Swagemakers-Bogaerts: verschil tussen versies
| Regel 35: | Regel 35: | ||
==Algemene omschrijving== | ==Algemene omschrijving== | ||
| − | Al zeker in 1871 bestond in de Telegraafstraat het bedrijf Gebr. Swagemakers Wollenstoffen- en Kolenhandel, opgericht door de broers Ludovicus en Charles Swagemakers. Die laatste verliet het bedrijf en Ludovicus trouwde met Nicolasina Bogaerts, waarna vermoedelijk in 1887 de bedrijfsnaam Swagemakers-Bogaerts ontstond. In 1907 werden de weefactiviteiten afgestoten en specialiseerde het bedrijf zich als spinnerij. In 1910 kreeg het bedrijf een nieuwe vestiging aan de Hoogvensestraat. Dit bedrijfscomplex werd in de loop der tijd aanzienlijk uitgebreid en besloeg vrijwel het hele gebied tussen de Hoogvensestraat en de Clerxstraat. Aan het einde van de jaren twintig werkten er zo’n 200 arbeiders. Omdat er na de Tweede Wereldoorlog een toenemende vraag was naar fijne kamgaren stoffen voor dames- en herenkleding moest Swagemakers-Bogaerts wederom nieuwe bedrijfsruimte zoeken. | + | Al zeker in 1871 bestond in de Telegraafstraat het bedrijf Gebr. Swagemakers Wollenstoffen- en Kolenhandel, opgericht door de broers Ludovicus en Charles Swagemakers. Die laatste verliet het bedrijf en Ludovicus trouwde met Nicolasina Bogaerts, waarna vermoedelijk in 1887 de bedrijfsnaam Swagemakers-Bogaerts ontstond. In 1907 werden de weefactiviteiten afgestoten en specialiseerde het bedrijf zich als spinnerij. In 1910 kreeg het bedrijf een nieuwe vestiging aan de Hoogvensestraat. Dit bedrijfscomplex werd in de loop der tijd aanzienlijk uitgebreid en besloeg vrijwel het hele gebied tussen de Hoogvensestraat en de Clerxstraat. Aan het einde van de jaren twintig werkten er zo’n 200 arbeiders. Omdat er na de Tweede Wereldoorlog een toenemende vraag was naar fijne kamgaren stoffen voor dames- en herenkleding, moest Swagemakers-Bogaerts wederom nieuwe bedrijfsruimte zoeken. |
In 1950 werd aan de Heikantsebaan (Jac. van Vollenhovenstraat) een moderne spinnerij geopend. Mede door Duitse concurrentie schakelde het bedrijf halverwege de jaren vijftig over van weefgarens op tricotage (breigarens). Desondanks moest de vestiging aan de Jac. van Vollenhovenstraat in 1972 de productie stoppen, met 120 ontslagen als gevolg. De familie Swagemakers-Bogaerts trok zich in dat jaar uit het bedrijf terug. De vestiging aan de Hoogvensestraat, die vanaf 1972 Swabo heette, moest in 1977 de deuren sluiten. Hier vielen 130 ontslagen. In 1982 werd het oude fabriekscomplex gesloopt, waarna er een nieuwe woonbuurt werd gerealiseerd. In 1979 schreven enkele ex-medewerkers over de sluiting in het boek SWArtBOek: Macht en onmacht: De ondergang van spinnerij Swabo. | In 1950 werd aan de Heikantsebaan (Jac. van Vollenhovenstraat) een moderne spinnerij geopend. Mede door Duitse concurrentie schakelde het bedrijf halverwege de jaren vijftig over van weefgarens op tricotage (breigarens). Desondanks moest de vestiging aan de Jac. van Vollenhovenstraat in 1972 de productie stoppen, met 120 ontslagen als gevolg. De familie Swagemakers-Bogaerts trok zich in dat jaar uit het bedrijf terug. De vestiging aan de Hoogvensestraat, die vanaf 1972 Swabo heette, moest in 1977 de deuren sluiten. Hier vielen 130 ontslagen. In 1982 werd het oude fabriekscomplex gesloopt, waarna er een nieuwe woonbuurt werd gerealiseerd. In 1979 schreven enkele ex-medewerkers over de sluiting in het boek SWArtBOek: Macht en onmacht: De ondergang van spinnerij Swabo. | ||
Versie van 4 apr 2016 om 17:56
Deze fabriek wordt onderzocht door Bruschinski, Cally
Geheugen van Tilburg
| Fa. Swagemakers Bogaerts | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Type bedrijf | spinnerij van wollen en halfwollen weef- en tricotagegarens | |
| Vestigingsadres | Hoogvensestraat 238 | |
| Datum oprichting | 1910 | |
| Datum opheffing | 1-1-1942 | |
| Eigenaars / oprichters | Ludovicus (Louis) Swagemakers | |
| Opvolging | De directie werd gevormd door zijn zonen Ludovicus (directeur), Julius, Hermanus en Leonardus. | |
| Familieverbanden | zie hierboven | |
| Herkomst eigenaars / oprichters | ---- | |
| Herkomst vreemd kapitaal | ---- | |
| Innovatieve aspecten | ---- | |
| Reikwijdte van het bedrijf | ---- | |
Algemene omschrijving
Al zeker in 1871 bestond in de Telegraafstraat het bedrijf Gebr. Swagemakers Wollenstoffen- en Kolenhandel, opgericht door de broers Ludovicus en Charles Swagemakers. Die laatste verliet het bedrijf en Ludovicus trouwde met Nicolasina Bogaerts, waarna vermoedelijk in 1887 de bedrijfsnaam Swagemakers-Bogaerts ontstond. In 1907 werden de weefactiviteiten afgestoten en specialiseerde het bedrijf zich als spinnerij. In 1910 kreeg het bedrijf een nieuwe vestiging aan de Hoogvensestraat. Dit bedrijfscomplex werd in de loop der tijd aanzienlijk uitgebreid en besloeg vrijwel het hele gebied tussen de Hoogvensestraat en de Clerxstraat. Aan het einde van de jaren twintig werkten er zo’n 200 arbeiders. Omdat er na de Tweede Wereldoorlog een toenemende vraag was naar fijne kamgaren stoffen voor dames- en herenkleding, moest Swagemakers-Bogaerts wederom nieuwe bedrijfsruimte zoeken. In 1950 werd aan de Heikantsebaan (Jac. van Vollenhovenstraat) een moderne spinnerij geopend. Mede door Duitse concurrentie schakelde het bedrijf halverwege de jaren vijftig over van weefgarens op tricotage (breigarens). Desondanks moest de vestiging aan de Jac. van Vollenhovenstraat in 1972 de productie stoppen, met 120 ontslagen als gevolg. De familie Swagemakers-Bogaerts trok zich in dat jaar uit het bedrijf terug. De vestiging aan de Hoogvensestraat, die vanaf 1972 Swabo heette, moest in 1977 de deuren sluiten. Hier vielen 130 ontslagen. In 1982 werd het oude fabriekscomplex gesloopt, waarna er een nieuwe woonbuurt werd gerealiseerd. In 1979 schreven enkele ex-medewerkers over de sluiting in het boek SWArtBOek: Macht en onmacht: De ondergang van spinnerij Swabo.
Gezinskaart
- Interne link naar gezinskaart
Opmerkingen
Fa. Swagemakers Bogaerts in de Hoogvensestraat is vanaf 1910 een voortzetting/uitbreiding van de (in 1911 afgebrande) wollenstoffenfabriek in de Telegraafstraat.