Archief Tilburg, Archief 1083, Hinderwetvergunningen Tilburg 1875-1937, inv.nrs.2345, 2354, 2437, 2444
7 Weekblad van Tilburg 13-4-1867
8 Diverse advertenties in o.a. De Maasbode en De Tijd
9 Nieuwe Tilburgsche Courant 20-5-1916
10 Telegraaf 8-10-1917
11 Nieuwe Tilburgsche Courant 18-9-1918
12 Nieuwe Tilburgsche Courant 24-1-1918
13 Nieuwe Tilburgsche Courant 22-9-1926
14 Nieuwe Tilburgsche Courant 18-10-1918
15 Adresboek van Tilburg, 1919