Ven, Frans van der

Prof. dr. Franciscus (Frans) Josephus Henricus Maria van der Ven (Tilburg 1907 - Tilburg 1999) was van 1945 tot 1972 hoogleraar sociaal recht en de organisatie van arbeid en bedrijfsleven in Tilburg, en buitengewoon hoogleraar in het arbeidsrecht in Nijmegen. Hij schreef honderden wetenschappelijke publicaties, waarvan de driedelige Geschiedenis van de arbeid (1965-1968) de bekendste is. Sinds de oprichting in 1935 heeft hij een vooraanstaande rol gespeeld in de Brabantia Nostra-beweging. Vanaf 1935 was hij redactiesecretaris van Brabantia Nostra, en van 1940 tot 1942 hoofdredacteur. Vanaf 1935 publiceerde hij onder het pseudoniem Frank Valkenier gedichten, waaronder de bundels Blazoen (1938), Balladen van Brabant (1938), Taferelen van de Menswording Onzes Heren (1938), De Tuimelaar van Onze Lieve Vrouw (1944), Laus Brabanciae (1946), Balladeske liederen (1947) en Getijden van het hart (1947). Na de oorlog volgde er qua literair werk een stille periode. Pas in 1971 verschenen er weer gedichten van zijn hand, nu gedrukt in zijn eigen bibliofiele drukkerij Brandon Pers, zoals Kruimels van de tafel (1971), Blauwe Vertelsels (1973), Met hartelijke groeten (1973), Vijf sonnetten door Joachim du Bellay en Pierre de Ronsard (1974), De kerststal uit mijn jeugd (1974), Antieke portretten (1975), Drie maal koper (1976), Vijf sonnetten door Charles d’Orleans (1977), Tussentijds: Fragmenten uit het niets (1977), Zuidse sonnetten (1980), Rondelen (1982), Veertien sonnetten door Joachim du Bellay (1984), Gedichten (1985) en Laatste Kwartier (1989). In 1989 deed Van der Ven, nadat hij een veertigtal bundels had verzorgd, de Brandon Pers over aan Looi Naaijkens.